Class Code: ERROR

Chapter 35: The Result

Ika nga, there are more important things that giving random people some pain in the neck energy.

Giatay.

===Zenrie===

I checked the time from my student's window as I woke up for the third time. Maliban sa unti-unti nang bumabawi ang lakas ko dahil sa nanyari ay tila nakakaramdam ako ng munting gaan sa aking sarili. Iba rin siguro ang epekto ng meditation ko roon sa Bluis Astrae.

Napabuntong-hininga ako at napagdesisyunang bumangon. Matapos kong mag-ayos ay dahan-dahan kong binuksan ang pinto.

Pasilip pa lang ako hanggang sa napag-alaman kong nakatulog na ang dalawa sa magkabilang sofa. Napagdesisyunan ko na ring lumabas na muna saglit sa kuwarto para kumuha ng tubig sa kusina. Naubos na kasi ang nasa tumbler ko.

Matapos kong mag-refill ay bumalik ako sa sala. Tahimik ko lang silang pinagmasdan sa sofa habang natutulog. They seem so tired from farming, even Zoiren's snores could tell about it.

Looking at the peaceful Jairus sleeping, parang gusto kong lagyan ng whiskers ang pagmumukha netong dalawa.

I don't know why I smiled this time.

Biglang umilaw ang butterfly icon ng aking student's window na kaagad ko namang binuksan. Tumambad agad sa notification ko ang message ni Prof. Rythen at 'di ako nag-atubiling buksan ito.

Bungad ko pa lang, pumatag bigla ang kilay ko.

[Zenrie, the results will be issued later. I want you to call your comrades for our photo shoot for the Arcantz Legionear Folio by 5 pm. Make sure Emmie is busy so that she'll not be aware as well with your uniform. ~ Prof. Rythen]

Timing nga naman. Kanina pa rin ako naghihintay sa hudyat ni Prof. Rythen para rito at ganoon na rin sa sinasabing resulta sa aming assessment training kahapon.

Speaking of 5 PM, sumaktong abala na rin si Mimi para sa paghahanda ng hapunan. Maybe I could ask her about that and make an excuse passage for her not to be curious.

[Ok Prof. Rythen. Mamaya ko na rin sila sabihan sa oras na magising sila. They were tired from farming earlier while I chasing sleep. ~Zenrie]

I sent my reply to him immediately and close the student's window. He's pretty busy as what I noticed.

Muli akong tumingin sa dalawang natutulog sa magkabilang sofa. Natigilan ako nang may dalawang puting paruparong dumapo sa bawat ilong nila. I want to giggle for the possible results, yet a memory stuck in my head where Blaurei used to rest on my nose and do the magic—the reason why I turned into a real Black Navillerian Angelus.

In other words, my alter-ego just activated and some of them suspected to be a character from a novel coming to life.

Kung tama ang hinala ko, paniguradong isa sa mga kasamahan ko ang nagsisimula nang ma-curious sa katauhan ni Kazeru. Kailangan kong magdoble ingat lalo na't matalas din ang pag-iisip n'on sa pagresolba.

Those are just ordinary butterflies. There's no need to worry about.

When I saw Zoiren's nose twitching and was about to sneeze, I quietly dashed to my room and act like nothing happens. Binuksan ko nang konti ang pintuan sabay gamit ng Vislumia.

At sa hindi inaasahang pagkakataon, may sumabog sa isa sa kanila at pinipilit kong magpigil ng tawa.

"ZOIREN! CAN YOU PLEASE SHUT UP?!" Jairus exclaimed as he gets up startled.