جونگکوک
با شنیدن صدای تهیونگ مبهوت سرمو به سمت راست چرخوندم که با صورت خشمگینش روبرو شدم و بکهیون هم کنارش..و حالا سوال اینجاست ته چطور اومده اینجا؟و چطور الان داره نفس میکشه؟
پوزخند کنار لبِ ماما اعصابمو به بازی میگرفت.
+مشتاق دیدار شاهزاده کیم!
تهیونگ دندون قرچه ای کرد و قدم های محکمشو به سمتمون آورد.
_زیاد مشتاق نیستم،اومدم امگام رو ببرم و برم و اگه سعی کنی پسرمو اذیت کنی و لجبازی کنی عواقبش رو بد میبینی!!
با دردِ ناگهانی که توی شکمم پیچید ناله ای از روی درد کشیدم که توجه تهیونگ رو جلب کرد؛دردی که فقط خودم و بکهیون میدونستیم دلیلش چیه...
_جونگو؟خوبی پسرکم؟
ماما خنده ی عصبی کرد.
+اون فقط پسره منه شاهزاده کیم!جرئت نکن بچمو مال خودت بدونی!
_اوه واقعا؟
تحقیر آمیز خندید و چشماشو بست،چشماشو که باز کرد انگار با روی جدیدی از تهیونگ روبرو شده بودم؛چشماش قرمز شده بود و دندونای نیشش بدجور زده بود بیرون و من عین احمقا تو ذهنم میگفتم که چقدر جذابه!
_پسرمو..میزاری بره تا ۵ ثانیه میشمارم..و بعد از اون بزور وارد این کار میشم..
ماما انگار که حرفشو به کتفش گرفته بود شونه هامو محکم تر از پشت گرفت.
_یک...
یک قدم نزدیک تر اومد،هاله ی قرمز رنگِ انرژی رو دور بدنش میدیدم؛نشون از عصبانیت و قدرت زیادش بود.
_دو..
یک قدم بیشتر،تو چشمای ماما زل زد.
_سه..
یک قدم بیشتر..
_چهار..آخرین فرصتته..
به نزدیک ترین فاصله ممکن رسید و دستمو کشید و رو زمین هُلم داد.
_پنج..برو پیش بکهیون کوک..
لگد محکمی به شکم ماما زد که محکم رو زمین افتاد!اونقدری قدرتش زیاد شده بود که ماما با اون همه قدرت رو به زمین انداخته بود!
+ت..ته..ماما قدرتش خیلی زیاده..بیا بریم..
_هیس دخالت نکن!
ماما عصبی بلند شد وچشماشو بست و با استفاده از طلسم انرژی یخیِ دور دستش رو احاطه کرد و فقط من میدونستم که قصدش چیه!
فوری خودمو سپر تهیونگ کردم،ماما متوجه من نشد و انرژی رو فورا پرتاب کرد که در نهایت به من خورد و شکمم زخمی شد و خون اومد.
+آخ..
_جونگکوک؟چیکار کردی؟چیکار کردی جونگکوک؟!خدایا..جونگکوک عزیزم چرا اینکارو کردی؟!
YOU ARE READING
Falling||Vkook
Fantasy[کامل شده] افتادن از تمام صخره هایی که زندگی برات چیده چه حسی داره؟!جونگکوک دقیقا همچین حسی رو داشت..پس زده میشد چون آرتمیس بود!و جونگکوک از شانس بدش جفتش از هویت مخفیش بدش میومد!تهیونگ اونو میپذیره؟! یه داستان متفاوت و فانتزی و البته کلیشه! از روی...
