Teyze Oldum

15. Bölüm

Multimedia Emre ile Defne

Haftalar sonra Kuzey dediğini yapmış Eymen için sünnet düğünü yapmayı başarmıştı. Düğüne eski komşuları birkaç tane arkadaşı dışında az kişi katılmıştı zaten düğünden çok küçük bir kutlamaya benziyordu.

Eymen bir hafta önce zaten bir doktora sünnet olmuştu. O yüzden kendi düğününde koşup oynayabiliyordu. İlk başta çok korksada amcasının ona kiraz  için yapmalısın dediğinde korkusunu da küçük kalbine gömdü. Aşık olmak çok zor işti. Ama kirazın ona verdiği kendisini için kocaman amcası için minicik öpücüğe değerdi. Resmen kiraz  ona hayran olmuştu. Minik gözlerini kocaman açarak. Bizim için bunları yaptığına inanamıyorum çok cesursun diyerek ona olan hayranlığını belli etmişti. O küçük bir korkusuzdu.

Şimdi ise yanında elini tutan kiraz ile kendi sünnet düğününde yabancılık çekiyordu. Bu kadar kalabalığa alışık değildi. Hem kiraz  gelirken Berke'yi de getirmişti ve sürekli yanlarına geliyordu. Kiraz  ona en yakın arkadaşım diyebilirdi ama Berke'nin kirazın  saçlarını sevdiğini biliyordu. Aslında gelmesi iyi olmuştu. Eymen'in ne kadar cesur olduğunu görmesi gerekiyordu ve artık kiraz  saçlarına dokunmaktan vazgeçmelidiydi. O sünnet olmuştu ve artık kiraz  ile nişanlanabilirdi. Bunu hemen amcasına söylemesi gerekiyordu.

Derin bu küçük kutlama sayesinde çocukların ne kadar eglendiğini görüyordu. Kucağındaki Ece bile etrafa gülücükler saçıyordu. Çocuklar mutlu oldukça kendisi de yüzündeki gülümsemeyi silemiyordu. Bu çocuklar onun hayatı olmuştu. Tabi birde promosyon olarak yakışıklı bir sırık girmişti hayatına. Derin bundan kesinlikle şikayetçi değildi. Kuzey'in yüzüne bakınca iç çekmekten kendini anlamıyordu ve bu yakışıklı adamın onun için sadece çocukların amcası olmaktan çıktığını kendine yavaş yavaş itiraf etmeye başlamıştı. Ondan etkileniyordu. Hemde ne etkilenme. Aile babası halleri onu kendinden geçiriyor çocuklarla oyun oynarken ki tatlılığı onu bitiriyordu. Kuzey her yönüyle aşık olunası biriydi ama henüz duyguları aşık olma yönüne geçmemişti. Daha doğrusu kendisini dizginliyordu. Bu adama aşık olması ona iyi gelmeyecekti. Şu anda En son istediği şey karşılıksız aşk acısı çekmekti.

İçinde verdiği savaş Defne'nin kendisine seslenmesi ile bitmişti.

" kızım iki saattir sesleniyorum ya bir cevap vermedin. Hayırdır nerelere daldın öyle. "

" Hiç yok birşey "

" Canm ben erken ayrılmak zorundayım. Biliyorsun bugün bir sürü randevum var erteleyemiycegim şeyler yoksa sonuna kadar kalırdım. "

" biliyorum canm hiç sorun değil sen git. Geldiğin için sağol. "

Arkadaşıyla vedalaşıp kendi özel kliniğine doğru yola çıkmıştı Defne. Kendisi zengin bir aileden geldiği için normal bir hastanede çalışmıyordu. Zengin ailelerin çocuklarına baktığı lüks bir kliniği vardı. Babası ancak bu şartla izin vermişti doktor olmasına. Yoksa şirkette abisi ile birlikte çalışmak zorunda kalacaktı ve bir şirkette çalışıp yüzlerde sıkıcı dosya incelemek Defne'nin en son yapmak istediği şey bile değildi.

Günlerdir bakışlarından kaçtığı genç kızın kapıya doğru ilerlediğini gören Emre, kendini çok fazla önemseyip ondan kaçtığını düşünmüştü Defne'nin. Çok fazla bir araya geliyorlardı ve birbirlerinden uzak durmaları her seferinde daha zor hale geliyordu. Emre buna bir son vermesi gerektiğini düşünüyordu artık. Bu böyle olmayacaktı. Sonuçta onlar eski sevgili değildi ve birbirlerine aramadı diye trip atmaları çok saçmaydı. Tamam. Belki kıza biraz kur yapmış olabilirdi. Kızın ayak numarasına kadar her şeyini öğrenmiş olabilirdi ama bunlar onu araması için geçerli sebepler değildi.