Billionaire's Series 1 : Hunter's POSSESSION (COMPLETE)

Chapter 4

Hunter POV

Habang umiinom ako ng alak ay nakatingin lang ako kay Linnea na nakahiga pa rin hanggang ngayon sa kama. Kanina pa ito mura ng mura sa akin pero wala akong pakialam. I can do what I wanted to do dahil ako si Hunter Silvestre at walang kahit na sino man ang makakapigil sa akin.

"For the 3rd time I'm warning you woman, this is the last time I will tell you not to escape dahil pag inulit mo pa ay higit pa riyan ang mararanasan mo." anas ko at lumapit sa kanya.

Hindi naman ito sumagot at pinandilatan niya lang ako ng kanyang mga mata. I pull her hips up and get inside her again. Impit na naman siyang napasigaw dahil sa ginawa ko at kitang kita ko ang higpit ng pagkakahawak niya sa unan.

I feel like heaven whenever I'm inside her. She's tight and I really like it.

"Please enough, s-stop it already. H-hindi na ako tatakas pa," pagmamakaawa niya.

"Huwag na huwag mo ng susubukan pang tumakas dahil kahit saan ka pa magtago ay mahahanap pa rin kita. Ikaw ang nagpasok ng sarili mo sa sitwasyon na 'to Linnea tandaan mo 'yan," madiin na wika ko.

Umalis na ako sa ibabaw niya at tinanggal ang pagkakatali sa kanya, mabilis naman niyang kinuha ang kumot at ibinalot ito sa kanyang katawan.

"H-hayaan mo na akong umalis Hunter," pakiusap nito sa mababang boses.

"I will never do that Linnea, simula ng pumasok ka sa buhay ko at pinakialaman mo ang business ko ay ibig sabihin no'n ay hindi ka na makakaalis pa. Susundin mo ang lahat ng sasabihin mo kung ayaw mong magkaroon tayo ng problema. At uulitin ko sayo huwag mong pag isipan ng masama ang business ko dahil hindi ako kagaya ng iba na may mga ginagawang kasamaan para magpayaman." anas ko at naglakad na papasok sa banyo para maligo.

Narinig ko pa ang sigaw at pagmumura niya sa akin pero hindi ako natinag, sanay na ako sa mga ganitong scenario kaya hindi na ako nasisindak pa. Masyado siyang matapang para hindi makinig at matakot sa akin kaya 'yan ang napapala niya. Ayaw kung masira ang pinaghirapan ko ng dahil lang sa babaeng 'to. Hindi ko alam kung ano ang problema niya sa mga mayayaman at bakit ganito na lang siya kung maghinala, pero kahit ano pang gawin niya ay wala siyang makikitang anumalya sa mga business ko dahil malinis at may permit ang lahat ng ito.

Nang matapos na akong maligo ay lumabas na ako at naabutan ko si Linnea na himbing ng natutulog, mukhang napagod siya sa ginawa ko sa kanya. Kaya pala wala na akong naririnig na boses niya. Naglakad na ako sa cabinet at kumuha ng damit pagkatapos ay nagbihis ng biglang may kumatok sa pinto.

"Sir, nandito po si Sir Dane at hinahanap kayo." rinig kung saad nito.

"Pakisabi bababa na ako, hintayin niya na lang ako." anas ko at narinig ko naman ang kanyang yapak na mukhang umalis na sa pinto.

Bago ako lumabas ay tumingin muna ako ulit kay Linnea na tulog pa din, inayos ko ang pagkakahiga niya at kinumutan siya. Nang makababa na ako ay naabutan kung nakaupo ang kaibigan ko. "Bakit ka bumalik?" tanong ko agad ng makalapit dito.

"May problema tayo sa isang building na pinapatayo natin, delayed ang mga materyales kaya hindi ito nasimulan gawin na dapat ay kahapon pa," wika nito.

"Nakausap mo na ba kung bakit delayed? Alam nilang kailangan natin 'yon at may kontrata tayo sa kanila. I can sue them!" seryosong tanong ko.

"Tumawag sila sa akin and explain about it, hindi naman kita ma contact kaya dumaan na ako dito para sabihin sayo. Baka kasi magtaka ka at hindi pa nasisimulan," sagot naman ng kausap.

"Mabuti naman kung gano'n, siguraduhin nila na maaayos nila ang problema na 'yan alam mong hindi pwedeng ma delayed ng matagal ang pagpapagawa no'n. Tungkol naman kay Aiden anong balita?"

"They already make sure na gagawan nila ng paraan at tungkol naman sa lalaking 'yon ay wala pa naman siyang ginagawa, masyadong tahimik 'yang kinakapatid mo." sagot ni Dane.

"Make sure to know about him, sakit sa ulo ang dala ng lalaking 'yon," saad ko.

Nag usap pa kami saglit bago nagpaalam si Dane na aalis na dahil mag-gagabi na din. Pagkaalis niya ay napasalampak na lang ako sa sofa habang hawak hawak ang sentido ko. Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin alam kung nasaan si Aiden pero malakas ang kutob ko may pinaplano na naman siya, alam kung malaki ang hinanakit nito sa akin dahil sa nangyari sa kanyang mga magulang kahit alam kung wala akong kasalanan.

I treated Aiden as a brother pero dahil sa isang pangyayari ay nasira ang magandang samahan na meron kami. Ilang beses ko itong sinubukan na kausapin at paliwanagan pero sadyang sarado ang isip nito. Iniisip niya na ako ang may kasalanan kung bakit nawala ang kanyang ama, akala niya ay hinayaan ko ito na mamatay.

Natigil ako sa pag iisip ng may magsalita sa aking gilid. "Sir nakahanda na ang pagkain."

Tumango ako at tumayo na para pumunta ng dining area.

Habang kumakain ako ay biglang lumapit ang isang katulong sa akin. "Sir ihahain na lang ba dito 'yong pagkain para kay Ms. Linnea o dadalhin na lang sa kanya?"

"Ihanda niyo na lang at iuutos ko na lang na ipadala mamaya pag nagising na siya." utos ko at agad namang tumalima ang katulong ko.

Bumalik na ako sa pagkain, sanay na akong mag isa araw araw at walang ibang kasama.Mag isa sa bahay at mag isa din kumain maliban na lang kung may mga meeting ako o business transaction at sa labas kumakain.

I don't have a family at inilalaan ko ang panahon at oras ko sa business. Wala akong pakialam sa ibang tao dahil para sa akin ay sagabal lang 'yon sa buhay at naniniwala akong nagiging mabuti lang ang isang tao kung napapakinabangan ka nila.

Pagkatapos kung kumain ay tumayo na ako at naglakad papuntang kusina. "Pakidalhan mamaya si Linnea ng pagkain sa kwarto pati mga damit na pwede niyang magamit. Huwag niyong hahayaan na makatakas siya, dahil kayo ang malalagot sa akin," bilin ko.

Dumiretso na ako sa opisina ko dito sa bahay at nagsimula ng tingnan ang mga dokumento na nasa lamesa, kailangan ko pa itong basahin isa isa at pirmahan. Kahit na gusto ko ng bumalik sa kwarto para makasama si Linnea ay hindi ko magawa dahil kailangan kung tapusin ang mga papeles na dinala ni Dane kanina dahil importante ang mga ito para sa susunod naming transaksyon.

Hindi ko din maintindihan kung bakit ayaw kung pakawalan si Linnea, kahit pwede ko naman itong gawin.Iba ang nararamdaman ko kapag malapit ako sa kanya.

Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa ng papeles ng biglang tumunog ang phone ko, kaya mabilis ko itong sinagot ng makitang si Dane ang tumatawag.

"Bakit?" bungad ko.

"Huwag mong kalimutan 'yong nasa red folder, kailangan na 'yan bukas." paalala nito.

"I'm currently reading it now. Ito ba ang kay Mr. Lim?" tanong ko.

"Yes, sasama ka ba sa meeting bukas?"

"Titingnan ko pa, sasabihan na lang kita," ani ko at ibinaba na ang tawag.

Bumalik na ako sa pagbabasa ng papeles at ng masiguradong kung maayos ito ay pinirmahan ko na. Minsan nakakaramdam na din ako ng pagod pero hindi ko pwedeng pabayaan ang kompanya at ibang mga business ko, dito kumukuha ng hanap buhay ang mga empleyado at tauhan ko kaya hindi ko sila pwedeng pabayaan at isa pa ayaw kung mapunta sa wala ang lahat ng pinaghirapan ko.