Odasına vuran gün ışığıyla gözlerini açmış ve yatağından kalkıp nevresimi düzeltmişti genç kız. Ayağına geçirdiği terlikle odasından mutfağa gitmek üzere çıkmıştı.
Mutfağa girecekken tökezlemiş ve o esnada mutfaktan çıkan Aras'ın omzuna çarpmıştı. Aras refleksle Yağmur'un kolundan tutunca kendini çekmişti.
"Dikkat etsene, ben olmasam kafa göz dağıtacaktın." dikkate almadan mutfağa girmiş ve abisine dönüp "Günaydın." demişti.
Aras hissettiği soğuk tavırla nefesini dışarı verip geldiği yere geri dönmüş ve kapı pervazına dayanmıştı.
"Günaydın abisinin gülü." deyip Yağmur'un alnına öpücük bırakan Hakan ve Yağmur'un arasında gidip geliyordu gözleri.
"Sana da günaydın Yağmur." dediğinde Yağmur bakmamıştı bile. Abisi tavrını anlamasın diye kahvaltılıklarla ilgileniyormuş gibi yapmıştı.
"Yağmur şuradan domatesi verir misin?"
Tezgahtaki domatesi alıp abisine uzattıktan sonra çay bardaklarını alıp masaya koydu.
"Ekmek bitmiş, ben bakkala gideyim." dediğinde Hakan kafa sallamıştı. Yağmur mutfaktan çıkmak için Aras'ın çekilmesini beklemiş ama çekilmemişti.
Dudaklarını ıslatıp konuşan Aras kıza dikkatle bakarken Yağmur çekilmesini bekliyordu yere bakarak.
"Ben giderim, sen zahmet etme." dediğinde Yağmur itiraz etti.
"Ben giderim. Gerek yok."
"Mızmızlanma, ben gideceğim işte." dediğinde Yağmur sinirlenmişti.
"Başta ben dedim giderim diye, geç otur yerine." tartışmaları uzayacakken Hakan girdi araya.
"Susun artık, çocuk musunuz?" dediğinde ikisi de aynı zamanda konuşmuştu.
"Ben değilim ama o öyle." söyledikleri sözle birbirlerine öldürücü bakışlar atmışlardı.
"Size ceza o zaman. İkiniz de eşek gibi birlikte gidiyorsunuz, poşetin bir ucundan sen diğer ucundan da sen tutacaksın. Yallah." elindeki bıçakla onları işaret ettikten sonra kapıyı gösterdi.
"Bir kere de bir şeye karışmasa ölür." söylenerek çıkan Yağmur'un ardından Aras da çıktı.
Hızlı adımlarla önden giden Yağmur'un arkasından birkaç adımla yetişmişti bile Aras.
"Direk gibi bacaklarım olsa ben de iki adımla giderim her yere!" Aras'ın duyduğunu bile bile söyleniyordu.
"Duyuyorum."
"Duy diye dedim zaten. Ayrıca sen niye geliyorsun ben gidecektim tek başıma." durup Aras'a döndüğünde Aras durdurdu adımlarını.
"Canım öyle istedi, sen niye inat ettin ben gidecektim tek başıma."
"Canım öyle istedi." birbirlerinin kurduğu cümleyle karşılık vermişlerdi.
Yürümeye devam eden Yağmur'un arkasından yürürken içindeki rahatsızlığı dile getirmek istemişti Aras.
"Yağmur, bir saniye durur musun?" dediğinde Yağmur durmamıştı.
"Abim bekliyordur, acele etmemiz gerekiyor." dese de Aras önüne geçip durdurmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dinle Beni Bi' -Texting-
Short StoryHer şey arkadaşımın kız kardeşini işletmemi istemesiyle başlamıştı. * Aras: Lütfen dinle beni bi' Aras: Vallahi her şeyi en başından anlatacağım ama lütfen görüşelim önce bu şekilde anlatamam Yağmur: Ne senin açıklayacak ne de benim dinleyecek bir ş...
