"İki saniye kadar."
"Bitti." dediğinde Aras göz devirdi.
"Mübalağa yaptım."
"Of Aras çekil." deyip yanından geçince elini kafasına attı. Fırına giren Yağmur birkaç ekmek alınca Aras ekmek parasını fırıncıya uzattı. Yağmur dik dik baksa da dikkate almamış ve onu fırında bırakarak çıkmıştı oradan.
Yağmur da arkasından gelince birlikte yürümeye başlamışlardı.
"Ekmeği ben alacaktım bari buna müsaade etseydin."
Aras ellerini cebine sokup yürürken konuştu.
"Yıllardır yediğimiz içtiğimiz ortak, paranın lafını yapacak değilim."
"İyi." deyip sustuğunda ekmek poşetinin bir ucunu çekiştiren Aras'a Yağmur kaşlarını çatarak baktı.
"Ne yapıyorsun?"
"Hakan'ın dediğini unuttun herhalde."
"Ciddi değilsindir umarım." gözlerini kısarak Aras'ın suratına bakıyordu.
Poşetin ucunu havaya kaldırırken konuştu.
"Gayet ciddiyim."
"Bazen sizi anlamıyorum." kendi kendine söylenirken Aras asıl meseleyi hatırladı.
"Yağmur." deyip adımlarını durdurduğunda Yağmur da durmak zorunda kalmıştı çünkü poşet ikisinin de ellerindeydi.
Dönüp düz bir suratla Aras'a baktığında Aras devam etti.
"Sana o şekilde kızmak istemezdim ama üzerime gelince ters tepki vermek durumunda kaldım. Biliyorsun normalde o kadar kızmam ya da zorbalamam ama bu aralar biraz keyfim kaçık. Özür dilerim, hatalıydım."
"Önemli değil, ben biraz hadsizlik ettim. Kızman çok normal. Bir daha karışmam sana da telefonuna da. Bundan sonra yenge lafı da yok, bundan da hoşlanmıyorsun."
"Bana karışabilirsin, bu sorun değil. Biz birbirimize bulaşmadan yaşayamayız bunu en iyi sen bilirsin. Yenge konusuna gelince ortada yenge yok ama olursa söz ilk senin haberin olacak."
"Öyle diyorsan." dediğinde Aras kafasını yana yatırıp Yağmur'un yüzünü inceledi.
"Barıştık mı, hâlâ eskisi gibi miyiz?" dediğinde Yağmur tebessüm etti.
"Elbette öyleyiz." dediğinde Aras ekmek poşetini sağ eline alırken sol elini Yağmur'un omzuna attı.
"Sevindim, sabahtan beri içimdeki kurt beni kemirip duruyordu."
"İtiraf et bensiz hayatının keyfi yoktu."
"Tabii kızım, bakıyorum bizim her işimize burnunu sokacak kız yok acayip eksiklik yaşadım."
"Ayağını denk alırsın artık." dediğinde Aras göz devirirken cevap verdi.
"Aynen, mutlaka." kapının önüne geldiklerinde Yağmur anahtarını bulup kapıyı açarken Aras etrafına bakıyordu.
Babasının arabasını gördüğünde yönünü çevirip sinirle bekliyordu kapının açılmasını.
Yağmur kapıyı açtığında içeri girdiler.
YOU ARE READING
Dinle Beni Bi' -Texting-
Short StoryHer şey arkadaşımın kız kardeşini işletmemi istemesiyle başlamıştı. * Aras: Lütfen dinle beni bi' Aras: Vallahi her şeyi en başından anlatacağım ama lütfen görüşelim önce bu şekilde anlatamam Yağmur: Ne senin açıklayacak ne de benim dinleyecek bir ş...
