Zakończone/ w trakcie korekty.
Zolgsmax - jeden z najdroższych leków świata. Jak wiele można poświęcić, aby go zdobyć? To pytanie zadaje sobie Sarah Cervántez, która po stracie rodziców robi wszystko, żeby zarobić pieniądze na utrzymanie oraz na ho...
Prawda była taka, że tkwiłem w wirze pracy nad skomplikowanymi sprawami klientów, lecz nie wyobrażałem sobie nie pomóc Sarze w tak szlachetnej sprawie. Czułem silną potrzebę, aby pomóc tym dzieciom, ale także wewnętrznie pragnąłem pokazać jej, że można na mnie liczyć w każdej sytuacji. Wiem, była żoną mojego priorytetowego klienta, ale przebywanie w jej towarzystwie poruszało mnie. Wydawała mi się ciekawa, tajemnicza i trudna do rozwikłania. Przy mnie zdawała się być zupełnie inną osobą niż przy Henrym. Wyglądało to wręcz tak, jakby skrywała w sobie dwie osobowości. Przyznaję jednak, że każda rozmowa z nią zaskakiwała mnie czymś nowym. Właściwie generowało to więcej pytań niż odpowiedzi i myślę sobie, że może dlatego tak bardzo mnie do niej ciągnęło.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Przede wszystkim była zupełnie inna niż kobiety, które dotychczas poznałem w swoim życiu. Niegdyś zastanawiałem się, czym jest to „coś "tak chętnie opisywane w książkach i ukazywane w filmach. Wychodzi na to, że właśnie się dowiedziałem i znalazłem to w niej. Ona miała to coś. Coś, co przyciągało mnie jak magnes. To było niedobre, złe, nielegalne i zakazane, ale tylko czekałem, żeby choć na chwilę zamienić z nią słowo. Teraz gdy miałem ważne zadanie do wykonania, postanowiłem przekierować cały fokus na sprawę grantu. Zacząłem projekt zupełnie od zera i każdego dnia poświęcałem wiele godzin, aby móc rozwikłać tę sprawę.
Któregoś dnia załapałem blokadę i spostrzegłem, że potrzebuję poznać kilka odpowiedzi na pytania dotyczące finansów placówki. Jedyną opcją na rozwiązanie frapujących mnie kwestii była rozmowa z panią dyrektor. Musiałem więc zdobyć do niej adres i w tym celu udałem się do domu Collinsów. Powinienem zachować dyskrecję, ponieważ Henry nie miał pojęcia tym, że pomagam jego żonie. Pod pretekstem inwestycyjnych rozważań, zorganizowałem spotkanie z gospodarzami posiadłości.
Sara zdawała się na mnie nie patrzeć, znów była chłodna niczym królowa lodu i trzymała w stosunku do mnie surowy dystans. Oddawała uśmiech i atencję Henry'emu, co nie wiedzieć czemu przyprawiło mnie o mdłości. Kiedy tylko Henry wyszedł na patio zapalić cygaro, błyskawicznie skorzystałem z okazji.
- Saro, muszę się spotkać z panią dyrektor. Bez odpowiedzi na kilka pytań, nie mogę pójść dalej- nachyliłem się nad nią i szepnąłem.
- Dobrze. Pójdę zanotować adres i numer telefonu, a kartkę dam ci przy wyjściu- powiedziała ciepłym głosem, który zawsze używała w rozmowie ze mną.
Natychmiast poderwała się na równe nogi i ruszyła w kierunku gabinetu. Usłyszawszy miłą intonację jej głosu, jakoś mi ulżyło.
Henry bardzo szybko wrócił, a ja wstałem, włożyłem dłonie do kieszeni i udawałem, że przyglądam się zdjęciom powieszonym na ścianie.
- Piękne prawda? - oparł ręce na swoich biodrach.
- Tak, właśnie podziwiam. Widać, że bardzo się kochacie- chrząknąłem.
