Hoofdstuk 31: Kajakken

47 1 0
                                    

Fara POV.

Het begon al laat te worden en om eerlijk te zijn kon ik ondertussen wel al iets eten. We hadden echt al een geweldige dag gehad, ook al hebben we bijna heel de dag gespendeerd in het meer. Het was gewoon zalig en ook zo ontspannend.

Ik stapte het meer rustig uit en droogde mezelf snel even af voor ik in mijn slippers stapte en mijn short terug aan deed. Het was nog steeds lekker warm dus besloot ik om mijn bikini topje nog wat aan te houden. Mama had ons spaghetti mee gegeven en ik besloot om die rustig aan klaar te maken. Het kampeervuurtje zette ik na toch even de prutsen aan en daarna zette ik de kom spaghetti er op.

"Kan ik met iets helpen?" Vroeg Draco die er kwam bij zitten.

Ik schrok eventjes aangezien ik hem niet had horen aankomen. Draco kreeg daardoor een heel klein glimlachje op zijn gezicht en droogde zijn haren vluchtig nog even. "Het is maar roeren in een pot en ik denk wel dat ik dat alleen kan." Beantwoorde ik zijn vraag. "Maar toch bedankt."

Draco knikte even en ik bedacht me. "Er is eigenlijk wel iets dat je kan doen."

"Ja?" Vroeg Draco. Zijn blik ruste op Benno en Willow die het erg naar hun zin hadden in het water.

"Me een beetje gezelschap houden zou fijn zijn." Glimlachte ik terwijl ik nog eens door de spaghetti roerde.

"Dat komt goed uit want die twee doen toch alleen maar klef."

Ik keek even op zodat ook ik kon zien waar Draco het over had. Willow gaf Benno net een lieve zoen en automatisch verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Het deed me goed om die twee zo gelukkig te zien met elkaar.

"Ik ben zo blij dat ze elkaar gevonden hebben." Grinnikte ik.

"Ja, daar heb je wel gelijk in." Knikte Draco.

"Hoe zit het eigenlijk met jou?" Vroeg ik terwijl ik de borden er bij nam. "Heb jij nog geen vriendinnetje ondertussen?"

Draco hief zijn schouders even op. "Heb ik niet."

"Is er dan niemand dat je leuk vind?" Vroeg ik verwonderd.

Deze keer leek Draco te twijfelen maar opnieuw schudde hij zijn hoofd. Hij leek een beetje afwezig en voor mij was het duidelijk dat hij loog. Hij hoefde het ook zeker niet te vertellen als hij dat niet wou. Misschien was het Willow wel en wou hij de rust bewaren?

"Als die meid jou niet wil is ze zeg want geloof me Dray, je bent geweldig." Probeerde ik hem op te beuren.

"Ik weet het." Grinnikte hij.

Ik gaf hem een lieve glimlach terug en zette het vuurtje terug uit. "Jongens! Het eten is klaar!" Riep ik luid genoeg zodat ze het zouden horen.

"Zalig!" Reageerde Benno enthousiast.

Beiden kwamen ze aan gezwommen en haastig droogde ze hun een beetje af. Ondertussen schepte ik de borden uit en daarna besloot ik om bij Draco te blijven zitten. Hij gaf me een klein glimlachje dat ik hem terug gaf voor we rustig begonnen te eten.

Willow POV.

Na nog een paar spelletjes te spelen aan het kampvuur besloten we maar om te gaan slapen. Draco was net in de tent gekropen en ik gaf Benno nog een zoen.

"Ga je even met hem praten?" Vroeg ik voor de zekerheid.

Benno knikte. "Als jij ook met Fara gaat praten, zorg er dan wel voor dat ze niets doorheeft."

"Ik doe mijn best." Grinnikte ik.

Benno schudde even lachend met zijn hoofd en gaf me nog een laatste kus voor we elk naar onze tent liepen. Fara was haar pyjama al aan het aandoen en ze gaf me een tevreden maar ook vermoeide glimlach. Ook ik deed mijn pyjama aan en daarna kroop ik net als Fara in mijn slaapzak.

It All Changed (dutch)Where stories live. Discover now