I'm Dating the Star

|40| Japan

Lex's POV

I IMMEDIATELY AGREE ON HALDRIN'S REQUEST, MABUTI narin at makakapag-usap na kami.

    After class ay nakareceive ako ng message from Haldrin and he want us to meet sa bar na madalas naming tambayan. Star Bar apparently, sana lamang ay wala doon si Star upang hindi kami magkatagpu. Hindi pa ako handang harapin siya, not now that I know na plano na niyang tapusin ang pag papanggap na ako ang boyfriend niya.

    Nang makarating ako sa bar ay naabutan ko si Haldrin na tahimik na nakaupo sa counter kung nasan ang mga bartender. May baso ng alak narin sa harapan niya at pinapaikot-ikot lamang niya ito. Ni hindi rin niya ako naramdaman nang makalapit ako sa kanya. Mukhang malalim ang kung ano mang iniisip niya.
   Tinapik ko siya sa likod at syaka lamang siya papitlag na humarap sakin. He smiled, a sad one. Ngumiti nalang din ako sa kanya at syaka naupo sa katabi niyang high chair.
   "How's Mhiya?" Halatang wala pa siyang matinong tulog dahil sa lalim ng mata niya. Iaangat na sana siya ang baso na nag lalaman ng alak nang pigilan ko ang kamay niya. Tumingin siya sakin.

    "I think you had enough alcohol. Natutulog kaba pati man lang?" Diretsyo kung tanung sa kanya. Binitawan niya ang baso at tumawa ng mahina. I top his shoulder, it wasn't laughing... Pinipigilan niya ang mga luha niya. Ito na ata ang unang pagkakataon na makikita ko siya sa ganitong sitwasyun.
    "Maayus na ang kamay ni Mhiya. It wasn't that serious at kailangan lang niya ng pahinga talaga." Sagot ko sa tanung niya kanina. Kumalma siya at palihim na pinunasan ang kanyang luha.
    "Mapapatawad pa kaya niya ako?" Dahil sa malakas na ingay ng tugtug ay halos hindi ko makinig ang sinabi niya.
    "Of course she will, but you have to earn it again. Nag sisimula palang tayo sa car racing, wag naman sanang matapos din to agad." Hindi lang naman ang karera ang priority ko pero ito lang ang alam kong pwedeng idahilan upang hindi mabuwag ang samahan namin. Hindi ako sanay sa ganitong sitwasyun at kaseryusong problema, I don't know how to handle this pero kung kailangan kong gawin ang lahat maayus lang kami, then I will.

    "Hindi ba mas makakabuti kung palitan nalang ninyo ako?"
    "Are you stupid or just plain coward?" Tumaas ang boses ko dahil sa tanung niya. I can't control myself at that moment at nagulat din siya saakin.
    "Talaga bang hindi mo kayang harapin ang consequences nang ginawa mo? And quiting is your only way?" I challenged him. Provoking him maybe wasn't the good way pero kung ako ang nasa sitwasyun niya ay ito ang kailangan ko. I hope he think the same way as I did.
Hindi parin siya sumagot sa sinabi ko. He's thinking, sana lang ay hindi pag-iwas ang piliin niyang gawin. Sana maisip niya ang mga panahon na okay kami, na masasaya kaming magkakasama. Sana mas piliin niyang ipaglaban ang pagkakaibigan namin at harapin ang mali niyang ginawa.
    I know Mhiya, hindi niya gugustuhin na itama ni Haldrin ang ginawa niya pero sapat na sa kanya na aminin ni Haldrin na mali siya at panindigan ang ginawa niya. Sana ay mas matimbang kay Haldrin ang pagkakaibigan namin.

    "Ayukong madaliin si Mhiya." Finally he spoke.
    "I'll talk to Violet first, I apologize and then I will apologize to Mhiya." Walang halong hesitation sa boses niya.
    "What's your plan?" He looked at me again. "Please don't trouble Violet." Ngayung alam kong pinsan ko si Violet ay kasama na siya sa mga concern ko. She's my family and whatever makes her hurt will also be my concern.
    "I won't. I just..." He paused. "I just want to make things right."

    Hindi parin nakapasok si Mhiya for 2 days dahil sa kamay nito. Minsan daw kasi ay sumasakit ito kaya mas gusto niyang ipahinga ito.
   "Kapag in-advace-san ako ng doctor na hindi na ako makakapag karera dahil sa injury ng kamay ko, paltan mo nalang ako, Lex." Napasapo nalang ako sa ulo ko dahil sa sinabi niya.
  
     She choose to stay in her unit kasama ang boyfriend niya.
    "Gagaling yan!" Tipid na sagot ko sa kanya.
    "Kainin mo tong mga dala ko." Tumayo na ako sa pagkakaupo sa kulay pink niyang sofa. Binilhan ko siya ng mga prutas at gamot para sa injury niya. Kailangan ko pang bumalik sa school dahil sa last subject ko ngayung araw.
    "Ingat ka." Bilin nito sakin.