Na słowa chłopaka poczułam nagły napływ adrenaliny, nie kontrolowanie spojrzałam na Jungkooka stojącego tuż przy mnie.
- Skąd to podejrzenie ?- zapytał pytaniem na pytanie JK, poprawiając włosy do tylu.
- Jesteście inni, niż zwykle- dodał, przyspieszając tak, aby być pomiędzy nami, dzięki czemu nie widziałam twarzy młodszego.
- Przesadzasz- naprowadziłam go na błędne myślenie, prawda ?
Jungkook na moje słowa przytaknął, reszta spaceru została przeprowadzona w ciszy. Na końcu pożegnałam się z mężczyznami ciepłym uściskiem. Słyszałam już tylko za sobą pisk opon.
Gdy weszłam do swojego mieszkania rzuciłam się na wygodną kanapę. Leżałam tak do czasu, aż nie zawibrował mi telefon znajdujący się w mojej torebce.
Leniwie wstałam udając się przy okazji po jakiś sok. „Dzięki za dziś [T.I]" i do tego słodka emoji psa chłopaka. Uśmiechnęłam się na widok wiadomości od Taehyunga. Odłożyłam telefon do ładownia po czym kroczyłam w stronę mojego pokoju.
Zajęłam tym razem prawą część strony łóżka. Byłam pewna że po tak produktywnym dniu padnę jak dziecko lecz myliłam się. Męczyły mnie ciągłe myśli. Gdy czułam bicie serca przez dotyk poduszki zerwałam się udając do kuchni po szklankę wody.
- Extra- wymamrotałam upijając łyk wody widząc późną godzinę.
Kroczyłam w stronę ładowarki aby odłączyć swój telefon. Przejrzałam social media, dziękowałam Bogu że siedziłam. Widok mnie wraz z chłopakami wzdłuż rzeki Han przyprawił mnie o dreszcze. Rozejrzałam sie po mieszkaniu. Teraz nie czułam sie bezpiecznie. Czułam na sobie czyjś wzrok.
Odłożyłam telefon na szklany stół. Zabrałam sie za nocną pielęgnacje. Ona zajmie mi myśli.
Gdy ostatnim punktem została mi moja ulubiona część jaką jest maseczka, lekko uspokojona wróciłam na poprzednie miejsce jakim była kanapa w salonie. Włączyłam pierwszy lepszy proponowany film na netflixie, po czym udałam sie do kuchni, aby zrobić sobie coś do jedzenia.
Sięgnęłam ponownie za telefon szukając przepisu Jungkooka.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Skupiona niczym na matmie lub innym przedmiocie szkolnym, wykonywałam polecenia jakie wyznaczył krok po kroku chłopak.
Pare minut później mogłam cieszyć się własnym parującym daniem.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Wykończona jakże ciężkim zadaniem jakim było gotowanie, wróciłam na kanapę włączając film. Trwał on niecałe 2 godziny. Gdy zaczęły pokazywać się na ekranie już tylko napisy przykryłam się dokładniej kocykiem po czym odleciałam w krainę snów. _______________________________
Tydzień mijał spokojniej niż zwykle zwłaszcza iż zbliżał się mój termin.
- Dasz radę !- krzyknął popijać sprite JHope.
- Nie mam wyjścia- zasmialam się mało przekonywująco, spoglądając na resztę twarzy chłopaków na sali.
- Chcemy być pierwszymi poinformowanymi- skazał za swoje oczy po czym na moje skupiony Park.
- Obiecuje !- wystawiłam mały paluszek oznaczający obietnice której nigdy w życiu nie złamie.
Gdy w pomieszczeniu rozległ się dźwięk telefonu.. mojego telefonu, bez namysłu opuściłam chłopaków idąc w znanym mi już dobrze kierunku.
POV BANGTAN BOYS💜
- Wyglądała na zestresowaną- zaczął Taehyung
- A widziałeś siebie, wyglądałeś jakbyś miał zemdleć- zaśmiał się wracając do przeszłości Jin.
- To prawda- przyznał racje starszemu podśmiechując na samą myśl.
- Da radę- zakończył temat Jeon.
- Wracajmy do pracy- wstał energicznie RM przez co każdy z członków zwrócił na niego uwagę.
Trening należał do tych cięższych, gdyż postawiliśmy dziś na choreografię do piosenki ON. Po niespełna 3 próbie wszyscy byliśmy wykończeni lecz nie poddawaliśmy się i poprawialiśmy mało widoczne błędy. Jesteśmy już na takim etapie że śmiało mówimy sobie gdzie kto powinien zwrócić większa uwagę.
- Szybsze tempo, nie poddawajcie się !- krzyknął na widok braku ambicji i zmęczenia Jungkook.
- Jungkook..- zaczął SeokJin lecz jemu przerwałam ja, wchodząc z powrotem do sali treningowej.
POV [T.I]
Próbowałam nie dać po sobie poznać lecz to było nie lada wyzwaniem.
- I jak ? Udało ci się ? Zrobiłaś to ?- ledwo weszłam a już zostałam zaatakowana pytaniami.
- Tak !- krzyknęłam rzucając się na chłopaków. To dzięki wam..- dodałam pogłębiając uścisk. Czułam spadek stresu przez co schowałam twarz w czyjeś ramie. _____________________________
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
