My life was not easy. But then, you walked into my life

Hoofdstuk 34: Keuzes keuzes

Toen mijn ademhaling weer onder controle was en de apparaten ook rustig geluid maakten, ging Carlisle weg en Sam ging op een stoel naast mijn bed zitten. Hij keek me bezorgt aan. "Niet praten, laat mij maar praten." zei hij. "Om eerlijk te zijn heb je de situatie waar jullie met z'n drieën in zitten wel wat ingewikkelder gemaakt, iedereen weet wat jij en Paul hebben gedaan omdat zijn gedachten niet privé zijn zodra hij in een wolf veranderd." zei Sam rustig. Ik zuchtte even zacht. "Ze hebben flink gevochten toen jij en Leah allebei nog bewusteloos waren, maar dat was niet alleen om jou denk ik. Ook omdat ze zo bezorgt waren om Leah en we allemaal bang zijn dat dit misschien gevolgen kan hebben voor jullie gezondheid." zei Sam. "Maar zoals je weet is Paul een stuk sterker dan Seth. Paul is ouder, langer wolf en al jaren mijn Beta samen met Jared, daarnaast heeft hij een harde jeugd gehad. Jake en ik hebben ze uit elkaar moeten halen met een bevel, iets wat geen van ons beide graag doet." zei hij.

Ik keek Sam een tijdje aan, ik wilde zoveel zeggen maar wist dat mijn lichaam dat niet aan kon. "Calicia mij houdt je niet voor de gek, ik weet dat je diep van binnen allang een keuze hebt gemaakt en je moet gewoon je hart volgen. Het maakt me niet uit welke keuze je maakt, ik sta achter je beslissing." zei hij. Het was een tijdje stil toen de deur open ging. "Mag ik misschien storen?" vroeg een zachte vrouwenstem en toen zag ik dat Emily binnenkwam met een mand. "Wat doe jij hier!?" vroeg Sam verbaasd en boos tegelijk. "Lieverd, deze familie is ongevaarlijk. Sue heeft me opgehaald." zei ze. Ze sloot de deur en zette de mand neer, liep naar het bed waarna ik haar knuffelde. "Fijn dat je er bent." zei ik zacht. "Sstt, zo min mogelijk praten. Ik heb thuis wat voor je klaar gemaakt." zei ze en pakte een fles en een beker uit de mand. "Smoothies, goed voor je keel." zei ze vrolijk. Ze schonk een beker voor mij in en gaf die aan mij, ik keek haar dankbaar aan. "Sam lieverd, zou je naar beneden willen gaan. De stamoudsten wouden volgensmij iets met jou en Jake bespreken." zei Emily.

Sam knikte, gaf mij een kus op mijn haar en Emily een zoen en liep de kamer uit. "Zo, even rust van al die mannen." zei ze lachend en ging op de stoel zitten waar Sam had gezeten. "Ik hoorde Sam praten, heb je echt een keuze gemaakt?" vroeg ze. Ik keek haar aan en knikte, daarna zuchtte ik even en haalde mijn schouders op. "Je bent bang om de ander pijn te doen." zei ze. Ik knikte weer even. "Het moet er toch een keer van komen, zodra je aan de betere hand bent moet je met de jongens gaan praten. Als je die knoop door hakt, zal het veel pijn doen. Maar uiteindelijk is het beter, dan kan iedereen zijn eigen weg gaan en is iedereen gelukkig." zei ze en kneep even in mijn hand.

Ik dronk de smoothie terwijl Emily verder vertelde over wat er in het dorp gebeurde en in de roedel nu ik er niet was. Seth en Leah zaten er blijkbaar over na te denken om bij Jake in de roedel te gaan, net zoals Embry en Quil. Maar Jake wilde het op dit moment niet toe laten, hij wilde geen koppels in zijn roedel want dat zorgde alleen maar voor problemen. Hij wilde sowieso Seth en Paul op dit moment niet in zijn roedel tot er een keuze was gemaakt. Uiteindelijk kwam het allemaal weer op mij aan, ik was de gene die voor iemand moest kiezen. Ik had mijn keuze vanaf het aller eerste moment al gemaakt, maar ze hadden mij allebei zo dwars gezeten dat ik het niet had verteld. Als ik over een paar dagen weer beter was, zou ik gelijk de knoop doorhakken. Het moest afgelopen zijn.