It All Changed (dutch)

Hoofdstuk 11: We zijn geen koppel

Potter leek terug wat te ontspannen en glimlachte. "Volgend jaar ga ik met jou naar het bal. Beloofd."

"Bedankt." Glimlachte hij tevreden.

"Alhoewel een eerste date voor mij niet zo lang meer hoeft te duren." Knipoogde ik voor ik verder liep.

Het liet Potter stomverbaasd achter en ik moest er even om lachen. Willow, Benno en ook Draco liepen richting het meer en snel liep ik achter hun aan. Had ik nu echt staan flirten met Potter? Oh god... Ja dat had ik. Wat het precies was wist ik niet maar Potter trok me gewoon erg aan.

"Oh dit hebben we echt wel verdiend." Glimlachte Willow die neerplofte aan het meer.

"Zeker en vast." Bevestigde Benno die naast haar plaats nam.

Draco en ik gingen ook zitten en ik genoot van de zon die op mijn gezicht scheen. Het begon wel kouder te worden maar toch genoot ik van de warmte die de zon nu nog gaf. Ik sloot mijn ogen even en genoot van de rust.

"kan Wemel nog meer in zijn mond proppen?" Hoorde ik Willow met een beetje afgunst zeggen.

Ik opende mijn ogen terug en volgde haar blik. Er hadden meer leerlingen het idee om de zondag door te brengen aan het meer. Toch lag haar focus bij het groepje van Potter. Wemel leek inderdaad uit te testen hoeveel chocolade er in zijn mond paste.

"Tja, als je thuis geen eten krijgt." Grinnikte Draco. "Alles is daar tweedehands dus wie weet wat ze op hun bord krijgen."

Normaal zou ik mee gelachen hebben maar dat deed ik deze keer niet. De ouders van Draco en mij waren rijk zoals de zee diep, net zoals ouders van Willow en Benno er goed voor stonden. Ik kon me niet inbeelden hoe het was om tweedehands dingen te kopen. Persoonlijk stoorde het mij niet dus waarom zou ik oordelen? Hermelien had me eens verteld dat ze het er super leuk hadden altijd. Het leek me wel een knus gezin. Ze leken me heel erg lief en iedereen kwam voor elkaar op. Eigenlijk was ik daar wel wat jaloers op. Toch zou ik dat niemand vertellen.

Mijn blik bleef hangen bij Potter en hij gaf me een lieve glimlach, die hij terug kreeg. Hermelien had het opgemerkt en vroeg iets aan haar beste vriend. Potter begon een beetje te blozen en Hermelien moest lachen. Wemel leek niet zo blij te zijn maar opnieuw, daar trok ik mij niets van aan.

Ik besloot om mijn blik van het groepje af te halen voor ik nieuwsgierige en irritante vragen moest beantwoorden. Ook al twijfelde ik er aan om het aan Willow te vertellen. Aan de andere kant was het beter dat niemand er iets van wist. Misschien was ik Potter binnen een paar dagen al weer vergeten. Met een zucht ging ik wat onderuit liggen en ik gebruikte Draco zijn been als kussen.

"Wat is de bedoeling?" Vroeg hij geïrriteerd.

"Als ik op Benno zijn been zou gaan liggen vermoord Willow mij, en Benno wordt vast jaloers als ik het lekker knus maak met Willow." Grinnikte ik.

Aangezien ik Draco nog steeds aan keek zag ik Willow haar gezicht niet maar ik wist dat ze aan het blozen was en me een kwade blik gaf. "Trouwens." Ging ik verder. "Je bent mijn vriendje dus je moet dit maar kunnen verdragen."

"Ik heb hier echt al spijt van." Zuchtte Draco. "Je bent zo irritant."

"Zal ik vragen aan Patty om toch met jou naar het bal te gaan. Zij is vast een pak minder irritant als ik." Grinnikte ik.

"Doe me dat niet aan." Zuchtte Draco vermoeid.

"Ach Draci Poo ik zou niet durven." Lachte ik.

Draco draaide met zijn ogen. "Ik vond Dray toch leuker klinken." Mompelde hij aan de stille kant.

Ik opende mijn ogen opnieuw en keek hem even aan. Tot mijn verbazing gaf hij me een lieve glimlach die hij terug kreeg. Daarna sloot ik mijn ogen terug en ik genoot van de wind die even over mijn gezicht blies.