The Betrothed Maiden (THE DEVIL'S BABY MAKER)

LIII

LIII

*HARRA

"Please... wake up. Harra, wake up. I promise... I will never hurt you in any way. Please, gumising ka na. Open your eyes, baby. Look at me with your beautiful eyes." I heard someone sobbing so I tried to open my eyes and I saw him, full of tears and weak.

"N-Neien..." Namamaos kong tawag sa kanya. Agad siyang nag-angat ng tingin sa 'kin.

"Harra! Baby! Kumusta pakiramdam mo? Anong gusto mo? Do you want water? Food? What?" Natatarantang tanong niya sa 'kin habang mahigpit akong niyayakap. Gusto ko sanang matawa pero naramdaman ko ang pag-kirot ng puson ko. Napahaplos ako sa aking tiyan at nagbalik sa 'kin ang mga nangyari. Ang paghamas ng atawan ko sa pader at ang pag-agos ng dugo sa hita ko. Agad ko siyang itinulak at agad na kinabog ang dibdib ko.

"A-Ang baby ko? Anong nangyari sa baby ko?!" Sigaw ko sa kanya. Natigilan naman siya at napayuko. Binato ko siya ng unan dahil hindi siya sumagot.

"Anong ginawa mo sa anak ko?! Ano?! Sumagot ka!!" Sigaw ko sa kanya habang patuloy sa pagbato sa kanya ng kahit anong mapulot ko. Hindi naman siya umilag at tinanggap lang ang mga bato ko.

"T-The baby is fine." Mahinang sabi niya. Napasinghap naman ako at guminhawa ang pakiradam ko. Agad kong niyakap ang tiyan ko. I'm glad you're safe.

"He should be, dahil kapag may nangyaring masama sa anak ko... gagawin ko ang lahat para mapabagsak ka." Mariin kong sabi sa kanya.

"Anak natin! Bakit hindi mo sinabi? Alam mo namang yun ang gusto ko di ba? Bakit hinayaan mong umabot pa tayo sa ganito?" Puno ng panghihinayang ang boses niya.
"Ang kapal naman ng mukha mo! Ako pa ang sisisihin mo ngayon?! Kung ako nga nagagawang mong saktan. Emotionally at physically, yung bata pa kaya? Ayokong lumaki siyang katulad mo. You can kill me but I will never allow you to kill my baby too!" Sigaw ko sa kanya. Biglang kumirot ang puson ko at napaigik ako saka namilipit.

"Fvck!" Natataranta siyang lumapit sa 'kin at tumawag ng doctor.

"D-Don't touch me!" Kahit naghihirapan ako ay pilit ko pa rin siyang itinutulak.

"Please, Harra! Stop stressing yourself! Baka kung anong mangyari sa anak natin!" Impit na sigaw niya habang inihihiga ako. Nahiga naman ako at pilit na kinalma ang sarili ko. Maya-maya pa ay dumating din ang doctor.

"You shouldn't stress yourself, Mrs. Geryon." Kunot noong sabi ng babaeng doctor.

"Miss pa lang po ako." Pagtatama ko sa doctor. Napabuntong-hinga naman siya at nagpatuloy.

"Your pregnancy is very sensitive. Your body is weak at kung patuloy kang maggagaglaw, you might put your baby on risk. I advise you not to move. And please, wag naman kayong magbatuhan rito sa hospital." Naiiling na sabi ng doctor saka lumabas. Inayos ni Neien ang dextrose ko at pinulot niya rin ang mga gamit sa sahig na pinagbabato ko sa kanya. Doon ko lang napansin na gusot ang damit niya at may pasa siya gilid ng labi niya at medyo namamaga rin ang kanang pisngi niya. May maliit na sugat rin siya sa kilay. Lalo lang akong nainis sa kanya dahil kahit nabugbog na siya ay pogi pa rin siya sa paningin ko.

No! Dapat kang magalit sa kanya! He almost killed your baby!

"Don't move, aayusin ko lang ang unan mo." Kalmadong sabi niya saka inayos ang unan ko at muli akong kinumutan. Naupo siya sa tabi ko at hinaplos ang tiyan ko.

"Anong ginagawa mo?! Lumayo ka nga!" Tulak ko sa kanya pero hindi siya nagpatinag.

"Ang tigas talaga ng ulo mo. Ano bang gusto mong gawin ko para makinig ka naman sa 'kin?" Frustrated na tanong niya sa 'kin.
"Maybe, you should try listening to me first." Mahinang sabi ko saka ibinaling ang tingin ko sa labas ng bintana. The cloud is clear.

"Fine. Makikinig ako." Tugon niya.

"Neien, kaya mo bang tuparin kahit anong hilingin ko?" Seryoso kong tanong sa kanya.

"I can fulfill your wishes. I am Neien Thunder Geryon." Mayabang na sagot niya.

"Pwede ba 'kong humiling? Ito ang una at huling hiling ko para sa 'yo." Nakangiti ko siyang binalingan at inabot ang pisngi niya. Marahan siyang ngumiti at ginagap ng palad niya ang palad ko sa pisngi niya.

"Anything, baby." Nakangiti niyang sabi. Huminga ako ng malalim saka muling nagsalita.

"Will you please... let me go?" Malungkot na tanong ko sa kanya. Lumambong ang mga mata niya at lumayo sa 'kin.

"Let's pretend you didn't say that and I didn't hear it. Gusto mo ba ng apple?" Balewala niyang sabi. Saka tumalikod at kumuha ng mansanas sa basket.

"Please, let me go. Pagod na 'ko. Hayaan mo na kami ng anak ko, magpapakalayo-layo na kami." Naluluha kong sabi sa kanya. Tinabig niya ang basket at madilim ang mukhang lumapit sa 'kin habang may hawak na kutsilyo. Agad akong kinabahan. Iniabot niya 'yon sa 'kin at itinutok sa sikmura niya.

"Didn't I tell you? If you want to be out of my life, you have to kill me. Now, stab me and run away. Hindi kita hahabulin. I'll just lay and watch you until I die. Stab me." Mariin niyang sabi sa 'kin habang idinidiin ang kutsilyong hawak ng kamay niya at kamay ko sa sikmura niya.

"Ano ba?! Kung gusto mong mamatay , h'wag mo kaming idamay!" Tinabig ko ang kutsilyo at itinulak siya.

"You had your chance but you wasted it. Now, aalis na tayo rito sa bansa. Sa ibang bansa ka magbubuntis at doon ka na rin manganganak. We will have our family there." Seryosong sabi niya sa 'kin.

"Sabi mo tutuparin mo ang lahat ng hihilingin ko!" Naiiyak kong sigaw sa kanya.

"Even genies have limitations too. I can fulfill your wishes but into an extent amount only. I'm not gonna let you go. You'll love me back." Sabi niya saka nahiga sa tabi ko. Nakatalikod ako sa kanya at nakasubsob lang ang ulo niya sa batok ko.

"I will never love you back." Mahinang turan ko sa kanya. Lalo naman siyang sumiksik sa 'kin at minasahe ang puson ko.

"I will make you fall for me, fast and hard. That you'll never think of leaving by my side." Ramdam ko ang pag-ngisi niya sa batok ko. Napairap naman ako.

"You wish."Inis kong tugon sa kanya.

"I don't do wishes, baby. I hope. Alam mo ba kung bakit hindi natupad ang wish mo? Because it's a wish, wishes are for impossible things while hopes are possible and there's a chance of happening." Paliwanag niya.

"May chances pa rin na hindi mangyari." Iningusan ko siya.

"Still, there are possibilities. Rest,baby. Our child needs it. I love you, Harra." Bulong niya habang minamasahe ang puson ko at naghu-hum ng kanta hanggang sa makatulog ako.

Hindi mo na kailangang paibigin ako pero... natatakot pa rin ako. Na kapag sinabi kong mahal kita lalo mo lang samantalahin ang kahinaan ko at gawin mo na lang akong sunod-sunuran sa 'yo.

---
Merry Christmas guyseu! Pamasko ko? XD
Sana okay ng regalo 'to... XD
Enjoy reading and keep voting!
Please do leave comment it is highly appreciated. :D