Billionaire's Series 1 : Hunter's POSSESSION (COMPLETE)

Chapter 17

Linnea POV

Palabas na sana ako ng banyo ng marinig ko si Aiden na may kausap sa kanyang phone, hindi ko na sana ito bibigyan ng pansin ng marinig ko ang pangalan ni Hunter kaya nanatili na muna ako sa kung saan ako nakapwesto para hindi malaman ni Aiden na nakikinig ako.

Ilang beses napakakunot ang noo ko dahil sa mga narinig, hindi ko talaga maisip kung ano ang hinihinging kapalit ni Aiden. Nakakainis lang kasi hindi ko man lang matulungan si Hunter dahil masyadong matigas itong lalaking kasama ko.

Gusto ko na talagang makasama si Hunter pero natatakot din ako na baka may masamang mangyari sa kanya kapag nagkita sila, pero malaki ang tiwala ko sa isang 'yon.

Kung pwede lang na umalis dito ay matagal ko ng ginawa pero hindi talaga ako makahanap ng tiyempo dahil marami ang mga tauhan ni Aiden na nakapalibot dito, kaya kahit makaalis man ako ay tiyak na mahuhuli din nila ako.

Nakita kung lumabas si Aiden kaya mabilis din akong lumabas sa banyo, inikot ko ang paningin ko sa bintana at nagbabakasakali na may madaanan ko. Nagbihis muna ako at saka lumabas ng kwarto, dahan dahan ang kilos na ginawa ko para walang makapansin sa akin. Hinahanap ng mga mata ko ang mga tauhan ni Aiden pero hindi ko sila makita, may mangilan ngilan lang ako nakikita pero mukhang busy din sila sa pagbabantay. Naglakad ako palabas sa maindoor at saktong walang bantay do'n dahil nakita ko silang kumakain ng tanghalian.

Nasa isip ko na ito na ang pagkakataon para makatakas ako ang dapat lang ay bilisan ko ang bawat kilos ko para hindi ako maabutan. Insaktong nakalabas na ako ng gate kaya nakahinga ako ng malalim, halos patakbo ko ng tinahak ang daan para lang makalayo ako ng bahay na 'yon ng biglang nagulat ako dahil may bumusina sa harapan ko.

Napalunok ako ng makita kung sino ang bumaba sa sasakyan. It's Aiden! Akala ko ay tuluyan na itong umalis, hindi ko alam na babalik siya. "Where do you think you are going Linnea? May plano ka pang tumakas? Mabuti na lang at may nakalimutan ako kaya bumalik ako." seryosong anas niya at mabilis na hinablot ang braso ko pasakay sa sasakyan.

"Aiden please hayaan mo na akong makauwi." pakiusap ko sa kanya.

Pero hindi ito nagsalita, ng makarating kami sa bahay ay halos kaladkarin niya na ako papasok. Diretso kaming pumasok sa kwarto at pabalibag niya akong hinagis sa kama. Kitang kita ko ang nag aalab na galit sa kanyang mga mata.

"I told you Linnea na hindi ka pwedeng umalis pero masyadong matigas ang ulo mo." seryosong saad nito.

Napahiyaw ako sa gulat ng bigla niyang sinira ang damit ko na suot. Nakaramdam ako ng takot dahil ibang iba ang Aiden na nakakasama ko kaysa na kaharap ko ngayon. Dinaganan niya ako sa kama at hinalikan, pilit kung iniiwas ang mukha ko pero masyado siyang malakas kumpara sa akin.

"A-aiden p-please stop this, d-don't do this to me." utal utal na wika ko.

"Ikaw ang gumawa ng dahilan para maranasan mo ang bagay na ito Linnea, kung sumunod ka lang sana sa akin ay hindi tayo aabot sa ganito."

He start trusting me deeper and harder na pakiramdam ko ay nagkakasugat na ako pagkababae ko sa kanyang ginagawa. Hindi ko mapigilan ang hindi maiyak dahil sa ginagawa niya sa akin. I don't deserve this pain.

Hindi ko na alam ang gagawin dahil halos wala ng lumalabas na boses galing sa bibig ko. All I do is to cry in so much pain. Kada labas masok niya sa pagkakababae ko ay parang napupunit ito. Kahit ang bibig ko ay nalalasahan ko na ang dugo sa marahas na halik na iginagawad niya sa akin.

Halos lahat ng posisyon ay ginawa niya sa akin at hindi ko na alam kung hanggang kailan pa ako tatagal dahil pakiramdam ko ay ubos na ubos na ang lakas ko at konti na lang ay bibigay na ang katawan ko.

"S-stop, p-please.. s-top," huling sambit ko.

Pero wala man lang akong narinig na salita galing kay Aiden at patuloy pa rin sa ginagawa niya sa akin. Hindi niya man lang iniisip ang nararamdaman ko. He is a devil! If this is Hunter I'm sure that he will not do this to me.

Mayamaya pa ay nakaramdam na ako sa sobrang panghihina, 'yong tipong parang mamatay na ako at hindi ko na alam kung makakadilat pa ako hanggang sa tuluyan na akong nilamon ng kadiliman.

Aiden POV

Sobrang galit ang naramdaman ko ng mahuli ko si Linnea, may plano talaga siyang takasan ako kahit na matagal na kaming magkasama at dahil sa sobrang galit ko ay hindi ko na napigilan ang sarili ko. Akala ko ay maayos na kami at hindi na siya aalis dito pero nagkamali pala ako. Humahanap lang pala siya ng timing para makaalis lang, mabuti na lang at may naiwan ako kaya bumalik ako dahil kung hindi ay baka nakaalis na talaga ito.

Mukhang napasobra yata ako ng ginawa sa kanya, napatigil lang ako ng mapansin ko na hindi na siya gumagalaw. Ilang beses ko pa siyang ginising dahil nakapikit ang mga mata nito pero hindi talaga ito dumilat o kahit gumalaw man lang.

Bigla akong nakaramdam ng takot dahil dito, tiyak na malalagot ako kay Hunter oras na malaman niya ang nangyari kay Linnea.

Mabilis akong kumuha ng damit at binihisan si Linnea, hindi pwedeng makita siyang ganito ni Hunter dahil mapapatay ako ng lalaking 'yon. Sinubukan kung tawagan ang kilala kung doctor pero hindi ito sumasagot. Hanggang sa may kumatok sa pinto.

"Anong kailangan mo?" tanong ko sa isang tauhan ko."

"Nandito si Hunter." saad niya kaya tumango ako at sinabing susunod ako.

Nang makababa ako ay nakita ko si Hunter na nakaprenteng upo sa sofa at kasama nito ang iba niyang tauhan, alam kung may kasama pa siya sa labas. Kilala ko siya hindi siya pupunta dito ng hindi nakahanda.

"Nasaan si Linnea?" tanong niya agad ng makalapit ako sa kanya.

"Nasaan na ang mga hinihingi ko?" tanong ko sa kanya.

"Dala ko na ang lahat ng hinihingi mo, nasaan si Linnea?" pag uulit niya.

"Nasa taas siya, pwede mo na siyang kunin pero iwan mo 'yang dala mo." saad ko sa kanya at ginawa niya naman ang sinabi ko.

Nang makaalis na si Hunter ay pumasok na ako sa loob ng kwarto ko dala ang mga folder na binigay niya. Hinayaan ung makuha niya si Linnea dahil 'yon ang usapan namin.

Bumukas ang pinto at pumasok si Nay Belen. "Are you okay iho? Hahayaan mo na lang ba siya?" tanong nito sa akin.

"Anong ibig mong sabihin Nay?" nagmamaang maangan ko.

"Alam kung may gusto ka sa babaeng 'yon kahit pa hindi mo sabihin ay nakikita ko 'yon. Kilala kita kaya alam kung mahal mo na si Linnea."

"Hindi siya sa akin Nay at isa pa ay pagmamay ari siya ni Hunter, wala akong laban sa kanya at alam ko din na siya ang mahal ni Linnea."

Narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya. "Iho hindi mo naman kailangan na ituloy 'yang plano mong paghihiganti kay Hunter, alam mong wala siyang kasalanan sa nangyari sa mga magulang mo. Hindi dapat kayo nag aaway na dalawa."

Hindi na ako nagsalita pa dahil hindi ko alam ang sasabihin ko. I still hate him no matter what happen. Bakit siya nakaligtas samantalang ang daddy ko ay hindi? Sana kung hindi namatay ang dad ko ay buhay din hanggang ngayon ang mom ko, sana hindi ako maagang naulila.

Nang makaalis si Nay Belen ay saka ko lang binuksan ang folder na dinala kanina ni Hunter at tiningnan ito isa isa. Nawala ang ngiti sa labi ko ng mapagtanto kung hindi ito ang mga kailangan ko.

Tangina!

"He is really wiser than I thought!" bulong ko sa sarili ko.

Mabilis kung pinunit ang mga papel na hawak ko, masyado akong naging kampante at hindi ko naisip ang pwede niyang gawin. Alam kung hindi niya basta basta ibibigay ang matagal niya ng pinaghirapan. Masyado kung binalewala ang kakayanan niya at hindi ko man lang naisip tingnan kanina ng inabot niya ito sa akin.

Simula noon hanggang ngayon ay hindi ko talaga siya magawang malamangan. Damn it! Sa susunod na pagkikita namin ay sisiguraduhin kung hindi niya na ako maiisahan pa.