It All Changed (dutch)

Hoofdstuk 86: En jij maakte jou zorgen?

Fara POV.

De tijd was voorbij gevlogen. Het leek alsof het gisteren was dat ik Draco verteld had dat ik zwanger was. Toch was onze kleine spruit al bijna één jaar oud. Draco deed het geweldig goed. Hij sprong bij waar hij kon en bracht zo veel mogelijk tijd door met onze kleine meid. Ze lag op haar speelmat en greep af en toe naar de kleine vlindertjes die aan de touwtjes boven haar hingen. Ze vond het geweldig, en ook Zazou was erg geïnteresseerd in de vliegende knuffeltjes. Ook Lux, die naast haar lag had er erg veel plezier in. Ondertussen was ik de strijk aan het doen en Mattheo was enkele babysokjes aan het opvouwen.

"Sierra vroeg hoe het ging met haar metekindje." Zette Mattheo het gesprek verder.

"Ze doet het geweldig." Glimlachte ik terwijl ik haar wat in de gaten hield. "Hoe gaat het met Sierra trouwens?"

"Ze heeft enorm veel werk, ze vertelde dat ze blij zal zijn als ze terug is van die stomme zakenreis." Morde Mattheo een beetje.

Ik knikte begrijpelijk. "Lukt het voor jou een beetje?" Vroeg ik toch wat bezorgd omdat Mattheo er erg moe uitzag.

"Lux houdt me vaak wakker 's nachts maar op zich lukt het wel." Glimlachte Mattheo die ondertussen de sokjes in de wasmand legde.

"Als je wilt mag ze gerust hier eens blijven logeren hoor, dan kan jij eens uitslapen." Stelde ik Mattheo voor.

"Dat vind ik een geweldig voorstel." Knikte hij tevreden.

Ik gaf Mattheo een lieve glimlach voor ik nog enkele baby pyjama's streek. Mattheo hielp verder met opvouwen en mijn blik dwaalde ondertussen opnieuw even af naar de twee baby'tjes die aan het lachen waren. Sierra en Benno waren meter en peter geworden van ons kindje en Draco en ik mochten dat zijn van Lux, het kindje van Sierra en Mattheo. We hielpen elkaar allemaal waar we konden en dat zorgde voor een gezellige en rustgevende sfeer, ook al was het soms wel een chaos. Dat kon ook niet anders als je een baby in huis had.

"Ik ben thuis!" Hoorden we Draco roepen toen hij kwam binnen gewandeld.

"Oh, hey Mattheo." Begroete Draco hem toen hij zag dat Mattheo er ook was.

Mattheo gaf hem een glimlach en Draco gaf me snel nog een kus voor hij zijn aandacht naar de kinderen liet gaan. "En waar zijn mijn twee grote schatjes?" Draco ging plat op de grond liggen en gaf de twee baby's elke een kusje.

"En jij maakte jou zorgen?" Merkte Mattheo grinnikend op.

Draco keek even op en kwam er vervolgens bij zitten. "Wel, ja."

"Je bent volgens mij de beste vader die Willow zich kan inbeelden." Vertelde ik terwijl ik de strijkplank aan de kant zette. Draco en ik hadden besloten om onze kleine meid te vernoemen naar Willow. We hadden gevraagd of Benno het oké vond en hij had vrij emotioneel geantwoord dat hij het een leuk idee vond.

"Ik weet het." Grijnsde Draco.

Ik draaide even speels met mijn ogen voor ik de keuken inliep om aan het avondeten te beginnen. "Heb je zin om te blijven eten?" Vroeg ik iets luider zodat Mattheo het zou kunnen horen.

"Euhm... ja, graag." Hoorde ik hem van in de woonkamer antwoorden.

Met een glimlach op mijn gezicht begon ik aan het avond eten. Garnalen, met wok groenten en noedels. Draco zijn favoriete gerecht. Terwijl de groenten in de kom zaten en de garnalen in de pan besloot ik om de tafel te dekken. Draco was Willow haar flesje aan het geven en ook Mattheo deed dat bij zijn dochtertje. Aangezien we vaak bij elkaar over de vloer kwamen was er hier ook een slaap plekje voor Lux. Nadat ze hun flesje op hadden legde de mannen hun in hun bedje en ik goot de noedels ondertussen af.