It All Changed (dutch)

Hoofdstuk 51: Ongerust

Willow POV.

Tijdens het avond eten begon ik mij een beetje zorgen te maken omdat Fara er nog niet was. Het groepje van Potter leek er ook niet te zijn dus misschien was ze nog bij hun? Tijdens het eten was het rustig en ik dacht aan de examens die er zaten aan te komen. Ik zou beter ook beginnen studeren maar veel zin had ik daar niet in.

"Zullen we vanavond nog iets leuks doen voor we moeten beginnen met studeren?" Stelde Benno voor aan onze groep.

"Lijkt me een leuk idee!" Reageerde Mattheo onmiddellijk.

"We kunnen er nog eens een spelletjes avond van maken?" Stelde ik voor.

"Klinkt wel gezellig." Knikte Draco.

We hadden het nog even over de muziek keuze en welke spelletjes we zouden spelen. Daarna liepen we terug naar de leerlingenkamer toe. Ik keek er zo hard naar uit. Aan de andere kant... Na deze avond moesten we studeren. Ik trok me zelf op aan de gedachten dat dit de voorlaatste keer was. Op het einde van het schooljaar hadden we nog eens examens en als alles mee zit zijn dat de allerlaatste. Of ik klaar was om al te gaan werken wist ik niet. Misschien studeerde ik nog wel wat verder, of misschien nam ik een jaartje om te reizen en te ontspannen.

In de gangen kwamen we het groepje van Potter tegen. Fara leek er niet bij te zijn en we kregen nogal een kwade blik toegeworpen. Alleen Hermelien keek ons niet kwaad aan. Zij negeerde ons eerder, net zoals wij hun negeerden.

In de leerlingenkamer was Fara ook niet en ik liep naar boven om te kijken of ze op onze kamer was. Toen ze hier ook niet was vroeg ik me af waar ze heen was. Ach, ze komt zo wel terug.

"Is Fara hier ook niet?" Vroeg Draco een beetje bezorgd toen ik iets anders had aangetrokken voor onze spelletjes avond en terug naar beneden liep.

Ik schudde mijn hoofd. "Ze komt er zo wel aan." Probeerde ik ons allemaal gerust te stellen.

Mattheo had de muziek al opgezet en Benno legde nog wat spelletjes op de tafel. Draco leek even te twijfel maar uiteindelijk zaten we allemaal klaar voor ons eerste spelletje. De sfeer zat er gelukkig wel direct in maar Fara bleef toch wat in mijn achterhoofd spoken. Ik vroeg me af waar ze was. Pas toen de klok tien uur sloeg gooide ik mijn kaarten terug op tafel.

"Ik ben het beu ik ga haar zoeken." Deelde ik mee voor ik opstond en mijn schoenen aan trok.

"In jouw pyjama?" Vroeg Mattheo bedenkelijk.

Ik knikte. "Ze is nu al zo lang weg, misschien is er iets ergs gebeurt."

"Ik ga met je mee." Zei Draco die zijn schoenen ook al aan trok.

"We gaan allemaal mee." Reageerde Benno snel die ook recht sprong.

Ik blies nog een kaars uit en nam mijn jas voor we de gang op liepen. Normaal mochten we niet meer zo laat door de gangen sluipen maar dit moest gewoon. Wie weet wat er is gebeurt. Met toch een bang hartje liepen we verder. Ze was niet in de astronomietoren, ze was niet bij ons plekje aan het meer en ze was ook niet bij de terzielers.

"Moeten we dit niet melden?" Vroeg Mattheo toen we terug het kasteel in liepen.

"Ik vind van wel." Zuchtte ik nu echt heel erg bezorgd.

"Zou ze niet gewoon bij Potter zijn?" Vroeg Draco nadenkend over waar Fara zou kunnen zijn.

Als laatste hoop liepen we naar de leerlingenkamer van Griffoendor. Zoals verwacht wou de dikke dame ons niet binnen laten. We hadden achter Fara gevraagd maar ze leek van niets te weten. Het was Simon Flitser dat onze aandacht trok.

"Wat doen jullie hier?" Vroeg Flitser voor hij de leerlingenkamer wou inlopen.

"We vroegen ons af of Fara hier is." Beantwoordde ik zijn vraag.