No Fairytale (COMPLETED)

Chapter 8; Lewis Orleans

"Princess! Kumapit ka po nang mabuti!!"

Napakagat ako nang labi.

Pero hindi ko talaga matigilang,

"Yaaaawaaaa kaaa Patricciiiiaaaa!!!!!!" Sigaw ko sakanya habang sya sa likod ko ay mas hinigpitan ang corset.

"Hindi ko na kaya! Tama na!" Lumayo ako sakanya at napahinga ako sa kama sa pagod.

Hinabol ko ang hininga ko. Ayaw kong suotin ang pesteng corset nato. Yong dibdib ko bwiset.

Napapikit ako at nilagay kong kamay ko sa noo ko, basang- basa ako nang pawis oh.

Kasalanan ng pesteng corset.

"Pri-Princess! Kailangan po talaga ito!!!" Ani pa ni Patricia.

"Hindi ko kailangan Patricia. Isang salita pa mula sayo makikita mo ang sarili ko na sinipa ko papaalis ng palasyo." Pananakit sakanya.

Natahimik naman sya kaya alam kong natauhan sya. Natrauma kaya to sa ginawa ko eh.

"Umalis ka na. Ako na ang bahala, gindi ako magsusuot ng corset o ano man dyan!! Ako ang mag didikta sa susuotin ko kasi ako naman ang mag susuot!!" Sigaw ko.

Nakakapangigil.

Dahil sa sigaw nayon ay napapaalis ko nang mabilis si Patricia.

Nang wala na sya ay tumayo ako at hinubad ko ang corset.

Pumunta ako sa closet ko na puno nang bagong biling damit, tinapon ko ang corset at kinuha ko ang bestidang puti.

Mas comportable to. Matutulog narin naman ako pagkatapos kong sabayan kumain yong kapatid kong yon.

"Pesteng Solomon kasi yon tsaka lang sinabi na dadating na pala yong tanong yon." Napabuntong hininga nalang ako at tinignan ang sarili ko sa salamin.

Ang ganda ko naman masyado. Hihihi.

I flip my hair, siguro mas maganda to pag kinurl yung straight hair ko. Mas gaganda talaga talaga siguro ako.

Lumabas na ako nang kwarto ko at lahat ng knight na nakadestino sa hallway ay nagsisiyukan.

I become well known dahil sa training ko araw- araw with Solomon sa field ground talaga narin siguro sa pagpuputol ko sa kaligayan nila. Desurb naman talaga nila yon.

"Princess Amadeia has arrived!!" Anunsyo nung nasa dining hall.

Itinulak nila ang pintuan at sa pinakahulihan na mahhhhhhhhaaabbbbaaannnngggg mesa nakita ko doon ang kapatid ko.

Kumaway ako sakanya. "How's life brother." Hindi mo inintay ang sasabihin nya at umupo sa kabilang dulo.

Tinignan ko sya, now would you look at this. We have the same eyes and hair! So sinong mag aakala na ang isang tulad ko ay impostor? Nakakatawa naman.

Tignan mo ang mga pagkain sa harapan ko, this is the first time na kakain ako nang ganito ka daming pagkain sa mesa. Parang fiesta lang ng mga mayayaman. Teka nag pyepyesta ba ang mga mayayaman?

"What kind of manners is this? Is that what you've learned over all these years?" He cleared his throat and tsked.

Napatingin ako sa dereksyon nya.

Nakatuon ang mga mata nya sakin at nakapatong ang mga siko nya sa mesa.

Manners huh.

"Well brother, if you called me uneducated what does that makes you? Look your elbows are on top of the table. That's not how a noble gentleman would property do." I retuned with a smile on my face.