ទោសស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀ

ភាគទី១៣

(ខ្ញុំជាអ្នកទោសរបស់គេ)

រាងស្ដើងតូចច្រឡឹង ដែលឈរសឹងតែមិនជាប់ ដើរមកឈប់កណ្ដាលបន្ទប់ ជង្គង់ក៏ទៅជាទន់ភ្លាមៗ តែក៏មិនបានដួល ព្រោះមានដសរឹងមាំជួយត្រកងជាប់។
“ម៉ីសៀ...” ម៉ាឡន ក៏មិនដឹងថានិយាយអ្វីដូចគ្នា ព្រោះយល់ពីអារម្មណ៍របស់នាងពេលនេះច្បាស់។
“ហ៊ឹក អ..អរគុណ” ម៉ីសៀ រុញរាងក្រាស់ចេញពីខ្លួន ព្រមទាំងដើរទ្រេតទ្រូតចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹក សម្អាតភាពកង្វក់ចេញពីខ្លួនប្រាណមួយនេះ។
ម៉ាឡន តាមសម្លឹងមើលនាងទាំងមិនអស់ចិត្ត ក្នុងទ្រូងខាងឆ្វេងមានអារម្មណ៍ថាឈឺឆិបៗគ្មានមូលហេតុ នឹកអាណិតពេលនាងជួបរឿងបែបនេះ។
“ចង្រៃយ៍ ម៉េចឯងត្រូវខ្វល់ខ្វាយពីស្រីម្នាក់នេះដែរ? នាងបែបណាជារឿងរបស់នាង គ្មានពាក់ព័ន្ធហ្នឹងឯងទេ” ម៉ាឡន តើនខ្លួនឯងជាថ្មីបម្រុងបែរខ្លួនដើរចេញ តែជើងបែរជាមិនដំណើរការ ត្រូវឱ្យគេបែរទៅរកបន្ទប់ទឹកវិញទាំងមិនអាចហាមបាន។
ឈូ
សំឡេងទឹកស្រក់ចុះមកខ្លាំងៗ ប៉ះពាល់ហ្នឹងស្បែក សស្អាត ហាក់ចង់ឱ្យវានាំអ្វីម្យ៉ាងចេញពីខ្លួនប្រាណ។
“ហ៊ឹកៗ” សំឡេងយំយែក សម្រែកឈឺចាប់ លាន់ឮពេញបន្ទប់ទឹកទាំងមូល។
ម៉ីសៀ រុះត្រដុសពេញរាងកាយរបស់ខ្លួន ដោយភាពខ្ពើមរអើម រាងតូចដុសទាល់តែស្បែកឡើងក្រហម សឹងតែរបកចេញឈាមទៅហើយ។ សភាពរបស់នាងក្រមុំ ធ្វើឱ្យមនុស្សកំណាចដែលទើបតែចូលមក អត់អាណិតមិនបាន។
“ម៉ីសៀ បានហើយឈប់ទៅ” ម៉ាឡន ចូលមកឱបរាងតូចឃាត់ឃាំងមិនឱ្យនាងធ្វើបាបរាងកាយរបស់ខ្លួនតទៅទៀត។
“ហ៊ឹក លែង! ចេញទៅ កុំប៉ះពាល់ខ្លួនខ្ញុំ ហ៊ឹក ខ្ញុំស្មោគគ្រោកណាស់ ហ៊ឹក ចេញ..កុំប៉ះខ្ញុំអី ហ៊ឹកៗ” ម៉ីសៀ ស្រែកយំកាន់តែខ្លាំង ថ្នាក់មនុស្សកំណាចត្រូវរំជួលចិត្តតាមដែរ។
សុំទោស!
វាជាពាក្យមួយម៉ាត់ដែលគេចង់ប្រាប់នាង តែក៏ធ្វើត្រឹមនិយាយបាននៅក្នុងចិត្តប៉ុណ្ណោះ។
ម៉ាឡន ចាត់ការដោះសម្អាតរាងកាយតូចថ្នមៗ មួយៗ បង្ហាញទង្វើទន់ភ្លន់ចេញមក។
“ហ៊ឹក ខ្ញុំគួរឱ្យខ្ពើមណាស់ អ្នកប្រុសកុំប៉ះអី”
“ស្ងាត់មាត់ទៅ” ស្ដីឱ្យនាងដោយសំឡេងកាច តែឫកពារបស់គេបែរជាខុសពីសម្ដីដាច់តែម្ដង។
“ហ៊ឹក អ្នក...អ្ហឹម” ម៉ីសៀ ដែលចង់តវ៉ា ប្រែជាថ្ងូរមួយរំពេច ពេលមនុស្សកំណាច បឺតជញ្ជក់មាត់របស់ខ្លួន។
“អ្ហឹម...” ម៉ាឡន ប្ដូរពីដុសក្អែលមកជាស្ទាបអង្អែលវិញ បានយ៉ាងទាន់ចិត្តខ្លួន។
ដៃរឹងមាំ មានអំណាច ស្ទាបអង្អែលនាងដោយការឈ្លក់វង្វេង ជាពិសេសត្រង់ដើមទ្រូងទាំងគូ អ្នកកំលោះទាំងស្ទាបទាំងច្របាច់ ត្រាភាពជាម្ចាស់នៅត្រង់នោះ។
“អ្នកប្រុសកុំ...អ្ហឹម” ម៉ីសៀ គិតតែពីហាមព្រោះមិនទាន់បំភ្លេចរឿងមុននេះបាន តែក៏ត្រូវថ្ងូរពេល ម៉ាឡន បឺតចុងទ្រូងរបស់ខ្លួន។
“ខ្ញុំហ្នឹងធ្វើឱ្យនាង ភ្លេចរឿងទាំងនោះឱ្យអស់” (ចង់ចាំតែខ្ញុំម្នាក់បានហើយ) ចុងប្រយោគ ម៉ាឡន បានត្រឹមបន្តក្នុងចិត្ត ឱ្យបានដឹងតែម្នាក់ឯង។
ម៉ាឡន ចាត់ការសំឡេងបំពាក់របស់ខ្លួនយ៉ាងទាន់ហន់។ ម៉ាឡន រុញរាងតូចទៅអឹបហ្នឹងជញ្ជាំង ហើយក៏នាំខ្លួនជ្រៀតជ្រែក ប្រឡោះភ្លៅរបស់នាង។
ជុប
បបូរមាត់ក្ដៅ បឺតជញ្ជក់មាត់តូច ពេលនាងហើបចង់តវ៉ាជាមួយខ្លួន។
“អ្ហឹម...” ម៉ីសៀ ថ្ងូរដោយអារម្មណ៍ល្អ ស្រើបស្រាលពេញខ្លួន។
ដៃតូចបានត្រឹមខ្ញាំភ្លៅរបស់ខ្លួន បញ្ចេញអារម្មណ៍ មិនហ៊ានប៉ះរាងក្រាស់ទាំងដែលចង់ឱបគេក៏ដោយ។ ម៉ាឡន ញោចញញឹមចុងមាត់ ហើយក៏ទាញដៃតូចឱ្យមកឱប ក របស់ខ្លួន។
“អ្ហឹស អ្ហាស” ស្រីតូច ពើងទ្រូងទៅរកបបូរមាត់ក្រាស់ ដៃខ្ញាំស្មារឹងមាំ ទប់អារម្មណ៍របស់ខ្លួន។
ម៉ាឡន ថើបដេញតាមជ្រលងទ្រូងស្អាត ចុះមករកពោះរាបស្មើ មុននឹងបញ្ឈប់ត្រង់ភាពស្រស់ស្អាតអាថ៌កំបាំងរបស់នាង។
“ស្អាតណាស់” ម៉ាឡន ចាប់ជើងស្រឡូនម្ខាងដាក់លើស្មារបស់ខ្លួន ម្រាមដៃវែងស្រឡូនក៏អង្អែលត្រង់នោះតិចៗ ជាការដាស់អារម្មណ៍។
“កុំ...អ្ហឹស” ចង់ឃាត់ តែក៏យឺតពេលទៅហើយ ព្រោះមនុស្សកំណាច បានប៉ះពាល់ត្រង់នោះរបស់នាងទៅហើយ គេប៉ះពាល់ដោយបបូរមាត់ នឹងអណ្ដាតក៏ក្ដៅគគុករបស់គេ។
“អ្ហឹម...” ម៉ាឡន ទាំងថើបទាំងលិឍ ដាស់អារម្មណ៍ឱ្យនាងញ័ររញ្ជួយរត់រសឹបពេញរាងកាយ។
“អ្ហឹស អ្ហាសៗៗ” ម៉ីសៀ កន្រា្តក់ខ្លួនតិចៗ ស្របពេលទឹកដមរបស់ខ្លួនហូរចេញមក ដួសដងដោយអណ្ដាតក្ដៅគគុក។
ម៉ាឡន ញញឹមចេញមក វាជាលើកទីមួយដែលគេស៊ីជម្រៅជាមនុស្សស្រីបែបនេះ តែក៏ធ្វើឱ្យគេពេញចិត្តដូចគ្នា។
“ដល់ពេលសាករបស់ពិតហើយ” ម៉ាហ្វៀ កំណាចខ្សឹបក្បែរត្រចៀកតូច ដែលសាមីខ្លួនកំពុងហោះហើរហ្នឹងអារម្មណ៍មុននេះ។
“អ្ហឹក...អ្ហឹម” ម៉ីសៀ ខាំមាត់ទប់អារម្មណ៍ ពេលភាពតឹងណែនរបស់ខ្លួន នៅនែបនិត្យហ្នឹងដំបងសាច់របស់អ្នកកំលោះ។
ម៉ាឡន ជ្រែកចូលយ៉ាងថ្នាក់ថ្នមបំផុត ដៃរឹងមាំចាប់ជើងស្រឡូនទាំងពីរឱ្យគេវចង្កេះបាវខ្សាច់របស់ខ្លួន។
“អ្ហឹម..នាងតឹងល្អណាស់” មនុស្សកំណាចថ្ងូរពេញចិត្ត។
ផ្លាប់ៗៗ
សំឡេងអុកសម្រុក លាន់ឮខ្ទរពេញបន្ទប់ទឹក ហើ់យកាន់តែឮខ្លាំងឡើងតាមអារម្មណ៍ប្រាថ្នារបស់គេ។
“អ្ហាសៗ អ្ហឹសៗៗ អ្នកប្រុស..អ្ហឹស” ម៉ីសៀ ឱប ក រឹងមាំណែនដៃ ធ្មេញ សស្អាត ខាំស្មារឹងមាំបញ្ចេញអារម្មណ៍របស់ខ្លួន។
“អ្ហឹម ជុប” ម៉ាឡន បឺត កសខ្ចី បង្កើតជាស្នាម ដៃកំណាចចាប់ចង្កេះតូច ដោយខ្លួនក៏បន្ថែមកម្លាំងអុកកាន់តែខ្លាំងក្លា។
“អ្ហឹស អ្ហឹម”
ផ្លាច់
បាតដៃក្ដៅ ទះគូថ ស ស្អាតខ្លាំងៗព្រមទាំងច្របាច់ខ្លាំងស្រាលតាមអារម្មណ៍៍កំពុងច្រាស់ច្រាល។ ទោះជាមានតំណក់ទឹកស្រោចស្រពពីលើ តែក៏មិនអាចធ្វើឱ្យ រាងកាយទាំងពីរដែលក្ដៅរោលរាល ទៅតាមភ្លើងស្នេហ៍ ព្រមត្រជាក់បានងាយៗដូចគ្នា។
“អ្ហាស អ្ហឹសៗៗ”
“អ្ហឹស”