Broken Strings || ✓

Chapter 36

Chapter 36.

ILANG MINUTO RIN kaming nanatili ro'n dahil ayaw akong bitawan ni Justin. Ilang beses ko siyang kinumbinsi na kailangan na naming umalis dahil pareho pa kaming may trabaho.

“Dito na lang,” sabi ko nang malapit na kami sa cafe ni Honey.

Nagbaling siya ng tingin sa akin. “Sure ka? I can drive you until--”

Kaagad akong umiling. “Huwag na. Sigurado akong kapag nakita na naman nila tayong magkasama, tutuksuhin na naman nila ako.”

Naningkit ang mga mata niya. “What does that mean, Adeline? Are you ashamed of us?”

Umiling ulit ako. “Hindi sa gano'n! Ano lang kasi...”

He chuckled, kaya napahinto ako sa pagsasalita at tinapunan siya ng matalim na tingin.

“I get it. I'm just kidding.” Hinawakan niya ang kamay ko, at saka pinagsalikop ang mga daliri namin. Nilapit niya sa kaniyang labi ang likod ng palad ko at bumilis ang tibok ng puso ko nang marahang dumampi ang labi niya ro'n.

“K-Kailangan ko nang lumabas,” untag ko dahil parang wala siyang planong paalisin ako.

Tumawa ulit siya bago binaba ang kamay ko. “Okay. See you later, Adeline.”

Tumango lang ako sa kaniya. Pero bago ako lumabas, mabilis akong dumukwang papalapit sa kaniya at saka hinalikan ang kaniyang pisngi. Lumabas kaagad ako ng kotse niya pagkatapos. I smiled cheekily. “Bye!”

Tumalikod na kaagad ako at natatawang lumakad papasok sa cafe ni Honey. Hindi ako lumilingon dahil kapag nakita ko ang cute na reaksyon ni Justin, sure akong babalik ako sa loob ng kotse niya at gagawin ulit 'yon.

“Hinatid ng boyfriend?” malisyosang tanong ni Honey pagkapasok ko ng cafe. Nasa gilid siya ng counter at pinapaypayan ang sarili gamit ang menu.

Natatawang napailing na lang ako.

“Asus! Asus!” Bumilis ang pagpaypay niya sa sarili. Sinundan niya ako ng tingin habang naglakakad ako papasok sa locker room. “Halatang-halata sa pamumula ng mukha mo na may ginawa kayong kababalaghan sa loob ng kotse, ano!?”

Napahinto ako at kaagad na pinandilatan siya. “Bibig mo, Honey!” suway ko. “Pero wala, mali ka ng iniisip. Wala kaming ginawang kung ano sa loob ng kotse, 'no!”

Ang tawa niya ang huling narinig ko bago ako tuluyang pumasok sa locker room para makapagbihis na at masimulan na ang trabaho ko rito. Habang nagbibihis ako ay naisipan kong i-check ang cellphone ko kaya nilabas ko mula sa bulsa ng pants ko at nang buksan ko, nakita ko kaagad na may message galing kay Justin.

From: Justin

That was unfair :'(

Natawa ako sa message niya. Hindi na ako nag-reply at nilagay na lang sa loob ng locker ang cellphone ko bago ako tuluyang lumabas ng locker room para simulan na ang trabaho ko rito.

--

“GOOD EVENING PO, Manong Guard!” bati ko kaagad pagkarating ko sa tapat ng glass door ng ShowBT.

“Uy! Ma'am!” bati niya rin pabalik. “Na-late po yata kayo ngayon?”

I smiled apologetically. “Sorry. Naging busy kasi ro'n sa unang part-time job ko, Manong. Madami ang customer sa store kasi nagkaroon ng sale.” Pumasok na ako sa pinto. “Sige, Manong. Sa taas na muna ako. Bye po!”

Patakbong pumanik ako papuntang storage room at mabilis na sinuot ang uniform at nilabas ang mga panglinis para simulan na ang trabaho ko rito. Halos 30 minutes din akong late dahil may sale nga sa store. Nakalimutan kong ngayong araw pala magsisimula 'yon at matatapos sa Linggo pa dahil one week ang promo.