Aras bir hayli toparlanmıştı. Aileler bu süreçte yanında olduklarını fazlasıyla belli etmişti.
Bugün Aras ve Yağmur'un ailesi İstanbul'a dönmek için hazırlanıyordu. Araçları hazır olduğunda Karahan ailesi Aras'a yaklaşmıştı.
"Oğlum niye gelmiyorsun, bizimle dönersin sanıyorduk." annesi Büşra Hanım'ın cümlesine karşılık omzundan tutup cevap vermişti.
"Hakanla döneceğiz anne. Merak etmeyin."
"Aynen Büşra teyze, ben kullanacağım ayrıca gözün arkada kalmasın."
"Uslu durun başımıza iş açmayın tekrar." Tarık Bey'in cümlesine gülmüşlerdi ama Tarık Bey gayet ciddiydi.
"Komik değil, ciddiyim." dediğinde Fırat Bey araya girdi.
"Çok ciddiyiz. Düzgün, mantıklı davranın."
"Tamam, afedersiniz." Hakan ve Aras kendisine çeki düzen verdikten sonra Asya Hanım devam etti.
"Yağmur sen de mi kalıyorsun?"
"Anne benim yurtla ilgili birkaç işim kaldı, onları halletmeden dönemem." dediğinde anladığına dair kafa salladı.
"O zaman Allah'a emanet olun, birinizin telefonuna ulaşamazsam çıranızı yakmaya gelirim." diyen Fırat Bey'e kafa sallayıp anladıklarını dile getirdiler.
"Siz de dikkat edin." deyip ailesine sarılan Yağmur'dan sonra diğerleri de vedalaştı.
Biraz sonra uzaklaşan araçların ardından birbirlerine baktılar.
"Hadi bakalım, geçin içeri. Size güzel bir akşam yemeği yapayım." Hakan elleriyle iki genci ittikten sonra içeri girmelerini sağlamış ve kapıyı kapatmıştı arkalarından.
Hakan önden mutfağa girdiğinde iki genç de sessizce masaya oturdu. Yağmur telefonuyla ilgilenirken Aras kollarını göğsünde bağlamış onu izliyordu oturduğu yerden.
"Şimdi söyleyin bana, ne istersiniz?" dediğinde Yağmur yüzünü şekilden şekile sokarken omuzlarını silkti.
"Bilmiyorum, ne yaparsan olur." dediğinde Aras girdi araya.
"Fark etmez, ne istiyorsan onu yap." dediğinde Yağmur göz devirdi.
"Vazgeçtim, canım soğanlı menemen çekti. Onu yap." dediğinde Aras yüzünü buruşturup gözlerini kıstı.
"Soğanlı bir de?" dediğinde Yağmur'dan tepki bekliyordu.
"Bol hem de." abisine bakarak kurduğu cümleyle Aras tepki göstermedi.
Hakan'ın gözleri ikisi arasında gidip gelirken Aras devam etti.
"Peki, ne istiyorsa o olsun. Ben çok aç değildim zaten." dediğinde Hakan devreye girdi.
"Tamam tamam, sana soğanlı menemen sana da mantarlı tavuk sote yapacağım. Kimse aç kalsın istemiyorum." dediğinde Aras başıyla onayladı. Yağmur göz ucuyla Aras'a bakıp önüne döndü.
Neden sessizleşmişti bu çocuk şimdi? Kırmış mıydı?
İçindeki huzursuzlukla kıpırdandı yerinde.
"Of tamam abi benim yiyesim kaçtı, menemen iptal olsun."
"Peki sote yiyecek misin?" dediğinde omuzlarını kaldırıp indirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dinle Beni Bi' -Texting-
Short StoryHer şey arkadaşımın kız kardeşini işletmemi istemesiyle başlamıştı. * Aras: Lütfen dinle beni bi' Aras: Vallahi her şeyi en başından anlatacağım ama lütfen görüşelim önce bu şekilde anlatamam Yağmur: Ne senin açıklayacak ne de benim dinleyecek bir ş...
