It All Changed (dutch)

Hoofdstuk 44: Het is echt beter zo

Wat een geweldig feestje was dit! Het was al een hele tijd geleden dat ik me zo geamuseerd had. Er waren al een hele boel leerlingen gaan slapen. Het was dan ook al behoorlijk laat. Toch was het feestje nog vol op aan de gang. Gelukkig maar want ik wou niet dat de avond al stopte.

"Ik geef het niet graag toe." Zei Draco die wat naar me toe leunde zodat ik hem zou kunnen horen. "Maar je had gelijk. Even ontspannen doet echt wel goed."

Ik knikte en kwam vervolgens zelf wat dichter. "Ik heb altijd gelijk Dray."

Draco legde zijn hand op mijn rug en leunde want dichter naar mijn oor toe. "Dat denk je maar." Zei hij iets zachter.

Ik draaide mijn hoofd een beetje en keek recht in zijn grijsblauwe ogen. Hij hield het oogcontact even vast en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Ik verbrak het oogcontact dan ook aangezien ik werd afgeleid door zijn glimlach.

"Zou je vaker moeten doen." Adviseerde ik hem over zijn glimlach.

"Ga jij me dan een reden geven om te glimlachen?"

Ik grinnikte even om Draco zijn woorden. Als ik niet beter zou weten zou ik denken dat hij met me stond te flirten. Ik moet wel eerlijk toegeven dat zijn woorden zorgden voor een vreemd gevoel dat ik niet zo goed kon thuis brengen.

"Uiteraard." Knipoogde ik terug.

Draco lachte opnieuw maar deze keer was hij het die het oogcontact verbrak door naar de grond te kijken. Daarna keek hij nonchalant want rond en zijn blik bleef hangen op Benno die nog steeds vol op aan het dansen was. Willow kwam dan weer naar ons toegelopen met drankjes.

"Ik begrijp echt niet waar hij die energie blijft halen." Grinnikte Willow over haar vriendje.

Ik moest er even om lachen en nam een drankje van haar aan. Mijn blik dwaalde ook even over het terrein en mijn blik viel eindelijk op Harry. Ik had hem al een hele avond niet gezien en ik begon me wel wat zorgen te maken.

"Ik ben zo terug." Glimlachte ik naar Willow.

Snel liep ik verder zodat ik Harry niet opnieuw zou kwijt raken in de menigte. Harry had zich verkleed in een bloederige houthakker en ook hij zag er best wel sexy uit. Hij was aan het praten met Hermelien en Wemel en er verscheen een glimlach op mijn gezicht toen ik dichter bij kwam.

"Hey." Glimlachte ik vrolijk.

"Hey Fara." Glimlachte Hermelien vriendelijk terug.

Ron gaf me een knikje en Harry leek even te twijfelen. "Moet jij niet terug gaan dansen met Malfidus?"

Ik fronste even. "Als je wist waar ik was, waarom ben je dan niet even iets komen zeggen?"

"Omdat..." Harry zuchtte. "Laat het maar."

"Kom op Harry, ben je nu echt jaloers omdat ik met Draco even staan dansen heb?" Grinnikte ik ongelovig.

Hermelien had ondertussen een bezorgde frons op haar gezicht staan en Ron bleef ons aankijken. Ik zou haast gaan denken dat hij er een bak popcorn zou bij nemen. Opnieuw zuchtte Harry en hij keek me deze keer wel aan.

"Kunnen we even praten?" Stelde Harry voor.

"Natuurlijk." Antwoordde ik wat stiller omdat ik me nu alleen maar meer zorgen maakte.

Harry nam mijn hand vast en ik liep gewillig met hem mee. Hij leidde me naar het meer toe waar we veel meer privacy hadden. De muziek klonk gedempt en nog steeds hoorde je af en toe iemand gillen of lachen. Harry liet mijn hand terug los en ik liet mijn vingers even over zijn borstkas glijden.

"Waar wou je het over hebben?" Vroeg ik toch voorzichtig.

"Over ons." Mompelde Harry moeilijk.

Ik knikte en wachtte op een vervolg. "I-Ik..." Harry leek even na te denken over zijn woorden. "Ik heb de indruk dat we de laatste tijd enorm uit elkaar gegroeid zijn."