Yine yeni bir gün
Bana bakan simsiyah gözlerin içine bakarak
"Merhaba Ben Duru." Dedim
"Ben de Ezgi" diyerek elini uzattı. Ve yeni hayatın yeni arkadaşlığı başlamış oldu.
Kapıdan gelen gidene bakarken Ezgi'nin hiç acemiliği yoktu. Dayanamayıp sağ tarafımda oturan Ezgi'ye.
"Çok rahatsın acaba hep mi böylesin yani merakımdan soruyorum yanlış anlama ama sanki ilk senen değil gibi. "
Ezgi çantasıyla uğraşmayı bırakıp gülümseyerek bana baktı.
"İlk senem değil zaten. " deyip tekrardan çantasında aramaya çalıştığı şeyi nihayet bulmanın sevinciyle 'oh bee' diye bağırdı. Ve tekrar bana dönüp elindeki telefonu göstererek.
"Şu koca telefonu bir kere de elimi çantama koyduğum gibi bulamıyorum. "
"Çantanda belli bir göze koy o zaman."
"Ya öyle de aniden çıkıyorum geç kalıyorum yapım bu her işimi son dakikaya bırakıyorum ben de rast gele atıyorum çantaya."
"Çantanı düzenle o zaman."
Ezgi çantasını sıraya koyup tekrar bana dönüp,
"En fazla 10 dakika dayanıyor. Ya sen kız kısmının çantasının hafif düzenli ve aradığını anında bulduğunu hiç gördün mü?"
İkimiz birden gülmeye başladık. Ve dostluklarımızın ilk temelleri böylelikle atılmış olduk. Hani bazı insanlar vardır ilk gördüğünde ya seversin ya sevmezsin. Ve o dakikadan belli olur ileride neler yaşayacağınız ve nasıl bir dostluğunuzun olacağı. Ben de anlamıştım hatta benim çantamın çok düzgün olmasına rağmen ortam bozulmasın laf soktuğumu düşünmemesi için söylememiştim.
Ezgi çantasından çıkarmış olduğu telefonun büyük ekranından ince parmaklarıyla birisini arayıp telefonu kulağına götürürken parmağıyla bir dakika dercesine izin istemişti. Telefon ısrarla çalmasına rağmen bir türlü açılmıyordu. Bana bakıp gülümseyerek,
"Açmıyor neyse " dedi ve devam etti. "Bak şimdi senin kafan karıştı nasıl ilk senem değil diye."
Tatlı bir tebessümle Ezgi'nin yüzüne bakıp kafasını yukarı aşağı götürerek dediklerini onayladım.
"Bak Duru'cum şimdi ben gördüğün gibi biraz deli bir kızım. geçen sene ilk senem olduğundan arkadaşlarla neredeyse hiç gelmedik okula. Hatta daha demin aradığım arkadaşım da senden iyi olmasın çok iyidir ne zaman gelmesem o da gelmedi ve devamsızlıktan dolayı bu bir kaç dersi tekrar alıyoruz. "
Kaşlarımı yukarı kaldırmış pür dikkat Ezgi'yi dinliyordum.
"Hee anladım. Umarım bu sene verirsin bütün derslerini." Diyerek elimi Ezgi'nin omzuna götürdüm. Tam o sırada Ezgi'nin telefonu çaldı. Zil sesinden ürküp Bir anda elimi çekip, 'hih' diye gözlerimi açtım. Ezgi Gülerek telefonu çevapladı.
"Nerdesin sen yaa gelir gelmez ilk günden kız avına mı çıktın. Tamam tamam hadi bekliyorum. "
telefonu kapatıp sesli bir şekilde gülerek,
"Ya sen neden korktun böyle"
"Dalmıştım. Daha doğrusu ben çabuk korkarım ya bir anda seste öyle gelince."
Ezgi, benim yüzümü avuçlarına alarak,
-Ay kıyamam ki ben sana.
Birlikte gülerek kapattık konuyu.
