Hoofdstuk 42: Jij bent mijn probleem

49 2 0
                                    

De voorbije weken waren gelukkig goed vooruit gegaan. Draco en ik konden er ook al veel beter mee omgaan dat we nu bij Voldemort hoorden. Willow heeft al die tijd haar mond gehouden maar uiteindelijk had Draco verteld aan Benno dat we nu dooddoeners waren. Benno leek er meer moeite mee te hebben dan dat Willow had maar gelukkig is Benno nog steeds één van onze beste vrienden. Hij begrijpt ook wel dat we geen keuze hadden.

De relatie met Harry verloopt de laatste dagen dan weer steeds moeizamer. Uiteraard zie ik die jongen graag en ik wil echt het beste voor hem. Het waren de schuldgevoelens die steeds groter werden. Ik mocht en ik kon ook niet eerlijk zijn tegen mijn vriendje. Elke keer als Harry of één van zijn vrienden het had over Voldemort liep ik weg of veranderde ik onmiddellijk van onderwerp. Gelukkig zeiden ze de laatste dagen niet zo heel veel meer over Voldemort.

Harry en ik spraken wel nog samen af om iets leuks te gaan doen, en het was altijd erg gezellig maar het was duidelijk dat Harry begon te twijfelen. Ik begreep hem ook wel. We zoenden nog steeds maar elke keer als Harry aanstalten maakte om verder te gaan verzon ik een stomme smoes. Nu niet Harry, ik moet zo met Willow gaan winkelen. Nu niet Harry, ik heb mijn maandstonden. Nu niet Harry, ik ben echt dood moe. Harry begreep het zeker en vast wel, hij respecteerde het dan ook maar de laatste dagen had ik het gevoel dat het hem een beetje frustreerde en dat begreep ik dan weer heel goed.

"Hoe ga jij jou verkleden?" Vroeg Willow enthousiast.

We hadden begin deze week te horen gekregen dat er een Halloween feestje zou plaats nemen en uiteraard was iedereen daar erg enthousiast over. Of toch bijna iedereen.

"Ik ga als een enge pop gaan." Glimlachte ik tevreden.

"Oeh, dat klinkt leuk!" Glimlachte Willow. "En jullie?" Vroeg ze aan de jongens.

"Weerwolf." Reageerde Draco een beetje afwezig.

"Ik waarschijnlijk als mummy." Zei Benno voor hij nog een hap van zijn boterham nam.

"En ik ga als clown." Beantwoordde ook Mattheo Willow haar vraag.

"Oh, wat fijn! Dan moet je jou niet verkleden." Grijnsde ik.

"Ach, hou je mond Jones." Siste Mattheo waarschuwend.

"Als wat of wie ga jij eigenlijk?" Vroeg ik aan Willow die dat duidelijk wou vertellen.

"Vleermuis!" Antwoorde ze nog steeds erg enthousiast. "Ik ga als vleermuis."

"Als Snape dus." Grinnikte Benno.

We moesten allemaal even lachen om Benno zijn grapje maar al snel keerde de rust terug. Vandaag hadden we geen lessen zodat we ons allemaal zo goed mogelijk konden voorbereiden op het feest. Of met andere woorden... Zodat de professoren genoeg tijd hadden om alles in orde te brengen. Wel hadden we nog een zwerkbal training maar daar keek ik wel naar uit. Zeker omdat we vandaag zouden samen trainen met Griffoendor. Het klinkt inderdaad erg onwaarschijnlijk. We hadden ook niet echt een andere keuze. Professor Perkamentus had besloten dat we allemaal beter overweg moesten kunnen met elkaar. Daarom moesten we toch minstens één keer in de maand samen spelen met een andere ploeg. Ook al hadden we een hekel aan Griffoendor, toch speelden we het liefst met hun aangezien ze tegen een stootje konden.

Na het ontbijt gingen we nog even om onze spullen en daarna liepen we verder naar de kleedkamers. Mattheo mocht gelukkig terug mee spelen. Hij was een goede speler en het was ook wel extra uitdagend als hij mee deed. Hij hield er dan ook van om het de tegenpartij zo moeilijk mogelijk te maken.

"Iedereen klaar?" Vroeg Benno toen we ons allemaal hadden omgekleed.

"Klaar." Reageerden de meesten in koor.

It All Changed (dutch)Where stories live. Discover now