Uykusuz geçen bir gecenin ardından sonunda merve abla ile buluşup kimsesizler yurduna gelmiştim.
Buradaki bütün çocukların annesiz babasız oldukları aklıma gelince gözlerimin dolmasına engel olamıyordum. Onlardan ikisi de benim yigenlerimdi ve ben onlara gerekirse anne bile olabilirdim. Sonuçta teyze anne yarısıydi değil mi?
Yurdun müdürü ile konuştuktan sonra müdüre hanm yigenlerimi almak için yanımızdan ayrılmıştı. Onları o kadar merak ediyordum ki. Aklıma gelen düşünceyle hemen merve ablaya döndüm.
- onların isimleri ne?
-büyük Eymen 5 yaşında ama akil yaşının daha büyük olduğunu gelince göreceksin. Küçük ise Ece sana benzerliğine şaşıracaksın.
Merve abla anlattıkça merakım daha da çoğalıyordu. İyice sabırsızlanmaya başladığımda kapı açıldı. Merakla arkama döndüğümde önce ellerini ceplerine sokmuş hayatımda gördüğüm en cool çocuk içeri girdi. 5 yaşında olmasına rağmen havalı yürüyüşü ağzımı açık bırakmıştı.
Ardından ise bir kadının kucağında tadından yenmeyecek kadar tatlı bir çocuk girdi. Merve ablanın arkası dönük olduğu için onu göremiyorlardi ve Eymen ne olduğunu anlamaya çalışır gibi etrafı inceliyordu.
Gözleri beni bulduğunda küçük kaşlarını çattı ve müdüre hanıma dönerek " Ben kardeşimi kimseye vermem büyüdüğüm zaman çalışıp ona bakacağım" dediğinde gözlerim dolmuştu. Büyümüşte küçülmüş lafının hayat bulmuş hali gibiydi.
Merve abla yavaş yavaş ayağa kalkıp onlara dönünce Eymen'in "merve teyzeee" diyerek onun boynuna sarılması bir olmuştu.
Asıl teyzesi ben olmama rağmen beni tanımıyor olmaları zoruma gitmişti.
Merve abla hasretini giderdikten sonra Eymen'i bırakıp Ece'yi kucağına aldı ve onuda öpücüklere boğdu. bende sap gibi kaldım.
Merve abla "bitanem sizi almaya geldik" dediğinde Eymen bana baktı ve" hani vermiyorlardi bizi" dedi
" Bana vermiyorlar ama ona veriyorlar" diyerek beni işaret etti.
"o kim " diye sordu küçük parmağını bana doğru uzatarak.
"O senin teyzen canım" merakla ne tepki vereceğini izliyordum. Benim boynuma da teyze diyerek sarılmasını istiyordum. Ama o benim varlığımı bile bilmiyordu. Küçük gözlerini kısmış dikkatle beni inceliyordu.
Gözlerimi Eymen'den ayırıp bakıci olduğunu tahmin ettiğim kadının kucağındaki küçük yeğenime çevirdim.
Gerçekten de bana benziyordu. Sarı saçları yuvarlak yüzü ve fıldır fıldır gözleri.
Bu iki çocuğu şimdiden sahiplenmistim. Eymen hala bir tepki vermemişti. Merakla birşey söylemesini bekliyordum ama o inatla susuyordu.
Odanin kapısı sert bir şekilde açıldığında herkesin gözü kapıdaki uzun boylu sarışın adamı buldu. En fazla 22 23 yaşlarında gibi duruyordu. Yana yatırdığı saçları, mavi gözleri ile Eymen kadar olmasada havalı bir giriş yapmıştı.
"amcaa " Eymen'in ona amca demesine mi şaşırmalıydım. Yoksa benden başka herkese sarılmasına mi üzülmeliydim? Bu gerçekten çok moral bozucuydu. Üstelik eniştemin kardeşi olduğunu bile bilmiyordum. Belkide babamın bahsettiği Amerika'daki kardeş buydu.
" hey yavaş ol küçük aslan " diyerek kendine sarılmaya çalışan Eymen'i kucağına aldı. küçük aslan mı? Daha orjinal birşey bulamadın mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Teyze Oldum
HumorTeyze olduğunu henüz yeni öğrenen bir genç kız ablası ve eniştesi trafik kazası geçirince yiğenlerine bakmaya gönüllü oluyor. Ama tek gönüllü olan o değil. Abisinin çocuklarına sahip çıkan bir kardeş hayattaki tek akrabası olan bu iki yaramaz çocu...
