Ben Cemre. Cemre Kentmen. Size aşkla aramdaki bir takım husumetleri anlatacağım. Size altı bomboş olan ve doldurulması teklif dahi edilmemiş masallardan dert yanacağım. Size peri elbiseleri dikerken kalbi kırık peri kızlarından bahsedeceğim. Bir de...
Selamlar; bu bölümde 2009 senesine ışınlanıyoruz. Umarım seversiniz. Destekleriniz ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Hepsi çok değerli. İyi okumalar. 💖
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Doruk Kayalı-2009
'Odandan çıkmıyorsun Doruk. Notların düzelene kadar, eve geldiğin her haftasonu odanda kalıp ders çalışacaksın. Konu tartışmaya kapanmıştır.'
Evet, doğru görüyorsunuz; 21. yüzyılda, oda cezasına çarptırılmıştım.
Yegane suçum da, aileme veli toplantısının tarihini söylememiş olmaktı. Lise 3'e gidiyordum. Aralık ayındaydık. Okulda bu güne kadar; dönemde iki defadan toplam sekiz tane veli toplantısı düzenlenmişti. Ne annem ne de babam bu toplantılardan birine bile katılmamışlardı. Aynı ev içinde kendi dertleriyle ve kavgalarıyla öyle meşgullerdi ki, böyle bir şeye katılacak vakitleri olmamıştı.
Ben de hayatımda ilk kez insiyatif alıp bu dönemin ilk veli toplantısının tarihini onlara söylememiştim. Ve sürpriz bir şekilde, bunu öğrendiklerinde, yıllar sonra ortak bir kararda birleşmişlerdi: Bana oda cezası vermek.
Şimdi size her şeyin nasıl başladığını anlatayım. Annemin o zamanlarki sevgilisi, şimdiki eşi, Kemal Bey; kendi oğlunun eğitimiyle muazzam derecede ilgili bir babaydı. Annem de kendisinin hiçbir payı olmamasına rağmen, benim başarılarımla Kemal Bey'e övünmeyi çok seviyordu.
Tahminimce her şey Kemal Bey'in okuldaki durumumu sormasıyla başladı. Annem de bu vesileyle okul aile birliğini arayıp bir önceki veli toplantısını kaçırdığını öğrenmiş olmalı. Telefonda aldığı bir diğer bilgi de; okul sıralamamın düştüğüydü. Şans işte.
Gerçekten de o dönem, yani lise üçe giderken bazı derslerde çok zorlanıyordum. Ama okulda yine de ilk yirmideydim. Şöyle bir düşününce; bu bana ortalığı birbirine katacak bir başarısızlık gibi gelmiyordu.
Annemin sevgilisini etkilemek üzere vakıf olduğu bu bilgiler; önce babamla birbirlerini ölümüne suçladıkları dev bir kavga etmelerine, sonra da beni odama kapamalarıyla sonuçlandı. Odama kapatılmak inanın zerre umrumda değildi; ama o haftasonu Cemre'yle sinemaya, Sherlock Holmes'a gitmeyi planlamıştık.
Şimdi sizler haklı olarak muhtemelen benim ailemin neden boşanmadığını düşünüyorsunuz. O sıralar bunu ben de çok düşünüyordum. Bu kadar mutsuz iki insan, neden hala birlikte yaşamaya devam eder?
İşin aslı şuydu. Benim dedem, yani annemin babası çok köklü ve büyük çaplı bir kağıt fabrikasının sahibiydi. Babam da annemle onun yanında çalışırken tanışmış. Aslında evlenmek gibi bir niyetleri hiç yokmuş, fakat annem hamile kalınca durumlar çok hızlı bir revizyona gitmiş. İstemeden evlenmişler. Neticesinde ben dünyaya gelmişim.
