It All Changed (dutch)

Hoofdstuk 77: House warming

Fara POV.

De muziek hadden we een heel klein beetje luider gezet toen alles klaar was en de eerste gasten begonnen toekomen. Ik herkende wel een paar gezichten van op Zweinstein maar toch bleef ik vooral hangen bij Mattheo, Sierra en Benno.

"Je hebt het hier echt leuk ingericht." Glimlachte Sierra voor ze nog een slok van haar drankje nam.

"Ach, Mattheo heeft ook geholpen." Wuifde ik het complimentje een beetje weg.

"Ik heb vooral geholpen met alles op de juiste plaats te krijgen. Fara heeft de inrichting bepaald." Grinnikte Mattheo.

"Ja, als jij het alleen had gedaan had er alleen een zetel gestaan." Lachte Sierra.

Mattheo keek haar even boos aan maar er verscheen al snel een glimlach op zijn gezicht. Sierra was absoluut niet op haar mondje gevallen en dat klikte wel met het speelse karakter van Mattheo. Het was wel lief om hun beiden samen te zien.

"Wil er nog iemand iets om te drinken?" Vroeg ik vervolgens.

"Nog een biertje." Antwoorde Mattheo.

"Ik heb nog." Glimlachte Benno.

Sierra had haar hoofd even geschud en ik liep verder naar de tafel waar de drankjes en hapjes opstonden. Iedereen bediende zichzelf, dat was het gemakkelijkste. Ik koos een toastje uit voor ik een biertje inschonk voor Mattheo en voor mezelf nog wat ice tea in mijn glas goot. Het was zo lief dat Draco daar aan gedacht had. Ik had hem al even niet meer gezien maar hij had ook veel werk deze avond. Hij leidde enkele mensen rond en deed overal wel een babbeltje.

"Hey Fara, dat is lang geleden." Herkende ik een bekende stem.

Ik draaide me om zodat ik kon zien of ik juist was. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht toen ik Vince zag staan. Vince gaf me een zoen op mijn wang om me te begroeten voor ook hij een drankje uitschonk.

"Hoe gaat het nu met jou?" Vroeg hij geïnteresseerd.

"Goed." Beantwoordde ik zijn vraag simpel. "Hoe is het met jou?"

"Alles gaat prima, het is alleen een beetje druk op Zweinstein." Vertelde Vince.

"Oh ja juist... Professor Collins." Grijnsde ik een beetje.

"Zou je geloven dat ik nog steeds niet gewend ben aan dat hele professor ding?" Grinnikte Vince.

Ik moest er ook even om lachen. "Ergens snap ik dat wel ja."

"Hoe zit het trouwens bij jou?" Vroeg Vince verder. "Heb jij een leuke job gevonden?"

Even twijfelde ik maar ik besloot gewoon eerlijk te zijn tegen Vince. "Ik werkte in een winkel maar daar ben ik ontslagen, ze konden niemand extra meer betalen. Dus ik ben weer volop opzoek naar iets nieuws."

"Op Zweinstein zoeken we nog iemand om Hagrid bij te staan met de lessen van Fabeldieren. Volgens mij is dat wel iets voor jou." Lichtte Vince me in.

"Dat zou fijn zijn, maar gezien mijn verleden denk ik niet dat ik zou binnen raken op Zweinstein." Lachte ik het een beetje weg.

"Als je het niet probeert kan je het niet weten." Knipoogde Vince. "Trouwens ik kan altijd een goed woordje voor jou doen."

"Je bent veel te lief." Grinnikte ik zacht.

Ik wist dat de kans heel erg klein was dat ik ooit les zou geven op Zweinstein, maar toch dwaalden mijn gedachten af naar het idee. Uiteraard zou het een geweldige kans zijn, maar ik denk niet dat de kans zich zou voordoen. Ik schudde het een beetje van me af aangezien ook ik een beetje wou genieten van deze avond.