Multimedia da Defne var.
Sabah minik bir elin beni dürtmesiyle gözlerimi zorla açtım. pencereden vuran güneş gözümü kamaştırıyor ve gözlerimi açma çabalarım boşa çıkıyordu. Sonunda beni dürten kişiye baktığımda Eymen umursamazca "kahvaltıya gel" diyerek odadan çıkmıştı. Ah gece su içmek için kalktığımda kesinlikle kapıyı tekrar kilitlemeliydim. Üstelik Bu çocuk cidden çok havalıydi. Bende havalıyım diye geçiniyorum. Bu çocuğun havası benim havamı döver.
Hep o hayvan amcası yüzünden, kötü örnek oluyor çocuğa. Ama Eymen'in bana karşı ayrı bir soğukluğu vardı. Kuzey'in onları bırakmamla ilgili söylediği şeyleri anlıyordu ve bu yüzden bana soğuk davranıyordu. Lanet olsun ben iğrenç bir insandım. Teyze olmayı bile başaramıyordum.
Üzerimi değiştirip, Kuzey'in tişörtünü hiç almamış gibi yerine koydum. Duyarsa eminim bir sürü laf ederdi. Mutfağa gittiğimde Kuzey Ece'ye yemek yedirmeye çalışılıyor Eymen ise her zamanki gibi büyük adam gibi özenle kahvaltısını yapıyordu. Her ne kadar Eymen'in bu akıllı tavırları hoşuma gitsede sanki çocukluğunu yaşayamıyordu. Anne ve babasını kaybettiği için kendini büyümek zorunda hissediyordu. Tabiki bunlar düşüncelerimdi.Önceden de böyle miydi merak ediyordum.
Masaya doğru ilerleyip tezgahın başında kuzeyin ne yapmaya çalıştığına baktım galiba Ece için mama yapıyordu . Ama nasıl yapacağını bilmediği belliydi. Yardım etmek için yanına gittiğimde mama kutusunun üzerini okuyordu. Ne kadar koyması gerektiği yazıyordu üzerinde. Ama sıcaklığını ayarlamak için çok uğraşmıştı. Sonunda mamayı yapıp biberonla Ece' ye içirdik. Birlikten kuvvet doğardı sonuçta dimi. Ece doyunca keyfi yerine geldi.
Ece'den sonra kendi karnımıda doyurup masayı toplamaya başladım. Salona geçtiğimde Eymen çizgi film izliyor Kuzey ise Eceyi havaya atıp tutarak güldürüyordu.
Kuzey beni görünce hemen ayaklanıp yanıma geldi ve Ece'yi kucağıma bırakıp konuşmaya başladı.
" Ben bugün iş görüşmesine gidiyorum. Çocuklar sana emanet Ece'nin birazdan uyuması gerekiyor unutma. Eymen zaten sana sorun çıkarmaz. Onları sakın aç bırakma. "
" Ama.. " dememe kalmadan Kuzey telaşla kendi odasına girmişti. Bunun okulu bitti mi ki bu iş görüşmesine gidiyordu. Üstelik bugün eve gitmem lazımdı. Eğer gitmezsem eminim annem çok kızardı.
Ece ile birlikte koltuğa adeta yıkılırken dış kapının sesini duymuştum. Harika. Bütün gün çocuklarla ne yapacaktım. Ya Ece altına yaparsa nasıl değiştirecektim.
Telefonumu elime alıp şu anki durumumu anlatabileceğim ve benim halimden anlayabilecek tek kişiyi aradım.
"Gamzelim. " diye kaydettiğim numaranın üzerine tuşlayıp Bir yandan Ece'yi oyaliyordum. Birkaç kere çaldıktan sonra arkadaşlarımın içinde en güler yüzlü olanı yine neşeyle açmıştı telefonu.
" Efendim sarışınların en sarısı "
" sen önce kendine bak be belediye çukuru.
" yine çok kibarsın Derinim ya bu gerginliği neye borçluyuz. " bu kız beni gerçekten iyi tanıyordu.
sanki görecekmiş gibi Dudaklarımı büzüp" sana ihtiyacım var ikizim ya." diyerek birazcık acıtasyon yapmıştım. Biz gerçekten birbirimize benziyorduk ve ben ona ikizim demeyi gerçekten çok seviyordum. Aslında dış görünüş olarak sadece Şarışınlıgımız benzesede bizim içimiz birdi. O yüzden ona ikizim derdim.
" Ne oldu? " diye sordu hemen merakının önüne geçemeyecek.
" sana bir adres mesaj atacağım oraya gel hemen "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Teyze Oldum
HumorTeyze olduğunu henüz yeni öğrenen bir genç kız ablası ve eniştesi trafik kazası geçirince yiğenlerine bakmaya gönüllü oluyor. Ama tek gönüllü olan o değil. Abisinin çocuklarına sahip çıkan bir kardeş hayattaki tek akrabası olan bu iki yaramaz çocu...
