It All Changed (dutch)

Hoofdstuk 11: We zijn geen koppel

Ook al waren we verloren toch was de sfeer snel terug gekeerd. Alleen Draco leek nog wat knorrig te zijn. Ik moest even lachen en plofte naast hem neer in de kleedkamer.

"Ga je nu heel de tijd boos blijven?" Grinnikte.

"Ik had de snaai echt bijna." Bromde hij als antwoord. "Misschien moet ik er maar mee stoppen."

"Draco het probleem ligt niet bij jou maar bij Potter. Hij is gewoon veel te goed." Door die woorden uit te spreken keek Draco me nog steeds boos aan. "Jij vangt elke keer de snaai als we tegen de andere huizen spelen dus steek het niet in dat knappe hoofd van jou dat het aan jou ligt."

Draco trok een wenkbrauw op. "Heb je me nu net knap genoemd."

"Wat?" lachte ik speels. "Ik mag mijn vriendje toch wel knap noemen?"

Draco schudde even lachend zijn hoofd en ik besloot om me dan ook maar om te kleden. Draco en ik waren absoluut niet samen maar we leken het beiden wel grappig te vinden om de schijn er in te houden. Toen ik al klaar was met me om te kleden en Willow alleen maar naar Benno zijn blootbovenlijf aan het staren was liep ik al naar buiten toe. Ik zag dat Potter ook net uit hun kleedkamer kwam en ik liep snel naar hem toe zodat ik hem kon feliciteren.

"Hé Potter." Trok ik zijn aandacht.

"Jones." Mompelde hij wat aan de stille kant.

Zou er iets aan de hand zijn? "Ik wou je feliciteren met de overwinning." Glimlachte ik lief. "Je bent echt de beste aanwinst voor het Griffoendor team."

"Oh... Bedankt." Aarzelde hij wat ongemakkelijk.

"Is alles in orde?" Vroeg ik voor de zekerheid.

"Ja. Ja, vast wel." Reageerde hij nog steeds erg onwennig.

Even werd het stil. Toch bleven we beiden staan. "Het spijt me dat ik niet met jou naar het bal kan." Verontschuldigde ik mezelf uit het niets. Ik schrok er best van.

"Als ik al niet had toegezegd, was ik zeker met jou gegaan." Vertelde ik verder.

"Malfidus zal blij zijn dat te horen." Grinnikte Potter sarcastisch.

"Malfidus?" Vroeg ik niet begrijpend.

"Ja je weet wel. De Draco Malfidus, jouw vriendje." Legde Potter me uit. "Ik denk niet dat hij blij zou zijn moest hij zijn vriendin horen zeggen dat ze liever met iemand anders was gegaan."

"Oh... Wel..." Mompelde ik zacht. "Draco en ik zijn geen koppel."

"Huh?" Reageerde hij niet begrijpend.

"Mattheo liet me niet met rust. Draco heeft me alleen maar mee gevraagd zodat hij niet met Patty zou moeten gaanen ik niet met Mattheo. Mattheo denkt dat we een koppel zijn en Draco en ik houden de schijn er wat in zodat ze ons alle twee met rust laten." Legde ik Potter uit.

"Als Draco me niet had mee gevraagd was ik heel erg graag met jou gegaan." Glimlachte ik zacht toen Potter niet echt meer reageerde.

"Echt?" Vroeg hij ongelovig.

Ik knikte. "Echt."

Potter kreeg een kleine glimlach op zijn gezicht en automatisch verscheen er op mijn gezicht ook een glimlach. Ik bleef het raar vinden omdat Potter en ik zelfs geen vrienden waren. Toch deed hij me lachen en... Hij gaf me gewoon een speciaal gevoel. Ik begreep eigenlijk ook niet waarom Draco zo een hekel aan hem had. Potter was best nog een lieve jongen.

"Wil je dan volgend jaar met me naar het bal?" Vroeg Potter. "N-Nee, dat is misschien vreemd om nu al te vragen."

"Dan ben je alleszins de eerste." Grinnikte ik zacht.