🍁ချစ်ခြင်း၏ ကမ်းလက်များ🍁(Or)🌟ချစ်ခြင်းသို့ လက်တစ်ကမ်း🌟

6Z

🍁ခ်စ္ျခင္း၏ ကမ္းလက္မ်ား🍁

(Or)

🌟ခ်စ္ျခင္းသို႔ လက္တစ္ကမ္း🌟

Part <6>

လွ်ံ အိပ္ရာထတာေနာက္က်ေလသည္
ညက စိတ္ေတြရႈပ္ေထြးကာ အိပ္မေပ်ာ္ေပ
လွ်ံ ဗိုက္ဆာလာေသာေၾကာင့္တစ္ခုခုစားရန္ ဆင္းခဲ့လွ်င္
ေမေမႏွင့္ ပါးပါးအားျမင္လိုက္ရ၍ ဝမ္းသာသြားရကာ
"ေမေမ့"
ထိုင္ေနေသာေမေမ့အား ဖက္လိုက္ကာ အလြမ္းေျဖမိသည္
"ဘယ္ခ်ိန္ကျပန္ေရာက္တာလဲပါးပါး"
"မနက္ေစာေစာကပဲ သမီးအေမေလ မေနခ်င္ဘူးဆိုၿပီး ဂ်ီက်ေနတာ"
ထိုအခါေမေမကရွက္႐ြံ႕သြားဟန္ျဖင့္
"ကိုေနာ္"
"မင္းေဘးနားမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္လုံးရွိေနၿပီပဲ ဘာလို႔အဲ့အရႈပ္ထုပ္ေတြကို လြမ္းေနေသးတာလဲ"
"ပါးပါးက သိပ္ေလာဘႀကီးတာကို"
ထိုအခါ ဓနက သမီးျဖစ္သူအား မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာၾကည့္လ်က္
"ပါးပါးေျပာတာမွားေနလား တစ္ခ်ိန္က် သမီးခ်စ္သူရရင္ ပါးပါးတို႔ ရင္ခြင္ထဲက ထြက္သြားမွာပဲေလ "
"မွားတယ္လွ်ံ ေမေမနဲ႕ပါးပါးနဲ႕ တစ္သက္လုံးအတူတူေနမွာ"
လွ်ံ မခံခ်င္စြာ ပါးပါးအား ေျပာပစ္လိုက္မိလွ်င္
ဓန ခပ္သဲ့သဲ့ရီရင္း ပကတိနံေဘးထိုင္လာကာ
"အဟြန္းးးး ပါးပါးနဲ႕ သမီးေလာင္းမလား"
"ေလာင္း....အမ္းးး"
ဓနရဲ႕ စိန္ေခၚမႈမွာေတာ့ လွ်ံကတုံ႕ဆိုင္းသြားသျဖင့္ ဓန သေဘာက်စြာ ရီလိုက္ၿပီး
ပကတိရဲ႕ ပုခုံးအား ပိုတိုးလို႔ဖက္လ်က္
"ပကတိ မင္း သမီးကေတာ့ မေျပာရဲေတာ့ဘူး ကဲ...သိၿပီလား"
"ကိုကလဲ ကေလးေတြကို...မစနဲ႕ေတာ့"
"ကိုယ့္ကို ၿငိဳျငင္ေနတာလား"
"မဟုတ္တာ"
လွ်ံ ပါးပါးနဲ႕ေမေမရဲ႕ ခ်စ္ၾကည္ႏူးမႈကိုမခံနိုင္ေတာ့စြာ
"ဟြန္းေနာ္ ဟိုအိမ္သြားလည္း ေမေခတ္နဲ႕ ဦးေနက ရိုျပ မမပ်ိဳးဆီသြားလည္း တီပန္းနဲ႕ ဦးေအာင္ျမင္က ခ်စ္ျပနဲ႕ ၾကားထဲက လွ်ံတို႔က ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ေတြ"
ဓန ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္
"ပြဲမၾကည့္ခ်င္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာရွာေပါ့"
လွ်ံ ပန္းသီးအားကိုက္ေနရင္း
ေမေမ့ရဲ႕ တစ္ဖက္မွာကပ္ထိုင္လ်က္
"ေမေမ"
"ဟင္"
လွ်ံေခၚတိုင္း ထူးလာသည့္ေမေမအသံက ႏူးညံ့ခ်ိဳျမေနစြာ
ပါးပါးကေမေမ့ကိုခ်စ္တာလဲ မေျပာနဲ႕
ေမေမက သိပ္ကိုႏူးညံ့လွပတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ပင္
ေမေမနဲ႕ ပါးပါးက အရာအားလုံးဆန့္က်င္ဘက္ပုံစံျဖစ္ေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္သားယွဥ္တြဲလ်က္ရွိေနၾကသည့္အခါ သိပ္လိုက္ဖက္လြန္းသည္
စိတ္တိုစိတ္ဆတ္ေသာပါးပါးက အၿမဲနားလည္ခြင့္လြတ္တတ္သည့္ေမေမႏွင့္သာ လိုက္ဖက္လြန္းလွသည္မလား
ပါးပါးက သူစိမ္းေတြႏွင့္သာ ဘယ္လိုပင္ေဒါသႀကီး စိတ္ဆတ္ပါေစ လွ်ံတို႔တစ္သက္မွာ ေမ့ေမ့ကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္တာမျမင္ခဲ့ဖူးခဲ့
သဝန္တိုကာခဏခဏစိတ္ဆိုးၿပီးမၾကာခဏေလသံမာမာေျပာတတ္ေပမယ့္ ေမေမေတာင္မေခ်ာ့ေသးခင္ ပါးပါးက
'"ပကတိ မင္းကိုယ့္ကိုမေခ်ာ့ဘူးလား"