My life was not easy. But then, you walked into my life

Hoofdstuk 47: wakker en gesprekjes.

Ik werd langzaam wakker van zachte stemmen in de kamer, mijn ogen gingen langzaam open en zonlicht scheen in de kamer. Het gefluister van stemmen kwam dichterbij maar en 2 gezichten hingen boven mijn hoofd. Paul en Carlisle, allebei even opgelucht dat ik eindelijk wakker was. "Goedemorgen Doornroosje, eindelijk besloten om dromenland te verlaten en terug te keren naar je prins?" vroeg Paul met een plagerige ondertoon. Ik gniffelde even, het liefst zou ik uit het bed rollen en in zijn armen springen maar Carlisle wilde eerst allerlei testjes doen. "weet je hoelang je bent weg geweest?" vroeg Carlisle. "4 dagen?" gokte ik. Hij knikte verbaasd, langzaam ging ik overeind zitten. "Ik ben tussendoor wakker geweest, althans ik kon jullie horen maar ik kon niks bewegen of zeggen. Jake, Seth, Paul en jij stonden in de kamer. Paul was boos omdat ik al 3 dagen bewusteloos was en Jake vertelde over wat er in La Push afspeelde." zei ik.

"Interessant, dit hoor je vaker. Dan ben je er mentaal klaar voor om wakker te worden, maar je lichaam weigert dan aan alle kanten alsof die dan nog niet klaar is om wakker te worden." zei Carlisle. Paul wilde intussen nog langer wachten en trok mij in een omhelsing. "Sinds het incident tussen jou en Sam, heeft  niemand zich meer laten zien hier en er gaan wat veranderingen plaats vinden maar dat kan je het beste van je alfa horen. Hij en Seth zijn elke dag nog wel hier in de hoop op goed nieuws over jou" zei hij. Na toestemming van Carlisle tilde hij mij plots op en nam mij mee naar beneden. "ik kan ook lopen hoor." mopperde ik zachtjes toen we de trap af gingen. Zodra ik op de bank gezet werd, kreeg ik gelijk een deken over mij heen en werd ik bedolven onder de omhelzingen van de Cullens. 

Het bord eten dat op tafel stond was binnen mum van tijd leeg, ik had natuurlijk een aantal dagen niks gegeten en mijn lichaam moest weer op krachten komen. Ik keek op van het geluid van de voordeur die open en dicht ging, door mijn wolf kon ik voelen dat het Jacob was. "Jake! in de woonkamer!" riep ik. Waarop ik snelle voetstappen de trap op hoorde komen naar boven en de deur van de woonkamer met een vaart open ging. Seth en Jacob stonden verbaasd te kijken in de deuropening waardoor ik moest lachen. "Ze is net een uurtje wakker hoor, laat je niet van de wijs brengen." zei Paul. Ik omhelsde Jake en Seth even, waarna ze gingen zitten en wat te eten kregen van Esmé. 

"Wat is er nou eigenlijk met je gebeurd toen Sam hier was, Edward wil niks vertellen en Jasper weet alleen dat je doodsangsten uitstond. Je weet toch dat je veilig hier bent, dat wij je allemaal beschermen." zei Jacob en keek mij serieus aan. Vragend keek ik naar Edward die zijn schouders ophaalde. "dat leek mij niet iets om zelf te vertellen, het is aan jou." zei hij. Ik zuchtte en voelde de grip van Pauls armen die om mij heen lagen, verstevigen. 

"Sam kwam er met zo'n woeste en brute alfa kracht aan, dat het herinneringen ophaalde. Die woeste blik, die vlijm scherpe tanden, dat gegrom. Het bracht me terug naar thuis, naar vroeger. Naar het huis van mijn ouders, ik zag alles wat er daar gebeurde zo glashelder voor me. Dat trauma dat ik vroeger door mijn ouders en Sam op liep, heb ik nooit verwerkt. Ik heb het er nooit met Sam over gehad, ik heb hem ook nooit vergeven wat hij voor mijn ogen heeft gedaan." zei ik en haalde even mijn schouders op. "Ik hoef hem ook nog niet te zien." zei ik. "Hij heeft spijt van hoe het is gelopen, wat hij heeft gedaan." zei Seth voorzichtig. "Dat komt alleen maar omdat hij in de problemen zit bij de stamoudsten en hoogstwaarschijnlijk ook bij Emily." beet ik hem toe waarna hij zijn handen onschuldig in de lucht stak.

"Je hebt wel voor opschudding en verandering gezorgd, we gaan de roedelleden onderling verdelen. Mijn vader wilde het eigenlijk gelijk in gang zetten, maar ik wilde wachten tot je wakker was. Je bent tenslotte mijn Beta, je moet hier van op de hoogte zijn en met mij kunnen beslissen hierover." zei Jacob waarna ik hem dankbaar aan keek. "Sam en ik hebben overlegd, we zijn het er allebei mee eens dat koppels in 1 roedel niet gaat, dat betekend dat Paul bij Sam blijft en dat Leah sowieso bij ons in de roedel komt. Leah wil al heel lang weg uit Sams roedel, vanaf het moment dat ik een alfa werd." zei Jake. "Paul en Jared zijn Sams Beta's, natuurlijk moeten ze in die roedel blijven zolang Sam zich maar gedraagt. Wat hij de afgelopen tijd geflikt heeft met Paul kan echt niet." zei ik.

Zo spraken we nog even verder over alle veranderingen die ons te wachten stonden.