Broken Strings

Chapter 45

Reminisce

Nakapalumbaba ako habang nakatukod ang mga paa ko nang bigla akong gulatin nina Calli, Lindsay, at Celestine. Sa tagal na rin pala ng panahon ay ngayon ko lang rin sila nakita.

"Uy! Earth to Shannen! Are you still here with us?" Celestine asked me. Oo nga pala, bakit ko pala nakakalimutan na may mga tropa pa pala ako?

"Ayan lutang. Sa sobrang lutang, pati existence natin kinalimutan." Lindsay says while slurping her frappe.

Napalingon ako sa kinaroroonan ni Lindsay. Ang tagal na pala since we last saw each other. Buti naman at di ako kinalimutan ng mga ito.

"Buti naman di niyo ko kinalimutan!" Asik ko. Napatawa naman sila sa gawi ko. I super duper missed them!

"Of course! We wouldn't miss this for the world no! Saka, have you heard about Sharlene already?" Wait, Sharlene? Sinong Sharlene?

"Wait, sino si Sharlene?" I asked curiously. Nagkatinginan naman sila sa isa't isa then turn their heads to me.

"Huh? Nakalimutan mo na agad who Sharlene is?" Calli asked. I only slurped in my bubble tea while scrolling down through my phone.

And if I ever take the opportunity to remember her, it will only be a waste of time.

"Gosh Calli, let's just drop the topic, okay? Di healthy para kay Shannen na alalahanin pa yung bisugong yun. After all, who's that bitch anyway? It seems like she's forgotten in everyone's related searches though." Hirit naman ni Lindsay which made Celestine and I nod at her answers.

"Linds, kahit na." Laban naman ni Calli. "Everyone would still remember her as the illest bitch in SAU. Baka nga umabot pa yan sa pinakabatang estud–" "Buti naman at naalala niyo pa ako? Ang sweet niyo naman." Saad ng isang boses—si Sharlene?

Agad nangamatis sa inis sina Calli nang makita siya up close. And me? She's just nothing but dirt in front of me anyway, so why bother wasting my time on her?

"Oh look, it's Shannen! How's your life now, chica? Balita ko, break na daw kayo ni Trevor ah? So, pwede na ba?" Pang-aasar ni Sharlene which made my blood boil.

Nanatili lang ang tingin ko sa kanya. Her cheap perfume lingered my nostrils that makes me wanna puke so bad. Ang tindi ng amoy. Amoy baktol na hindi nabanlawan nung naligo.

Yuck.

"Sharlene, nagbanlaw ka ba ng maayos?" I fired back, feeling disgusted. Calli and the other squad realized what I had just said.

"Be honest Sharlene, naligo ka ba?" Diretsahang tanong ni Lindsay sa kanya. Agad naman niyang inamoy ang sarili niya at saka napahiya sa sariling amoy.

"Beh, wag mo nang itaas yang kili-kili mo! Umaalingasaw yung amoy hanggang dito sa kabilang table!" Sigaw sa kanya ng isang waitress. Napuno naman ng tawanan ang buong restaurant.

Just as she was about to answer, someone threw an ice cold bucket that made her even more humiliated.

"Miss! Kulang ka sa paligo! Di yata uso sayo ang term na ligo! HAHAHAHA!" Sikmat ng isang waitress habang tumatawa naman ang iba dahil sa misery business niya.

Sharlene on the other hand, felt so disgusted at herself. Nakakaawa man tignan, pero para sa ibang nakakakita sa kanya up close and personal, isa itong malaking kahihiyan.

Agad namang nagsibulungan ang mga tao sa aming paligid.

"Kadiri."

"Kababaeng tao maganda na sana, kaso nevermind."

"Nakalimutan yata ni Ate maglagay ng deodorant."

"May itchura pa naman din, pero nevermind. Ang baho talaga."

"Di yata siya mahal ng magulang niya kaya amoy baktol na! HAHAHA"

And with that, she ran away. Di niya na siguro kinayanan ang mga sinasabi ng mga tao about her.

Maya-maya pa, someone approached us.

"Miss, di naman sa pangingialam, pero friend niyo po ba yun?" Tanong ng isang waitress. Napangiwi naman sina Calli.

"Ay, miss sorry ha, hindi kasi namin kauri yun." Sabat naman ni Calli.

"Oo nga miss, kahit na sabihin pa nating we care for mother nature and mother earth, di po kami nagrerecycle ng kaibigan coz that's a waste of our time." Hirit naman ni Celestine.

Napatango naman ang waitress sa sinabi ng mga friends ko.

"Ah, ganun ba? Sabagay, para naman din kasi siyang pinabayaan ng magulang. Di siguro siya love ng parents niya." Sabi pa nito at agad kaming tumawa sa mga banat nito. Sarap niyang bigyan ng tip pag ganito na same kayo ng ugali.

"Ate naman! HAHAHAHAHA!" Humagalpak pa kaming lahat sa kanyang sinabi. Lakas magbigay ng good vibes si Ate Waitress.

Sana all, happy lang at walang stress.

"Can I give you a tip?" She asked the waitress, as the other woman refused her offer.

"N-naku po, kahit wag na po. Okay lang po." The waitress politely declined her.

Lindsay shook her head. "No miss, this tip is sincere. Please take it. You've shown us sincerity so kindly take this." Agad naman niyang nilahad ang kanyang kamay saka nagpasalamat.

"Thank you po mga Miss! Hinding-hindi ko po kayo kakalimutan." She says as she bowed her head.

"You're welcome Ate! Sige po dito na po kami." I say as we exited the restaurant.

Hays, what a long day ahead of us though. Phew, pagod lang siguro to.

THIRD PERSON POV

"Mga bro! Ano na?" Sigaw ni Riley. Agad naman siyang binato ng throw pillow ni Linus.

"Anak ng! Kitang may natutulog Jung Hoseok! Utang na loob, magpatulog ka naman!" Linus said.

Linus niyo, highblood!

Agad namang tumawa si Grayson at parang mawawalan siya ng mata pag natawa.

Ang cute, parang dumpling.

"Ang cute mong tumawa Grayson! Parang inipit yung eyeballs mo para magsara! HAHAHAHA!" Sikmat naman ni Dalton. Lalo pa kaming napatawa nang pagtripan nanaman ni Chandler ang height nito.

"Uy, nuno sa punso na walang mata! Kumusta height natin diyan? Umiimprove na ba?" Asar ni Chandler. Agad nagbago ang timpla ng aura ni Grayson  matapos niyang marinig ang last sentence nito.

"Anong sabi mo? Ulitin mo nga?" Singhal ni Grayson. Chandler just raised his both hands in defense. Kasi naman eh, ang sutil sutil.

"Sabi ko, ang pogi mo! Crush na nga kita Grayson hyung eh!" Sabi ni Chandler as he proceeds to hold his hand, to which Grayson swatted it away from him.

Lagot ka ngayon, Chandler Sabing wag asarin ang height eh! Kulit din nitong batang 'to eh.

"Di na ako natutuwa!" Galit na singhal ni Grayson. Agad namang tumalim ang tingin nito kay Jungkook na abala sa pangungulit kay Taehyung para magtago.

"Julian hyung, tabi na kasi tayo!" Rinig kong sabi ni Chandler.

"Ano ba, Chandler! Ayoko nga, mag sorry ka muna kay Grayson! Ikaw talaga!" Saway naman ni Julian.

Napakamot naman si Chandler dahil sa mga sinabi ni Julian sa kanya.

"Eeee! Julian hyung naman!" Reklamo naman ni Chandler. Agad namang pumunta ang remaining members na nanggaling naman sa labas.

"At bakit ka nagrereklamo, Chandler?" Hansel asked him. Lagot.

Chandler scratched his nape before answering.

"Hyung naman eh, inaasar ko lang naman si Grayson  hyung." He pouted, yet Hansel didn't choose to buy his answer.

"Nanaman? Wala ka bang magawa sa buhay? Ikaw Chandler, ilang taon ka nang ganyan ah!" Pangaral ni Hansel. Lumaban naman si Chandler.

"Ikaw nga eh, ilang taon ka nang bakla ah?" Pabalang na sagot ni Chandler na ikinainis ni Dalton.

"Chandler Hayden, di na nakakatuwa yang mga sinasabi mo ha! Mas matanda pa rin si Hansel hyung sayo! Utang na loob, gumalang ka naman!" Nagagalit na utas ni Dalton sa kanya.

Chandler just huffed saka sinipa ang mga sapatos at dumiretso sa kanyang kwarto.

"What was that?" Riley interrogated. Dalton breathed deeply as he spoke.

"Ri, baka pwedeng pakisabihan yang si Chandler? Ang pangit na kasi ng tabil ng dila ng batang yan eh. Baka di ko siya matantsa." Dalton ordered, to which Riley later understood.

"Sige sige. Ako na bahala sa kanya." Riley says as he immediately went to Chandler.

But wait... where's Trevor?