It All Changed (dutch)

Hoofdstuk 12: Klaarmaken

Willow gaf Benno nog een snelle zoen en ik wreef nog even langs Draco zijn schouder. Als we elkaar nooit eens aanraakten was het ook moeilijk te geloven voor de anderen dat we een stel waren. Toch begon ik me bij heel dit nep gedoe een beetje slecht te voelen. Draco was op zich nog wel een lieve jongen daar niet van maar het voelde gewoon niet goed aan. Het bracht me vooral in de war aangezien er vooral een andere jongen in mijn hoofd zat.

"Fara!"

Ik schrok enorm toen Willow mijn naam riep. "Wat? Wat is er?"

"Waar zit jij toch met jou gedachten?" Grinnikte ze. "Ik vroeg of ik mijn haren stijl zou laten of zou krullen."

"Krullen." Antwoordde ik haar terwijl ik op mijn bed ging zitten.

Willow sprak een spreuk uit en niet veel later vielen geweldige krullen over haar schouders. Ze had een geweldige glimlach op haar gezicht maar die verdween al snel toen ze naast mij op bed kroop.

"Wat is er aan de hand Faar?" Vroeg ze toch wat bezorgd.

"Ik ben heel dat nep gedoe een beetje beu." Gaf ik toe.

"Oh..." Lachte ze zacht. "Laat me raden... Jij wilt echt een relatie met Draco?"

"Niet met Draco." Ik vervloekte mezelf onmiddellijk. Het was er uit voor ik het wist.

"Met wie dan wel?" Vroeg ze enthousiast verder.

Even twijfelde ik maar het werd tijd dat ik het haar vertelde. "Potter."

Willow haar glimlach verdween en ze keek me verward en dood serieus aan. "Wat?" Was het enige wat ze kon uitbrengen.

"Ik begrijp het ook niet zo goed." Mompelde ik beschaamd.

"Jullie hebben toch niet echt zo veel contact?" Vroeg Willow niet begrijpend.

"Klopt... M-Maar... Hij wou met me naar het bal en eerlijk... Ik zou ja gezegd hebben... I-Ik weet niet wat het precies is maar hij blijft maar in mijn hoofd rondspoken."

"Ik weet even niet wat ik moet zeggen Fara." Mompelde Willow bedenkelijk. "Jou en Draco zag ik nog wel samen, net zoals ik het ook nog wel voor me kon zien dat je toch iets met Mattheo zou hebben maar... Potter."

"Ben je verliefd op hem?" Vroeg Willow bedenkelijk verder.

Ik hief mijn schouders op. "Ik weet het niet zo goed."

Willow leek even na te denken. "Wil je hem zoenen?" Vroeg ze toch met een hele kleine glimlach.

"Eigenlijk wel." Gaf ik toch wat bang toe.

Willow moest lachen. "Dan zou ik er voor gaan."

"Ben je helemaal gek?" Vroeg ik niet begrijpend. "Moet jij niet net heel erg kwaad zijn trouwens?"

"Waarom zou ik kwaad zijn?" Vroeg Willow deze keer bedenkelijk. "Oké, ik mag die Potter niet maar ik ken hem ook niet. Als jij hem leuk vindt dan moet er toch iets leuks zijn aan hem."

"Dank je." Glimlachte ik toch gerustgesteld. "Volgens mij gaan de jongens me echt vermoorden."

Willow knikte. "Ik zou het hun inderdaad nog niet vertellen."

"Dat was ik ook niet van plan." Grinnikte ik zachtjes.

Willow wreef even bemoedigend over mijn been. "Laten we ons nu maar klaar maken voor we te laat zijn."

Ik knikte instemmend en liep met Willow mee de badkamer in. We deden beiden onze jurken aan. Willow had gekozen voor een zwarte jurk. Hij was lang en had een split. Haar groene ogen en bleke haren vielen daardoor nog extra op en ik kon niet anders zeggen dat ze er super mooi uit zag. Zelf was ik voor een lange dondergroene jurk gegaan. Hij was best simpel maar dat vond ik het leukste. Hij zat strak om mijn bovenlichaam en van aan mijn taille viel de jurk los om me heen.

"Potter gaat zijn ogen niet van jou kunnen afhalen." Complimenteerde Willow mij. "Volgens mij zal je zijn ogen genoeg uit jouw decolleté mogen vissen."

"Ach hou op." Wuifde ik het opnieuw wat weg. "Trouwens, je ziet er zelf ook mega mooi uit. Benno heeft geluk met een meisje zoals jij."

Willow haar wangen kleurden rood en ik grinnikte er even op. We gingen beiden voor neutrale make up. Waardoor we een elegante maar ook natuurlijke uitstraling kregen. Mijn haren stak ik half op en Willow liet haar haren los over haar schouders hangen.

"Klaar om te gaan?" Vroeg ze terwijl ze even keek hoe laat het was.

"Ja, ik denk het wel."

We liepen de leerlingen kamer uit op weg naar de trap waar de jongens ons zouden opwachten. Eigenlijk lucht het me enorm hard op dat ik eerlijk had kunnen zijn over Potter. Ik twijfelde over wat ik precies voor hem voelde maar dat nam niet weg dat hij me soms een raar gevoel gaf.

"Ik zei het je toch." Grinnikte Willow toen we boven aan de trap stonden.

"Huh?" Reageerde ik wat verward.

"Potter." Fluisterde ze stil.

Zo subtiel mogelijk keek ik wat verder en ik zag dat Potter en ook Wemel op hun date stonden te wachten. Potter zijn blik gleed over mijn lichaam heen en zonder het echt te beseffen kleurden mijn wangen toch een beetje roze.

"Wat zie jij er mooi uit." Glimlachte Benno naar Willow terwijl hij haar de laatste treden af hielp.

"Dank je wel." Bloosde ze nog steeds.

Benno gaf Draco een tik tegen zijn borstkas wat er voor zorgde dat hij zich nu ook naar mij toe draaide. "Jij ziet er anders ook wel oké uit."

"Heel charmant." Reageerde ik sarcastisch.

Benno zuchtte. "Je ziet er ook echt heel erg leuk uit." Complimenteerde hij me wel gemeend.

"Dank je Benno." Glimlachte ik oprecht.

Draco bood me uiteindelijk wel een arm aan om samen de grote zaal in te lopen en die nam ik toch maar aan. De grote zaal was super mooi versiert. Er hingen witte en zilveren slingers door heel de zaal, overal stonden kleine tafeltjes en helemaal van voren stond een podium. Aan de linker kant van de zal was een tafel gevuld met hapjes en drankjes en rechts was er plaats om te dansen. Het plafond toonde de sterren en het sneeuwde ook. Alleen verdween de sneeuw halverwege zodat het niet op ons neer dwarrelde. De muziek was door heel de zaal te horen en ik was helemaal klaar voor het feest.