Dinle Beni Bi' -Texting-

1.5

Yazardan

Hakan ve Aras karşılarında Yağmur'u görünce her şeyin sonuna geldiklerini anlamışlardı.

Yağmur ağlamamak için zor dururken yavaş adımlarla yaklaştı ikisine.

"Bunu yapmadık deyin bana." sesi cılız çıkarken karşıdan gelecek cevabı bekliyordu ama boşaydı bu bekleyiş çünkü susuyorlardı.

"Cevap ver!" abisini göğsünden iterken bağırdı.

Hakan ellerinden tutmak isterken yönünü hızla Aras'a dönüp tokat attı.

"Sen benim abimdin be! Bana nasıl bu ihaneti yaptın?!" sesini asla alçaltmazken bağırmaya devam ediyordu.

Aras'ın başı sağına düşerken dönüp de bakamadı genç kıza.

"Söyleyin bana, çok eğlendiniz mi bari?! Güldünüz mü mesela bana? Zevk aldınız mı, salak dediniz mi?! Söyleyin!" abisinin göğsüne aralıksız yumruk indirirken ağlıyordu. Hakan yaptığı şeye binbir pişman olurken hiçbir şeyi geriye alamayacağını biliyordu.

"Lütfen sakin ol." kollarını kardeşine sardığında Yağmur hızla itti kendinden.

"Çek ellerini üzerimden!" delirme evresine gelirken tekrar bağırdı.

"Ben âşık oluyordum az daha! Birini sevecektim ilk defa ya! O kadar mutluydum ki! Meğer... Meğer benimle oynamışsınız! Ben bunları tesadüfen duymasam asla tek kelime etmeyecektiniz değil mi?! Neydi amacınız, neden yaptınız bunu neden?!" sinirle saçlarını çekiştirirken Aras ellerinden tuttu.

"Yapma." dediğinde Yağmur yaşlı gözleriyle alayla güldü.

"Niye, çok mu düşünüyorsunuz beni?! Ondan mı oynadınız benimle?!" Aras'ın ellerini üzerinden ittiğinde Aras başını eğdi.

"Bir dinle lütfen, her şeyi anlatacağım güzelim." Hakan'ın cümlesine sinirle dönüp hiç kısmadığı sesiyle devam etti.

"Güzelim deme bana!" Aras karşısında duran artık âşık olduğu kızın hâlini görünce kalbine hançer saplanıyordu.

"Siz benim insanlara olan güvenimi yerle bir ettiniz! Ben bundan sonra asla gönül rahatlığıyla birine güvenemeyeceğim!" sesinin kesik kesik çıkması ağlamanın gelip gitmesindendi.

Üzgündü, hazmedememişti, güveni kırılmıştı.

Aras'a dönüp,

"Ne güzel yalan söyledin bana! Ne de güzel beni sevdiğini söyledin öyle! Anlamalıydım, salak kafam!" kafasına birkaç küçük darbe indirirken Aras bileklerinden tuttu bu defa.

"Bırak beni, dokunmayın diyorum! Çek ellerini benden!" Yağmur çırpınsa da Aras bırakmıyordu.

"Her şeyi anlatacağım, kendine zarar vermeyi kes ve lütfen beni dinle." Aras gözlerini Yağmur'un gözlerine dikerek fısıldadı. Ama Yağmur takmamıştı bile.

"İkinizin de yüzünü görmek istemiyorum! Tek kelime dahi etmeyin! Defolun evden!" ellerini kurtarmaya çalışırken bağırmasıyla Hakan da yaklaştı kardeşine.

"Sakin ol, lütfen konuşalım önce." Yağmur'un yüzünü elleri arasına alırken Yağmur bu defa Aras'ın ellerinden kurutulup abisini de itmişti tekrar.