It All Changed (dutch)

Hoofdstuk 85: Ik kan het niet

Draco POV.

Zonder echt lang na te denken liep ik de deur uit. Fara kon niet zwanger zijn, dat mocht gewoon niet. Na een hele tijd doelloos rond te wandelen om mijn gedachten wat te verzetten kwam ik uit bij één van de kroegjes in het dorp. Met een zucht liep ik naar binnen. Gelukkig was het niet zo heel druk aangezien ik niet echt zin had om te praten met iemand. Anders was ik wel naar Benno toe gegaan. Ik nam plaats aan de toog en ondertussen maalden mijn gedachten maar verder.

"Wat zal het zijn?" Vroeg de jonge dame dat achter de toog stond.

"Vuur whisky alsjeblieft." Beantwoordde ik haar vraag wat afwezig.

Ze gaf me een knikje en niet veel later stond de whisky voor mijn neus. Ik staarde even naar mijn glas voor ik toch maar een slokje nam. De whisky brandde in mijn keel maar het stoorde niet. Ondertussen dacht ik na over de woorden van Fara. Ik weet ook wel dat ik beter niet was weggelopen. Fara moet zich super rot voelen nu. Zij kan er ook niet aan doen dat ze zwanger is, maar ik kan gewoon geen vader zijn. Ik wist ook totaal niet wat ik tegen haar moest zeggen dus zag ik even geen andere uitweg. De rest van mijn glas dronk ik rustig leeg voor ik een tweede bestelde.

Het begon wel laat te worden en de zon was ondertussen onder gegaan. Ik had nog niet echt zin om naar huis te gaan. Fara zou kwaad zijn, wat ik heel goed begrijp en ik wist nog steeds niet wat ik haar moest zeggen. In mijn hoofd hadden zich een paar scenario's zich afgespeeld maar geen enkele draaide goed uit.

"Hey Draco." Ik keek even op en zag Olivia staan.

"Oh, hey. Wat euhm... Doe jij hier?" Vroeg ik wat verbaas omdat ik Olivia hier niet verwacht had.

"Ik kom mijn vriendin ophalen." Grinnikte ze.

Olivia leunde over de toog heen en gaf de meid achter de toog een zoen. Daarna kwam ze met een glimlach naast mij zitten en bestelde ze een frisdrankje terwijl haar vriendin snel nog wat glazen afwaste.

"Ik dacht dat jij wat quality time met Fara wou dit weekend?" Begon Olivia vervolgens een gesprekje.

"Klopt." Mompelde ik nog wat verward.

"Wat zit jij dan hier te doen?" Grinnikte ze nieuwsgierig.

"Fara is zwanger." Vertelde ik haar eerlijk.

"Wat!?" Reageerde Olivia enthousiast. "Dat is super goed nieuws! Proficia-... Wacht... Ik herhaal mijn vraag. Wat zit jij hier dan te doen?"

Ik nam even diep adem. "Ik kan het niet."

"Wat kan je niet?" Vroeg Olivia niet begrijpend verder.

"Vader zijn." Verduidelijkte ik mezelf.

"Hoezo kan jij de vader niet zijn?" Schrok ze toch een beetje.

"Ja... Nee... Ik ben de vader maar ik weet niet of ik het wel ga kunnen. Ik wil helemaal geen kinderen." Verduidelijkte ik mezelf nog meer.

"Zeg nu alsjeblieft niet dat je bent weg gelopen nadat Fara jou dit verteld heeft hé." Beschaamd keek ik naar mijn handen dat op de toog lagen. "Jij bent echt de grootste idioot dat ik ken."

"Ik weet het." Gaf ik met een zucht toe.

"Kijk Draco, ik begrijp dat je niet wilt worden zoals jouw vader." Vervolgde Olivia een heel pak liever. "Maar weglopen is nu niet echt een goede start."

Ik knikte als teken dat ze gelijk had. "Fara wist dat je liever geen kinderen wou?" Opnieuw knikte ik om dat te bevestigen. "Kan je jezelf dan inbeelden hoe onzeker ze zal geweest zijn toen ze jou het nieuws vertelde?"

"Ze zag er inderdaad niet echt zelfzeker uit." Dacht ik terug na over hoe Fara het me verteld had.

Olivia keek me enkele seconden doordringend aan en legde daarna haar hand bemoedigend op mijn arm. "Misschien is dit net het moment om te laten zien dat je niet bent zoals jouw vader." Zei Olivia zachtjes.