Hoofdstuk 84: De test

49 1 0
                                    

Na een tijdje rustig in de zetel te zitten zag ik dat Zazou zich opnieuw even uitrekte. Hij wou duidelijk wat aandacht, dus duwde zijn neusje een paar keer tegen het gezicht van Draco aan die met een kleine zucht ook wakker werd. Ik besloot me nog even stil te houden en ik zag dat Draco Zazou zacht streelde.

"Kom eens hier jij onderkruipsel." Mompelde Draco moe.

Hij nam Zazou op en legde hem naast zich in de zetel neer waarna hij de kitten de nodige aandacht gaf. "Mag ik er ook bij?" Vroeg ik met een grinnik.

Draco schrok enorm. "Jeetje, Fara ik had je niet horen thuis komen."

"Ik ben blij dat jullie toch vrede hebben gesloten." Glimlachte ik tevreden.

"Vrede?" Herhaalde Draco. "Het is een klein mormel dat buiten hoort."

Ik trok een wenkbrauw op. "Zo zag het er niet naar uit toen ik binnen kwam."

Draco keek me wat verward aan en ik liet hem de foto zien. "Oké..." Zuchtte Draco. "Hij is best wel oké."

"Let er op. Straks zie je Zazou liever dan wat dan ook." Knipoogde ik.

Draco schudde onmiddellijk zijn hoofd. "Jou ga ik altijd liever zien."

"Slijmbal." Grinnikte ik hoofdschuddend.

Draco kreeg ook een glimlach op zijn gezicht en draaide zich vervolgens om. Nu lag hij met zijn hoofd op mijn schoot en automatisch speelde ik met zijn haren. Zazou kwam terug op Draco zijn borst liggen en hij streelde hem dan nog een beetje.

"Vertel eens over jouw dag." Stelde ik Draco zachtjes voor.

Draco begon te vertellen over zijn dag en ik luisterde aandachtig terwijl ik Zazou en uiteraard ook Draco de nodige aandacht gaf. Zo te horen had Draco inderdaad een vermoeiende dag gehad dus gelukkig was hij nu twee dagen thuis. Maandag had Zweinstein ook geen les en ik was erg blij dat we even konden uitrusten en wat tijd nemen voor elkaar. Toch was ik een beetje zenuwachtig over de test die ik morgenvroeg zou afnemen. Ik was vooral bang voor Draco zijn reactie moest de test echt positief zijn.

Na nog een hele tijd te babbelen besloten we om te gaan slapen. Ik poetste mijn tanden en deed mijn pyjama aan voor ik al met Zazou naar onze slaapkamer liep. Ook hier ging de kitten even op verkenning en onmiddellijk viel hij Draco zijn voeten aan toen hij kwam binnen gelopen.

"Moet dat beest echt hier slapen." Zuchtte hij toch wat geïrriteerd.

"Je gaat hem toch niet helemaal alleen beneden laten?" Vroeg ik vanzelfsprekend.

"En waarom niet?" Vroeg Draco die op bed kwam zitten.

"Het is zijn eerste dag hier. Hij is weg van zijn mama, broertjes en zusjes. Hij kent het hier helemaal nog niet. Zou jij het dan leuk vinden om helemaal alleen beneden in de kou te moeten slapen?" Verduidelijkte ik mijn actie.

Draco zuchtte opnieuw maar knikte toch begrijpend. "Jij hebt echt zo veel geluk dat ik van jou hou."

"Ik hou ook van jou." Glimlachte ik lief terug.

Ik trok Draco een beetje dichter en zoende hem. Draco kreeg een glimlach op zijn gezicht en kuste daarna zachtjes met me mee. Hij duwde me zachtjes een beetje achteruit maar toch stopte hij onze kus niet. Zijn hand liet hij onder mijn T-shirt glijden en het gaf me opnieuw wat kriebels. Zazou had het ook gezien en sprong op Draco zijn hand dat nog steeds onder mijn T-shirt zat.

"Moet hij echt elke avond bij ons slapen?" Grinnikte Draco.

"Misschien niet elke avond." Lachte ik zacht.

Draco haalde zijn hand weer weg en gaf me nog een lieve warme zoen voor hij de dekens over ons heen trok. Zazou trippelde even over het deken en zocht een warm plekje om zich te installeren. Uiteindelijk lag hij tussen Draco en mij maar aangezien Draco naar de kat glimlachte was ik er van overtuigd dat het geen probleem was.

It All Changed (dutch)Where stories live. Discover now