'Wat is jouw naam ook alweer? Ow ja!! Rat!' Hou op.
'Louis de rat!' Stop, stop er mee.
'Ik. Maak. Je. Helemaal. Kapot.' Ik smijt mijn telefoon weg, waarop ik probeerde afleiding te zoeken. Hij beland met een klap tegen de muur terecht. "Hou op! Alsjeblieft hou op!" fluister ik zachtjes.
"Louis?" De deur gaat open en mijn moeder verschijnt in de opening. "Wat was die klap?" Ik schud enkel mijn hoofd. Mijn moeder kijkt naar mijn telefoon. "Louis!" Ze loopt ernaar toe en raapt hem op. Hij zit vol barsten, waarschijnlijk werkt hij niet eens meer. "Waarom doe je dat nou?" Ik haal mijn schouders op en zucht. "Gewoon." Ze trekt haar wenkbrauwen op. "Je krijgt geen nieuwe." Op dit moment boeit het me niet eens.
"Kom je naar beneden? Harry is zojuist thuis gekomen en het eten is klaar eten." Ze klinkt een beetje bot. Ik had de deur net al gehoord. In mijn hoofd wordt geschreeuwd dat ik hier moet blijven, maar toch knik ik en sta ik op. Ik loop achter mijn moeder aan naar beneden. De eettafel is al gedekt en iedereen zit al. Mijn moeder heeft al opgeschept. Ik ga tegenover Harry zitten, op mijn vaste plek. Hij gunt me geen blik.
"Smakelijk." Een stilte volgt. Iedereen eet. Des is de stilte al snel zat. "Harry wanneer wil je weer naar school?" Ik zucht, maar zeg niks. Ik kan Harry niet laten merken dat ik nog om hem geef. Hij luistert niet eens naar me. Ik weet niet of ik rede mag hebben om boos op hem te zijn, maar ik ben boos.
"Als ik me wat sterker voel," mompelt Harry. "Ben je niet sterk genoeg dan? Je bent niet voor niets uit het ziekenhuis ontslagen." Ik heb het gezegd voor ik er erg in heb. Harry werpt me een vernietigende blik toe.
"Louis heeft je gemist. Ik denk dat hij het fijn vind om weer samen met je te zijn." probeert mijn moeder de sfeer te verbeteren. "Alsof ik met die eikel samen wil zijn," mompelt Harry. "Ik ook niet met jou. Idioot." Dat had ik beter niet kunnen zeggen. Harry staat op.
"Wat?" snauwt hij. "Ik ben hier de idioot?" Ik sta ook op, om mezelf even groot te maken als hem. "Ja, jij bent een idioot." Harry kijkt me woedend aan. "Ik ben niet degene die mijn pik in iemand anders steekt!" schreeuwt hij, waardoor ik mijn moeders gezicht zie betrekken.
"Hoe was het? Was het fijn? Deed hij het goed?" schreeuwt Harry. "Was hij goed voor je? Deed het veel pijn?!" Zijn stem slaat over. "Harry stop..." zeg ik. "Ik stop niet. Jij hebt met Zayn lopen rotzooien!" Ik schud mijn hoofd. "Stop!" Harry wordt woedend. "Ik stop niet. Jij hebt dingen met hem gedaan. En hij heeft je ontmaagd. Of niet soms? Ik ben niet zo dom. Hij heeft je-" Harry ratelt aan één stuk door. Hoe kan hij dat denken? Het was niet meer dan zoenen. Ik wilde niet meer vanwege Harry. Ik moet hem laten stoppen met praten
Uit paniek pak ik mijn glas water en gooi het over Harry heen. Hij stopt met praten en kijkt me verward aan. "Ik heb nooit seks gehad met Zayn, Oké?! Hij vroeg me als zijn vriend en ik vond het zielig om nee te zeggen! Meer wilde ik niet vanwege jou! Godverdomme Harry!" schreeuw ik. Daarna ren ik weg, de gang in, maak de deur open en ren weg. Ik moet alleen zijn. Ik moet gewoon heel even alleen zijn.
-----
Ik kom aan bij een bankje en ga erop zitten. Ik verberg mijn gezicht in mijn handen en begin te huilen. Hij haat me. En het doet zo veel pijn.
"Meneer?" Ik kijk geschrokken op, recht in de ogen van een klein meisje. Ze heeft lange, bruine krullen en helder groene ogen. Ik schat haar rond een jaar of tien. Ze kijkt me bezorgd aan. "Waarom huil je?" Ik lach door mijn tranen heen. "Ik heb ruzie met... Een vriend," zeg ik tegen haar, waardoor ze haar hand op mijn knie legt. "Ruzie kun je gewoon oplossen, zegt mijn mama altijd," zegt ze. "En als ze dat niet willen zijn het geen vrienden." Ze glimlacht.
"Je hebt een wijze moeder." Ze knikt. "Mijn mama zegt altijd dat je je niet moet schamen voor wie je bent en gewoon moet blijven lachen." Ik lach. "Dat is lief."
Ik hoor iemand een naam roepen. Het meisje draait zich naar een vrouw. "Ik moet gaan. Doe de groeten aan je vriend." En ze huppelt weg. Ik zie hoe ze haar moeders hand pakt. Er komt een andere vrouw bij. Ze pakt de andere vrouw haar hand. Alle drie lopen ze weg.
Geen idee wat ik hiervan moet vinden tbh... sorry als het slecht is. leave a comment x
YOU ARE READING
Drown •Larry Stylinson• Dutch (on hold)
Fanfiction"Weet je, je zult echt moeten veranderen wil je hier kunnen overleven. Ik ga je leren te overleven." Na een vreselijke tijd met zijn vader en een hoop pesterijen vanwege zijn geaardheid verhuisd Louis naar een andere stad. Één probleem: ze trekken i...
