No Fairytale (COMPLETED)

Chapter 16; Engagement Party

"Princess." Tinaas ko ang mga kamay ko para masauot nila sakin ang langerie ko.

Hindi ko na nga mabilang ilang pad ang pinasuot sakin para magkalaman ang pwet ko.

Napakaganda nang top yon lang ang masasabi ko. With my fantastic white dress sa engagement party palang mukha na ako ikakasal. Technically hindi naman ako ang ikakasal. Gusto ko lang mapasakin ang atensyon ng lahat that's the best gift you could give to the soon to be bride right?

Tinaas ko ang mga paa ko para masauot sakin ang sapatos.

Woah hindi talaga ako masasabay sa ganitong pagtrato.

Nakatayo lang ako habang binibuhisan ng mga maid.

Pinupo din nila ako para sa make up at aayusn nila ang buhok ko. Napakadaming achi-chi bureche.

"Gamitin nyo ang hairpin na binigay sakin ng mahal na hari." Saad ko habang tinignan ko sila.

"Opo princess." Tugon nila.

Tinignan ko ang sarili ko habang ginagawa nila ang trabaho nila.

At tignan mo nga naman ang mga mukha ng mga maid nato para bang tuwang- tuwa sila sa ginawa nila.

At kahit naman ako, I am satisfied with my look. The former Amadeia at first glance look clumsy and dump, but she's elegant and beautiful.

But not only that's, kung papaano nakaguhit ang mga ngiti nila. 😈 Para silang my binabalak.

"Princess sa ganda nyo po tinitiyak naming ikaw ang magiging sentro nang atensyon sa engagement party."

Uhm. Ganun ba. Sinulyapan ko si Patricia na nakangiti. 

"Salamat." Ani ko sakanila at tumayo mula sa pagkakaupo.

Nakangiting lumapit sakin si Patricia. "Princess nasa baba na ang mga prinsipe at ang mahal na hari."

Tumango ako at lumabas na nang aking silid.

Sa pintuan palang ay nakita ako ni Solomon and I could say not bad. He looks like a different Solomon today. "Your a noble now?"

Ngumisi lang sya sakin. "Just compliment me already. I am proud of how good looking I am."

Yuck. What I wanted to said he look plain. Pero ang taas naman yata nang tingin nya sa sarili nya. "That's out of topic. Your sitting a very heavy chair commander, it's better if you go down and face the reality. Come on, my brother Lewis is waiting for me."

The smug look from Solomon fell off as I waved at my brother with a victorious smile.

I encircled my arm to his.

Nagtatanong nag mukha nyang lumipat ang tingin sakin at kay Solomon. "What happened to the two of you?"

I shrug it off. "Nothing brother the commander asked for a very honest opinion regarding to reality." I ensure him.

Mukha namang gumana. "Okay! Let's go you, brother Ludwig and I are gonna chair the same carriage."

Napatango ako at pinagmasdan ang karwahe.

Kasya nga kami. Wow naman. Ludwig give me a lowly look and look away when our eyes meet.

"Amadeia my daughter sit beside me." My father excitedly tapped the space besides him.

I chuckled and nodded. "How are you father? You look so fine." Pambobola ko sakanya.

Father laughed. "Silly girl. Father may look old but I am never out of style."