🍁ချစ်ခြင်း၏ ကမ်းလက်များ🍁(Or)🌟ချစ်ခြင်းသို့ လက်တစ်ကမ်း🌟

14Z

🍁ခ်စ္ျခင္း၏ ကမ္းလက္မ်ား🍁

(Or)

🌟ခ်စ္ျခင္းသို႔ လက္တစ္ကမ္း🌟

Part <14>

ဓန ကားေပၚကဆင္းသြားသည့္ ဇနီးျဖစ္သူ၏ မ်က္ႏွာမေကာင္းေသာေၾကာင့္ စိတ္ပူသြားရသည္
အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ထိုင္ခုံထက္ထိုင္ကာ အေတြးမ်ားေနသူေၾကာင့္ ဓန သက္ျပင္းခ်ကာ သူမနံေဘးသြားလိုက္၍
"ပကတိ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
ထိုအခါ ပကတိ ဓနအားၾကည့္လာၿပီး
"ကို သားႀကီးနဲ႕ သမီးေလးတစ္ေခတ္က....."
"........"
"ပကတိ မယုံနိုင္ဘူး သားႀကီးနဲ႕ တစ္ေခတ္က အဲ့လိုမွမဟုတ္တာ"
"ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ဝန္ခံေနၿပီးၿပီပဲ ကိုယ္တို႔ဘာတတ္နိုင္မွာလဲကြာ"
"ပကတိ စိတ္ပူတာက...."
"သားငယ္ကိုမလား သားငယ္လဲနားလည္ေပးမွာပါ"
"သားငယ္က သမီးတစ္ေခတ္ေပၚသိပ္သံေယာဇဥ္ရွိတာ သူသိရင္ လက္ခံပါ့မလား ကိုရယ္"
ဓန ပကတိအားႏွစ္သိမ့္လ်က္
"နားလည္ေပးမွာပါ"
"ဒါေပမယ့္ သားႀကီးက အဲ့လိုလူမွမဟုတ္တာ သားတို႔ကို မယုံတာမဟုတ္ေပမယ့္...."
" ေလွ်ာက္မေတြးနဲ႕ေတာ့ ကိုယ္တို႔ သားေတြကို ယုံေပးရမယ္ေလ တကယ္လို႔ ကေလးရဲ႕ အေဖအရင္းက သားႀကီးမဟုတ္ရင္ေတာင္ သားႀကီးက ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီေလ ကိုယ္တို႔က လက္ခံေပး႐ုံပဲေပါ့ ေလွ်ာက္မေတြးနဲ႕ေတာ့ ကိုယ္သားႀကီးကိုယုံတယ္ သူ႕ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့လမ္းကို သူေကာင္းေကာင္းေက်ာ္ျဖတ္နိုင္မွာ ၿပီးေတာ့သားက အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ ႐ူးမိုက္တဲ့သူမဟုတ္ဘူး"
ပကတိ ကို႔ရင္ခြင္ထဲကေန သားငယ္အားေတြးမိရင္း
"ကို သားငယ္ကို အသိမေပးပဲထားလို႔ျဖစ္ပါ့မလား"
"ကိုယ္အဆင္ေျပသလို စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္"
ဓန ေခါင္းထဲ အေတြးမ်ားစြာျဖင့္.....

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

လူသူကင္းမဲ့ေသာ လမ္းေဘးတစ္ေနရာတြင္ အနက္ေရာင္ကားတစ္စီးက ထိုးရပ္ထားေလသည္
ကားေပၚရွိ လူႏွစ္ေယာက္မွာ တိတ္ဆိတ္မႈ အျပည့္ျဖင့္
တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္က ေအးစက္စက္ၾသရွရွေလသံတစ္ခု

"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ပ်ိဳးအိမ္"
ကိုႀကီးရဲ႕ ေတာင္းပန္စကားသံေၾကာင့္ ပ်ိဳး အျပင္ကိုအ​ေၾကာင္းမဲ့ ေငးေနရာမွ ကိုႀကီးဘက္လွည့္ရင္း
"ဘာအတြက္လဲ"
"ဒီအေတာအတြင္း ကိုယ္မင္းကို အ႐ူးလုပ္မိသလိုျဖစ္သြားခဲ့တယ္"
ပ်ိဳး မ်က္လုံးထဲမွ ဝမ္းနည္းမႈအျဖစ္ ေႂကြက်လာမည့္ မ်က္ရည္စက္မ်ားအား ထိန္းထားမိေသာေၾကာင့္ ႏွာေခါင္းထိပ္ပင္ နီလာေလၿပီ
"ပ်ိဳးကို ဘာလို႔အ႐ူးလုပ္ခဲ့တာလဲ ကိုရာျပည့္သာ အစထဲက.....အဟင္းးးးေျပာေနလို႔လဲ ထူးမွမထူးေတာ့တာ"
"ကိုယ္ဝန္ခံတယ္ပ်ိဳးအိမ္ ကိုယ္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြက အတုအေယာင္မဟုတ္ခဲ့ဘူး"
'"ဟာသေတြမေျပာပါနဲ႕လား"
ပ်ိဳး မ်က္ရည္တို႔ က်မလာေစရန္ အားတင္းထားေပမယ့္ အဆုံးထိေတာင့္မခံနိုင္
က်ဆင္းလာသည့္မ်က္ရည္တို႔အား သုတ္ဖယ္ရင္း
"ပ်ိဳးကို အႀကိမ္ႀကိမ္နာက်င္ေစခဲ့တဲ့သူက ကိုရာျပည့္ပဲ"
"ကိုယ္မလိမ္ခဲ့ဘူး ကိုယ္မင္းကို တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာ"
"တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာ ဒါဆိုဒါကဘာလဲ"
ပ်ိဳးေျပာလိုက္လွ်င္ ကိုႀကီးမွာအေျဖမရွိ
ပ်ိဳး ကိုႀကီးဘက္လွည့္လ်က္
"ပ်ိဳး တစ္ခုေမးမယ္ ကိုရာျပည့္"
"ေမးပါ"
ပ်ိဳး စိတ္ထဲ တကယ္မယုံနိုင္ေသး
ဒီလိုေတြ ႀကဳံေတြ႕ေနရတာေတာင္ ပ်ိဳးခ်စ္တဲ့ သူ႕ကို ယုံၾကည္ေနမိျပန္သည္
"ပ်ိဳးကို အမွန္အတိုင္းေျပာေပးပါ ပ်ိဳးယုံတယ္ အဲ့တာတကယ္မဟုတ္ဘူးမလားဟင္ ကိုရာျပည့္နဲ႕ မမတစ္ေခတ္ၾကားမွာ တစ္ခုခုရွိေနတယ္မလားဟင္"
ပ်ိဳး အမွတ္မရွိ
ကိုႀကီးေရွ႕ေမွာက္ မ်က္ရည္မ်ားစြာျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ ေမးမိလွ်င္ ကိုႀကီးက ပ်ိဳးအားမ်က္ႏွာလြဲသြားေလသည္
"ဟင္ ပ်ိဳးကို အမွန္တိုင္းေျပာျပေပးပါ.....ဟင့္....အဲ့လိုဆို ပ်ိဳး...ပ်ိဳး..."
"ကိုယ္မလိမ္ပါဘူး"
"ဟင္"
"ကိုယ္ ပ်ိဳးအိမ္ကိုတကယ္ခ်စ္တယ္ဒါေပမယ့္ ကိုယ္မွားခဲ့တယ္ ကိုယ္တစ္ေခတ္အေပၚမွာေရာ မင္းအေပၚမွာေရာ မွားခဲ့တယ္ ကိုယ္တစ္ေခတ္နဲ႕ မွားခဲ့တယ္"
ပ်ိဳး အားအင္ေတြ ခ်ိနဲ႕လာရသလိုလို
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရိုက္ခ်ိဳးခံလိုက္ရေပသည္
"ဒါဆို....ဒါဆိုဘာလို႔ ပ်ိဳးကို လွည့္စားခဲ့တာလဲ"
"အဲ့ကိစၥေတြၿပီးေတာ့ ကိုယ္....ကိုယ္မင္းအနားမွာေနခဲ့ရတာလဲ လိပ္ျပာမလုံဘူး ဒါေပမယ့္ ကိုယ္...."
ျဖန္း💥
"ဒါက ပ်ိဳးခံစားခ်က္ေတြကို လွည့္စားခဲ့လို႔"
"ပ်ိဳးအိမ္ေက်နပ္သေလာက္ ထပ္ရိုက္နိုင္ပါတယ္ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ကိုရာျပည့္ကို မုန္းတယ္ တစ္ဘဝလုံး မေတြ႕ရရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ျဖစ္နိုင္ရင္ေပါ့..."
ပ်ိဳး ကိုႀကီးကားေပၚကဆင္းကာ အိမ္သို႔ေျခလ်င္ျပန္ဖို႔သာ စိတ္ကူးလိုက္မိသည္
နာက်င္ရတယ္....
ကိုႀကီးက ပ်ိဳးကိုအ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ထင္ေနခဲ့လား အနားေပးလိုက္ေဆးေပးလိုက္နဲ႕...
ပ်ိဳးကိုယ္တိုင္က ကိုႀကီးအ႐ူးလုပ္ဖို႔ လြယ္ကူေနခဲ့တာလား