Dinle Beni Bi' -Texting-

2.2

"Hadsizlik yapma lütfen, şimdi özür dile Ayaz!" müdürle inatlaşan küçük çocuk daha fazla iletişim halinde olmamak adına Yağmur'a döndü.

"Bu işin daha fazla uzamaması ve sizinle muhatap olmamak için sizden özür dilerim. Bundan sonra herkesin hayatına bir anda dahil olamayacağınızı bilerek hareket etmeniz daha iyi olur." demiş ve gidecekken müdür kolundan tutmuştu. Aynı boya gelmek için eğildiğinde konuştu.

"Oğlum, yaptığın hiç hoş değil. Lütfen bunun için ayrıca özür dile." dediğinde Yağmur araya girdi.

"Önemli değil Mehmet Bey, benim açımdan sorun yok." deyip küçük çocuğun boyuna eğilerek devam etti sözlerine.

"Asıl ben özür dilerim, amacım rahatsız etmek değil tanışmaktı ama sen istemediğin hâlde uzattım konuyu. Kusura bakma." deyip elini uzattığında çocuk birkaç saniye ellerine bakıp ardından tuttu. Ardından geri çekilip ciddiyetle konuşmuştu.

"İzninizle kitap okuyacağım." dedikten sonra başka bir köşeye geçip kitabına döndüğünde Yağmur şaşkınlıkla bakıyordu arkasından.

"Geldiğinden beri kimseyi yanına yaklaştırmıyor. Konuşma ve hareketlerinden zeki çocuk olduğunu düşünüyorum fakat henüz kendisini tanımama fırsat vermedi." bakışları çocuğun üzerindeyken kafa salladı.

"Fark ettim, kaç yaşındaki bu kadar olgun konuşabiliyor?" derken müdüre baktı.

"Henüz 14 yaşında."

"Anladım." dediğinde müdür bey izin isteyip odasına gittiğinde Yağmur diğer çocuklara yaklaşırken gözleri hâlâ o çocuktaydı.

Bir başka erkek çocuğunun da kitap okuduğunu görmüş ve karşılaşabileceği her tepkiyi hesaba katarak boğazını temizlemişti yanına gittiğinde.

"Merhaba, tanışabilir miyiz acaba?" dediğinde çocuk kafasını kaldırıp karşısını gösterdiğinde Yağmur geçip oturdu.

"Teşekkür ederim." dediğinde çocuk kafasını salladı.

"Adını öğrenebilir miyim?"

"Fuat." dediğinde Yağmur tebessüm ederek elini uzattı.

"Memnun oldum, ben de Yağmur." Fuat elini tutup salladığında aynı şekilde dile getirdi memnuniyetini.

"Kaç yaşındasın?"

"14, sen?"

"24 ben de." dediğinde çocuk kaşlarını kaldırdı.

"Çok büyükmüşsün." dediğinde Yağmur güldü.

"Öyleyim."

"Az önce Ayaz seni tersledi galiba." dediğinde Yağmur kafa sallayıp yan masada oturan Ayaz'a baktı.

"Öyle oldu. Tanıyor musun onu? Neden böyle sert biri olduğunu biliyor musun?"

"Bizi buraya taşımadan önce çoğumuz başka bir yetimhanedeydik. Ayazla aynı yerden geliyoruz. Yani Ayazla birlikte büyüdük. Hep kendini uzak tuttu herkesten. Yıllardır böyle, değişmedi. Sebebini biliyorum ama benim dışımda çoğu kişi bilmediği için ondan izinsiz kimseye anlatmıyorum neden böyle olduğunu." dediğinde Yağmur anladığını belirtircesine kafa salladı.

"İyi birine benziyor sanki." derken karşısındaki çocuktan gelecek tepkiyi ölçüyordu.

"Büyüklerin tabiriyle mert adamdır." dediğinde Yağmur güldü.