ချုံဇီ

အခန်း ၃ (ချုံဇီ)

ဒီ​လောက်သက်​သောင့်သက်သာရှိ​​​သောအသံကိုဘယ်တုန်းကမှမကြားဖူးခဲ့​ပေ။မမှား​ဘူး၊ တကယ်ကိုသက်​သောင့်သက်သာရှိသည်။​ခံစားမိလိုက်သည်မှာကောင်းကင်မှ​မျောလွင့်လာတဲ့တိမ်ဖြူ​လေးအတိုင်း။​အေး​ဆေးတည်ငြိမ်သည်၊ သိမ်​မွေ့ နူးညံ့သည်။​လေက​နေပျံ့ကျဲစွာပွေ့ယူသယ်​ဆောင်လာပြီးခန်းမ၏ပဲ့တင်ထပ်သံများကအ​ဖော်ပြု​​ပေး​နေသည်။ကာလတာရှည်စွာဆွဲ​ဆောင်နိုင်​သည့်ညှို့ဓါတ်တစ်မျိုးလဲပါဝင်​နေပြီးသေချာနားစိုက်ထောင်​ကြည့်ပါကနတ်ဘုံနတ်နန်းကတေးဂီတသံအလား။မှတ်ဥာဏ်၏နက်ရှိုင်း​သည့်အပိုင်းတွင်လည်းထိုနည်းတူလှပ​ပြောင်​မြောက်​သည့်အသံတစ်သံရှိနေ​သည်။သို့​ပေမယ့်ဤလူ၏အသံနှင့်ယှဥ်လိုက်​သော်အနည်းငယ်ငုပ်လျှိုးသွားပြီးတင့်သင့်ရုံ​လောက်သာဖြစ်သွားသည်။

​သူမအံ့သြကာခေါင်း​မော့ကြည့်လိုက်သည်။ဘယ်အချိန်ကမှန်းမသိ​ပေမယ့်မျက်နှာမူရာခန်းမကြီးရှိတံခါးဝတွင်လူတစ်​ယောက်ရပ်​နေသည်။နှင်းလိုစွတ်စွတ်ဖြူ​၍ကျယ်ဝန်း​သောဝတ်ရုံရှည်ကိုဝတ်ဆင်ထားသည်။အင်္ကျီလက်​များအောက်စိုက်ကျ​နေ၏။ဆံထိုးရှည်ထိုးထား​​ပေမယ့်ဆံပင်အများစုက​တော့အောက်သို့ပျံ့ကျဲကာ​ကျဆင်းနေသည်။၎င်းတို့မှာထူထဲနက်​မှောင်​တဲ့ခြုံထည်တစ်ခုအတိုင်းပင်ရှည်လျား​​သည်။

ဘယ်လက်တွင်ဓါးတစ်​ချောင်းကိုင်​ဆောင်ထား၏။အဖြူ​ရောင်ဓါးအိမ်ကကျစ်လစ်ပြီးသေးငယ်​သောတောက်ပမှု​လေးရှိသည်။ကျယ်ဝန်း​သောခန်းမကြီးကကောင်းကင်ပြင်ကြီးကိုအ​ရောင်ထင်ဟပ်​စေ၏။ထိုအချိန်၅​ရောင်​(ပြာ၊ဝါ၊နီ၊ဖြု၊နက်)သောမင်္ဂလာတိမ်များအပြာ​ရောင်​ကောင်းကင်ပြင်တွင်ပျံဝဲဖြတ်သန်းသွားသည်။တံခါးအလယ်မှာသူတစ်​​ယောက်တည်းတိတ်ဆိတ်စွာရပ်​​​နေပုံကပန်းချီကားချပ်​ပေါ်မြုပ်ဝင်​နေ​သလို။​အနောက်ဘက်မှအလင်းတန်းတစ်ခုဖြတ်ဝင်​လာပြီးလူတစ်ကိုယ်လုံးမှိန်ပျ​​ပျဖြင့်သိမ်​မွေ့​​သောကိုယ်​ရောင်ကိုယ်ဝါများထုတ်လွှတ်​နေသည်။

ခန်းမကြီးတစ်ခုလုံးငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်သွား၏။ဂိုဏ်းသား​အားလုံးနေရာမှထကာသူ့အားအရို​အသေပြုကြသည်။မျက်နှာအမူအရာ​တွေကတော့အ​ယောက်တိုင်းကွဲပြား​နေ၏။အံ့သြ​ဝမ်းသာခြင်း၊ ​ကြည်ညိုမြတ်နိုးခြင်း၊ ​​လေးစားအားကျခြင်း၊ အများဆုံးက​တော့မယုံကြည်နိုင်ခြင်းများ။