Billionaire's Series 1 : Hunter's POSSESSION (COMPLETE)

Chapter 12

Linnea POV

Inis na inis ako sa lalaking may hawak sa akin ngayon dahil sa marahas niyang paghila sa akin. hindi ko alam kung bakit kami lumabas sa kwarto na 'yon. Iniisip ko si Hunter kung bakit pati siya ay kinuha ng lalaking ito.

Pumasok kami sa isa pang kwarto na hindi din naman pamilyar sa akin, ano ba talaga ang problema ng lalaking ito. Mukhang nasisiraan na ito ng bait!

Itinulak niya ako sa kama na wala man lang pasabi.Tangina! I can't believe that this man can do this to me. Akala ko si Hunter lang ang may kasamaan ng ugali pero mukhang mas malala pa itong kaharap ko ngayon.

"Get yourself ready." bulalas nito at biglang hinubad ang kanyang suot na ikinagulat ko.

"What are you doing? Nababaliw ka na!" sigaw ko.

Pero kitang kita ko sa mukha niya ang kaseryosohan. Mukhang gagawin niya nga ang bagay na kanina ko pa iniisip.

"I'm not crazy kung 'yan ang iniisip mo, mas isipin mo si Hunter kung ano ang gagawin niya at kung ano ang iniisip niya ngayon dahil kasama kita." ani nito sa akin.

If Hunter is the devil I think this guy in front of me is more devil.

Nanlaki ang mata ko ng walang sabi sabing sinira niya ang damit na suot ko. "Damn you!" sigaw ko dito.

Mabilis na dumagan ito sa akin at hindi man lang ako makalaban dahil sa nakatali ang mga kamay ko at iniipit niya naman ang mga paa ko. Unti unti niyang hinahalikan ang bawat parte ng katawan ko habang ako ay pigil na pigil sa paghinga ko dahil sa ginagawa niya sa akin.

Ibinuka niya ang mga hita ko at ipinasok ang kanyang pagkalalaki sa aking pagkababae. Napahiyaw naman ako sa gulat at sakit dahil sa marahas sa marahas niyang pagpasok sa akin. Bakit kailangan kung maranasan ang bagay na ito? Bakit kailangan akong baboyin ng mga lalaking hindi ko naman kilala?

"You are so tight!" he moaned while continuing to trust inside me.

Halos kagatin ko na ang labi ko dahil sa ginagawa ng lalaking ito sa akin. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang mukha ko hanggang sa namalayan ko na lang ang pagtulo ng luha sa mga mata ko.

"Hunter..." hindi ko mapigilan ang pagtawag sa kanyang pangalan.

"Ako ang kasama mo pero ibang lalaki ang sinasambit mo." anas niya sa gitna ng paghalik niya sa akin.

Hindi ko na alam kung ilang minuto pa ang lumipas bago siya tumigil sa pambababoy niya sa akin.

"Tapos ka na diba? Pakawalan mo na ako! At sana naging masaya ka sa ginawa mo!" madiin na wika ko.

Tumingi ito sa akin. "Hindi pa ako tapos at hindi pa ako kuntento, nagsisimula pa lang ako Linnea. Ano kaya ang magiging reaksyon ni Hunter kapag nalaman niyang ginalaw kita?" he said.

Natawa naman ako na ikinataka niya. "Anong nakakatawa?" tanong nito.

"Ikaw, kung sa tingin mo ay magagalit si Hunter pwes nagkakamali ka. Wala siyang pakialam sa akin, katulad mo lang din siya na ginagamit ako. Kung ano man ang problema niyong dalawa ay labas na ako do'n." matapang na turan ko.

"Simula ng magkakilala kayo ni Hunter at naging parte ka ng buhay niya ay kaaway na din kita Linnea. Itatak mo 'yan sa utak mo." wika nito sa akin at saka lumabas. Gusto kung maiyak pero hindi ako pwedeng maging mahina sa harap ng lalaking 'yon. Nandito na din naman ako sa sitwasyon na ito, ao pa ang silbi kung magngangawa na lang ako.

Hunter POV

Madaling araw na pero hindi pa din ako nakakawala sa pagkakatali kahit ilang beses ko ng sinubukan, sadyang mahigpit lang ang pagkakatali sa akin na mukhang sinigurado nila na hindi ako makakatakas.

Kanina pa hindi mawala sa isip ko si Linnea, Hindi pa din ako nawawalan ng pag asa, kailangan kung makaalis dito para iligtas si Linnea sa kamay ni Aiden, sa paulit ulit kung pagsubok ay sa wakas natanggal din ang tali sa akin. Mabilis akong naglakad papalapit sa pintuan para makalabas. Dahan dahan ang ginawa ko para hindi ako makita ng mga tauhan ni Aiden, mabuti na lang at hating gabi na kaya sigurado akong natutulog na ang mga ito.

Hinanap ko kung saan nito dinala si Linnea, kailangan ko siyang makita at maialis sa lugar na ito, hindi siya dapat na idamay ni Aiden sa kung ano mang meron kaming hindi pagkakaunawaan. I need to make sure that she is safe lalo na ngayon na kilala na siya nito.

Saktong may nakita ako na isang kwarto at plano ko na sana iyong buksan ng magbukas ito at iniluwa no'n si Linnea, mabilis ko siyang nilapitan at niyakap ng mahigpit. Rinig na rinig ko pa ang kanyang mahinang paghikbi.

"Are you okay? May masakit ba sayo?" nag aalala na tanong ko, ngunit hindi ito sumagot.

Hindi ko na siya pinilit at hinila siya para makaalis kami sa lugar na 'yon pero ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit parang walang mga bantay dito at wala din si Aiden. Imposible na hahayaan niya lang kaming makatakas ng ganito o sinadya niya talagang paalisin kami.

Halos lakad takbo ang ginawa namin ni Linnea at dahil wala sa akin ang phone ko kaya hindi ko matawagan ang mga tauhan ko para sunduin ako, ng makalayo layo na kami ay do'n na ako nakahinga ng maluwag. Mayamaya pa ay saktong may dumaan na taxi kaya pinara ko ito at sumakay na kami.

Mabilis kaming nakarating sa bahay, inutusan ko ang isa sa mga katulong ko na samahan si Linnea sa kwarto at dalhan ng makakain. Simula ng makaalis kami sa lugar kung saan kami dinala ni Aiden ay hindi na ito umiimik kaya hinayaan ko na lang muna na makapag pahinga.

Dumiretso ako sa opisina ko dito sa bahay at tinawagan ang sekretarya ko para ipaalam ang nangyari at mabilis naman itong nakarating sa bahay. isa siya sa pinagkakatiwalaan ko kaya alam kung alam niya na ang gagawin niya sa bagay na ito. Halos mag iisang oras din kaming nag usap bago ito magpaalam na aalis na.

Nasa kalagitnaan ako ng pag iisip ng biglang pumasok ang isa sa mga katulong ko. "Sir si Ma'am Linnea." bungad niya sa akin.

Agad naman akong napatayo. "Why? What happened?" tanong ko dito.

"Pagkatapos niya po kasing maligo kanina ay dinalhan ko na siya ng pagkain, pero pagkatapos niyang kumain ay nagsimula na itong umiyak. Hindi ko po alam ang gagawin kaya pumunta na ako dito para ipaalam sa inyo." paliwanag niya.

Bumuntong hininga naman ako. "Ako na ang bahala sa kanya, magpahinga ka na." utos ko at naglakad na para puntahan si Linnea sa kwarto ko.

Nang makapasok ako sa kwarto ko ay nakahiga na ito habang nakabalot sa katawan niya ang comforter. "Sinabi sa akin ng katulong ang nangyari. Huwag mo munang isipin 'yon. Magpahinga ka na muna." kako at tatayo na sana ako para magbihis ng biglang may humawak sa kamay ko at ng tiningnan ko ay si Linnea ito.

"D-don't l-leave me," utal utal na sambit nito.

Umupo ako ulit sa tab niya. "I will never leave you Linnea, magpahinga ka na at nandito lang ako." paninigurado ko sa kanya.

"H-he, h-he raped me." halos paos na ang kanyang boses.

"What?" napataas ang boses ko dahil sa sinabi niya.

"G-ginahasa niya ako Hunter, g-ginamit niya ako." at nagsimula na siyang humagulgol. Tangina ka talaga Aiden, binalaan na kita.

Niyakap ko naman ng mahigpit si Linnea, ramdam ko ang panginginig ng kanyang katawan. "I-im sorry kung hindi kita naligtas agad. Hush now. I promise you, pagbabayarin ko si Aiden dahil sa ginawa niya sayo." mahinang saad ko.

Hinintay ko lang makatulog si Linnea, hindi ko siya iniwan hangga't hindi siya nagiging okay. Halos ilang oras din siyang umiiyak. Gusto kung sisihin ang sarili ko dahil naranasan niya ang bagay na ito pero hindi ko naman siya pwedeng pabayaan na lang ngayon pa at nandito na si Aiden mas manganganib ang buhay niya at kailangan ko siyang protektahan.