🍁ချစ်ခြင်း၏ ကမ်းလက်များ🍁(Or)🌟ချစ်ခြင်းသို့ လက်တစ်ကမ်း🌟

13Z

🍁ခ်စ္ျခင္း၏ ကမ္းလက္မ်ား🍁

(Or)

🌟ခ်စ္ျခင္းသို႔ လက္တစ္ကမ္း🌟

Part <13>

"အား!!!!"
သူရ ဒဏ္ရာအား ဂြမ္းစႏွင့္ ခပ္နာနာဖိခံရျခင္းေၾကာင့္ ေအာ္လိုက္မိ႐ုံမွ်မက မ်က္ႏွာေသျဖင့္ ေဆးထည့္ေပးေနေသာ မင္းၾသဇာေမာင္အား ၾကည့္လိုက္မိေပသည္
"ခင္ဗ်ား....အသာအယာမလုပ္တတ္ဘူးလား"
"Sorry"
"ခင္ဗ်ား လူနာေတြကို ဒီလိုပဲဆက္ဆံတတ္လား"
"တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလကိုပါပဲ ၿပီးၿပီ ေဆး႐ုံကဆင္းလို႔ရၿပီ"
"အင္း"
"ေနာက္တစ္ပတ္ကိုေတာ့ ထပ္လာျပေပါ့ သြားရေအာင္"
"ခဏ"
သူရ ၾသဇာအား တားလိုက္လွ်င္ ၾသဇာက တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လာေလသည္
သူရေျပာရခက္ေနသည္အား သတိထားမိစြာ
ၾသဇာအနားမွ သူနာျပဳမေလးအား
"သြားႏွင့္လိုက္ ခဏေနလိုက္လာခဲ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
သူနာျပဳမေလးထြက္သြားၿပီဆိုမွ သူရကစ၍
"မင္းနဲ႕ လွ်ံက တကယ္ပဲ ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ဘူးလား"
"မင္းနဲ႕ဘာဆိုင္လဲ"
"ငါ့အတြက္အေရးႀကီးတယ္ အမွန္အတိုင္းေျဖေပးနိုင္မလား"
ၾသဇာ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္လ်က္
"ခုေတာ့မဆိုင္ေသးဘူး"
သူရဒီအေျဖအား ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့မိေပမယ့္
တကယ္ၾကားလိုက္ရေသာအခါ ဝမ္းသာမႈတစ္ဝက္ စိတ္ပူမႈတစ္ဝက္ျဖင့္ပင္
"ဒါဆို...."
" အေပ်ာ္မေစာနဲ႕ လွ်ံကေျပာတယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေမ့ပစ္ၿပီးရင္ ငါနဲ႕လက္ထပ္မယ္လို႔ ကတိေပးထားတယ္"
"ဘာ!!!!!"
"မနက္ျဖန္ ငါ လွ်ံကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေတာ့မွာ"
'မဟုတ္ဘူး"
သူရတစ္ေယာက္ထဲေရ႐ြတ္ရင္း က်န္ခဲ့ေလသည္
"သူရ ဘာလုပ္ေနတာလဲ အိမ္မျပန္ဘူးလား"
ေနနိုင္ သတိမဲ့စြာ ထိုင္ေနသည့္ သားအားၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္
ထိုအခါ အေတြးမ်ားရႈပ္ေထြးေနဟန္ျဖင့္
"ဒယ္ဒီ ကြၽန္ေတာ္ကအသုံးမက်တဲ့ေကာင္ပဲ"
"ဘယ္သူေျပာတာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ သူမကိုအႀကိမ္ႀကိမ္နာက်င္ရေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္"
"........."
"ကြၽန္ေတာ္ သူမနဲ႕ ထိုက္တန္ရဲ႕လား"
ေနနိုင္ အဆက္အစပ္မရွိေသာ သားစကားေတြေၾကာင့္
"မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ထားနိုင္ဖို႔ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့ သူမဘဝကိုလုံၿခဳံေႏြးေထြးမႈေပးနိုင္ပါ့မလား"
"........."
"ကြၽန္ေတာ္က သူမနဲ႕ထိုက္တန္ရဲ႕လား"
ေနနိုင္ သားရဲ႕ ႏွလုံးသားအေျခအေနအား ရိပ္မိစြာ သားအနားထိုင္လိုက္၍
"မင္းက ဘယ္သူ႕သားမလို႔လဲကြာ ငါ့ရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြေရာ မင္းအေမရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြေရာ မင္းမွာအျပည့္ပဲ ဒယ္ဒီေျပာမယ္ ထိုက္တန္တယ္မထိုက္တန္ဘူးဆိုတာမရွိဘူး မင္းဘက္က ႀကိဳးစားဖို႔ပဲ လိုတာ"
"ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ သူအႀကိမ္ႀကိမ္ငိုခဲ့ရၿပီးၿပီ"
"ဒယ္ဒီေၾကာင့္ မင္းမာမီလဲ ငိုခဲ့ရတာပဲ ဒယ္ဒီ့လိုလူနဲ႕ သူမထိုက္တန္ဘူးေလ တန္ရာတန္ရာမမွန္းပဲ မတူမတန္တာေလး ရေအာင္ယူထားရေတာ့လည္း တစ္ဘဝလုံးနဲ႕ ရင္းၿပီးျပန္ေပးဆပ္ရတာေပါ့ကြာ အဟက္"
ဒယ္ဒီ့စကားေၾကာင့္ သူရၿပဳံးလိုက္မိၿပီး ကုတင္ေပၚက ဆင္းလိုက္၍
"ဒယ္ဒီ ကြၽန္ေတာ္သြားစရာေလးရွိလို႔ အရင္ျပန္ႏွင့္"
"ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
ေျပာစရာမဆုံးေသး သားက အရိပ္လို လစ္ခနဲ ေပ်ာက္သြားေလၿပီ