មេរៀនស្នេហ៍ ប្រុសកំពូលមារ🖤 [End] ✅

Ch25: ឯងមិនក្បត់យើងទេមែនទេ?

អ្នកកំលោះសម្លឹងមុខស្រស់ស្អាតមិនដាក់ភ្នែក នឹកឃើញកាលកន្លងមកដែលខ្លួនធ្លាប់បន្សល់ស្លាកស្នាមនៅលើនោះមិនតិចដង។ បន្ទាប់ពីវាយគេឲ្យរើលែងរួចហើយ នាយក៏បន្តរំលោភបំពានគេរហូតគេធ្លាក់ខ្លួនឈឺម្ដងៗទៀត។ នាយគិតថាធ្វើបែបនោះទើបគេអាចស្ដាប់បង្គាប់ មិនហ៊ានធ្វើឲ្យនាយទាស់ចិត្ត ឬលួចរត់ចោលនាយ។
"បើឯងមិនជំទាស់បញ្ជាយើង សហការរឿងលើគ្រែជាមួយយើង យើងក៏មិនចាំបាច់ធ្វើរឿងអស់នោះដែរ"
ជេឃេច្បិចចង្ការរាងតូចឲ្យគេងើយមើលមុខខ្លួន ក៏ឃើញថាគេទឹកភ្នែករលីងរលោងទៀតហើយ គ្រាន់តែនាយមិនព្រមតាមសំណើរគេ។
"យំច្រើនប្រយ័ត្នប៉ះពាល់ដល់កូនរបស់យើង"
"បើលោកគិតដល់កូនមែននោះ ចេញពីបន្ទប់ខ្ញុំទៅ"
"ដេញយើង? ខ្លាចយើងរំលោភហេស?"
"ចេញទៅ! ខ្ញុំកំពុងពរពោះ"
ពេលនាយតូចច្រានគេចេញ គេក៏ចាប់កន្ធែកជើងសស្រឡូនចេញពីគ្នារួចក៏ចូលមកបៀតប្រឡោះកណ្ដាល ធ្វើឲ្យភាពនឹងមាំដែលកំពុងបះឡើង វាចាក់ភ្លៅរបស់នាយ។
"យើងសួរគ្រួរពេទ្យរួចហើយ ទោះធ្វើដល់កូន៩ខែក៏មិនប៉ះពាល់អីដែរ"
"មិនបានទេៗ អឹម"
នាយតូចរើទៅណាលែងរួចក្រោយត្រូវគេចាប់សង្គ្រប់ថើបក្រញិច។ អណ្ដាតនិងរាងកាយរបស់គេក្ដៅដូចជាភ្លើង ឯនាយប្រៀបបានដូចជាក្រមួនពេលត្រូវគេប៉ះពាល់បន្តិចក៏ទន់ខ្លួនល្អូកក្នុងរវង់ដៃគេ។
"អាស លោកតិចៗទៅ ខ្ញុំបារម្ភពីកូនពិតមែន"
កាយវិការតក់ក្រហល់ ព្រៃផ្សៃចាប់បោចសម្លៀកបំពាក់នាយឆៅៗយ៉ាងហ្នឹង មិនឲ្យនាយខ្លាចយ៉ាងម៉េច?
"គេមិនអីទេ ហែកជើងឲ្យធំទៅ"
"បើឈឺ កុំថាយើងមិនបានប្រាប់"
គេចាប់ផ្ដើមឃោរឃៅទៀតហើយ នាយមិនអាណិតកូនមិនបាន ពេលបានឃើញទំហំរបស់គេ ម៉្យាងគេសម្រុកចូលម្ដងៗជ្រៅហើយញាប់ៗខ្លាំងណាស់។
ថេយ៍ច្រត់កែងដៃនៅលើតុ រួចទើបទម្រេតខ្លួនលើកជើងទាំងគូហុចត្រកៀកឲ្យគេ ក្នុងពេលគេជួយចាប់ជើងលើកឡើងខ្ពស់ពាក់លើស្មា។
"ឈប់សិន... អាស"
របស់មានជីវិតចាប់ផ្ដើមលូនចូលក្នុងខ្លួនយឺតៗ ចាប់ផ្ដើមធ្វើឲ្យនាយតូចទឹកភ្នែកខ្សឹកខ្សួលព្រោះតែការឈឺចាប់និងសុខស្រួលដែលគេផ្ដល់ឲ្យ។ ដៃរឹងមាំលូកស្ទាប់អង្អែលក្បាលពោះរាបស្មើរថ្នមៗ ដូចកំពុងចង់មានទំនាក់ទំនងជាមួយកូននៅក្នុងពោះ។ បន្ទាប់មកនាយក៏បន្តស្ទាបអង្អែល ច្របាច់ដើមទ្រូងដែលរីកធំចុះឡើង ក្នុងពេលផ្នែកខាងក្រោមក៏កំពុងដកចេញដាក់ចូលដូចគ្នា។
"អាក៎ កុំចូលមកទៀតអី អាស ជេឃេ...កុំជ្រៅពេក"
"ចូលមិនទាន់អស់ យើងមិនឈប់ទេ ទ្រាំទៅហាមសន្លប់"
"អាស ជេ... ហាស"
គ្រឿងសម្អាងទាំងប៉ុន្មាននៅលើតុត្រូវរង្គោះង្គើទាល់តែជ្រុះអស់តែគេមិនស្ដាយ រិតតែមិនព្រមបញ្ឃប់ សំខាន់គេត្រូវតែទៅដល់គោលដៅទើបកម្លាំងសម្រុកនៅតែមានជាបន្តបន្ទាប់ សំណាងហើយដែលតុនេះវាប្រណិតនិងរឹងមាំ មិនអ៊ីចឹងទប់ទល់នឹងគេមិនបានទេ។
"ហឹក អាស"
"ម៉ោះ!"
មិនទាន់បានមួយទឹកផង រាងក្រាល់ចាប់ថេយ៍ផ្លាស់ប្ដូរស្នៀតទៅហើយ ដោយឲ្យគេផ្កាប់មុខនឹងតុសម្លឹងទៅកញ្ចក់ឲ្យនាយរុករុលពៅក្រោយម្ដង។
"ងើយមុខឡើង"
នាយបើកភ្នែកស្រឹមៗមើលទៅកញ្ចក់ឃើញ ខ្លួនឯងក្នុងសភាព សក់ក្បាលរញ៉េរញ៉ៃ ថ្ពាល់និងត្រចៀកនាយឡើងក្រហម កញ្ចឹងកមានតែស្នាមជាំដោយការបឺតជញ្ជក់ មើលយ៉ាងណាក៏ដូចប្រុសលក់ខ្លួន។ នាយមិនអាចមើលខ្លួនឯងក្នុងស្ថានភាពបែបនេះទេ ទើបបដិសេដមិនព្រមងើញមុខសម្លឹងមើលកញ្ចក់ព្រោះមិនអាចប្រឈមមុខនឹងខ្លួនឯងបាន។
"អត់ទេ អាស..."
គេមិនចូលចិត្តតែរាងក្រាស់ចូលចិត្តរូបភាពពេលនេះ ទើបចាប់បោចសក់អ្នកខាងក្រោមឲ្យងើយឡើង មើលសកម្មភាពរោលរាលតាមកញ្ចក់រវាងពួកគេ។
"មើលខ្លួនឯងទៅ ថាឯងពុះកញ្ជ្រោលប៉ុណ្ណា កុំប្រកែកថាមិនចូលចិត្តអី"
"លោក... ឈឺ..."
គេមិនបានខ្វល់ថាឈឺឬមិនឈឺទេ នៅទាញសក់នាយបន្ថែមឲ្យនាយងាកទៅរកទើបគេចាប់ថើបបំបិទមាត់នាយម្ដងទៀត។ ខ្លួនប្រាណរបស់ពួកគេហាក់ស៊ីចង្វាក់គ្នាណាស់ ជាពិសេសផ្នែកខាងក្រោមគឺវានែបណិត្យ ចូលគ្នាសឹងដកមិនចេញ វាតឹងណែនពេញទាំងអស់ក្នុងពោះរបស់ថេយ៍។
"អឹម យើងឆ្កួតដោយសារឯងមិនខានទេ"
ចង់ឃាត់មិនឲ្យនាយប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណគេក្នុងកំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ នាយធ្វើមិនបានទេ នាយមិនអាចមានអ្នកផ្សេង គ្មាននរណាអាចជំនួសគេបាន ខួរក្បាលនាយមានតែគេ រាងកាយស្រស់ស្អាតរបស់គេ មុខស្រទន់របស់គេ។
"ជេឃេ... អាស...ខ្ញុំ..."
ទោះមិននិយាយដល់ចប់ ក៏រាងក្រាស់ដឹងថាគេចង់បានអី ទើបនាយប្រឹងសម្រុកកាន់តែខ្លាំងរហូតដល់គោលដៅទាំងពីរនាក់ ដែលធ្វើឲ្យរាងតូចទន់ជើងសម្រូតខ្លួនបន្តិចម្ដងចេញពីតុ តែសំណាងហើយដែលអ្នកកំលោះរហ័សអាចត្រកងគេមកវិញទាន់មិនអ៊ីចឹងប្រាកដជាដួលទៀតហើយ។
"បានហើយ ខ្ញុំហត់ណាស់"
"កំដរយើងបន្តិចទៀតទៅចាំដេកទាំងអស់គ្នា"
រាងកាយតូចស្ដើងត្រូវគេបីឡើងទៅលើគ្រែមុននឹងចាប់ផ្ដើមបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ជាមួយគ្នាម្ដងទៀត។ គេមិនបានបង្ខំបើនាយមិនប្រកែក ហើយក៏មិនបានប្រើហិង្សាបើនាយមិនរើ នោះជាអ្វីដែលគេបានអះអាង។ តែសម្ដីគេមិនខុសអ្វីក្រៅពីដាក់កំហិតឲ្យនាយព្រមនោះទេ។