Dinle Beni Bi' -Texting-

3.1

Yorum yapmıyorsunuz, çok üzücü.

*
Evden çıkmaya hazırken çantasını alıp kapıya yürüyen Yağmur'u durduran abisi olmuştu.

"Nereye gidiyorsun?"

"Yetimhaneye gidiyorum, buradan ayrılmadan birkaç eksikleri halletmem lazım."

"Biz de gelelim." Hakan'ın omzuna kolunu atarken konuşmaya dahil olan Aras'a baktılar.

"Olur, gelin." dediğinde Hakan kafasını sallayıp konuştu.

"Hazırlanalım o zaman." dediğinde Yağmur devam etti.

"Ben geç kalıyorum, adresi biliyorsunuz arkadan gelin." dediğinde onu onayladıklarında Yağmur evden çıkmıştı.

Aracına binip oradan uzaklaştığında Hakan dolabına göz attı. Siyah bir tişört ve siyah pantolonunu aldığında üzerini giydi. Dağınık saçlarını doğal olsun diye belirgin bir şekle sokmadan düzeltti.

Aras da hazır olmuş bir şekilde kapıda bekliyordu.

"Defileye çıkmayacaksın, hadi." içeri bağırdığında Hakan göz devirerek geldi yanına.

"Altı üstü tişört ve pantolon giydim, abartma sen de." dediğinde Aras umursamadan kapıya yürüdü.

"Anahtarı aldın mı?" dediğinde Aras elindeki arabanın anahtarını kaldırıp gösterdi.

"Yeap." kapıdan çıktıklarında Hakan elindeki anahtarı çekip aldığında Aras kaşlarını çattı.

"Ben onu şöyle alayım." Aras'ın bakışlarına karşılık elini arabanın tavanına yaslayıp Aras'ı yanıtsız bırakmadı.

"Bu defa da beni ölüme götürmene müsaade edemem. Sürücü benim, hadi yallah." kapıyı açıp oturduğunda Aras nefesini bırakıp yan koltuğa geçti.

Radyodan bir şeyler açan Hakan'a karşılık Aras kapatmıştı.

"Niye kapattın?"

"Sessizlik istiyorum."

"Ya ben konuşurum ya radyo çalışır, tercihini yap." dediğinde Aras yan bakış atıp ellerini kaldırdı.

"Tamam, ne istiyorsan o olsun." dediğinde Hakan zafer kazanmış edasıyla gülüp radyoyu açtı.

*

Yetimhanenin önünde durduklarında içeri girmişler ve Yağmur'a bakmışlardı. Karşıdan elinde dosyayla gelen Yağmur onları karşıladığında tebessüm etti.

"Şimdi tam olarak ne yapacağız?" diyen Hakan'a baktı Yağmur.

"Ne isterseniz onu, isterseniz çocukların yanına gidin. Kütüphanedeler." diyen Yağmurla kafa sallayıp hep birlikte oraya yürüdüler.

İçeri girdiklerinde Hakan tebessüm ederek çocuklara baktı. Aras'ı gören çocuklar hızla koşup Aras'a sarıldılar. Aras tebessüm ederek yere eğilip sarıldı hepsine. Hakan gülerek izliyordu onları.

"Seni ne ara bu kadar sevdiler?" dediğinde Aras yan yan sırıtıp ayağa kalktığında cevap verdi.

"Beni bir gören bir daha unutamaz, fena etki bırakırım insanlarda. Ondandır." dediğinde Hakan yüzünü buruşturup koluna vurdu.

"Egonu yesin sümüklü böcekler." dediğinde Aras güldü. Ardından çocuklara dönüp tanıştırdı onları.

Yağmur çocuklarla kaynaşan iki gence tebessümle bakarken gözü köşede oturan Ayaz'a çarptı.