Aldatılıyoruz

BÖLÜM DEĞİL, NEIN!

Bölüm geldi heyecanıyla bildirime basan değerli okurlarım. Özür dilerim:'

•

"Neden yazıyorum ben ya?" diye sordum az önce kendime.

Çoğu klişeler gibi 'Zihnimdeki dünyamın kapılarını açıp hayallerimi tutsaklıktan kurtarmak için yazıyorum. Hayallerimi kağıda dökmek istiyorum.' vs. demeyeceğim size...

Çünkü en çok ihtiyacım olduğunu düşündüğüm şeyler için yazıyorum.

İnsanlarla iletişim kurmak için yazıyorum.

Yazıyorum çünkü sığ denizimde boğulacakmış gibi hissediyorum. Normal değil bu.

Ben de normal biri değilim. Hele ki şimdi.... Hiç iyi değilim. Anormalim. Çevremdeki insanların bana manyak gözüyle bakıp her söylediğim cümleye bir kulp takıp alay etmeleri kesinlikle sorun değil. Sorun şu ki, anlaşılamıyorum. Kendimi ifade edemediğimi düşünüp durdum az evvel.

Birçoğunuzun ne diyo la bu, dediğini hissetmeye başladım. Hemen söze giriyorum.

İki üç kişinin kürek çekmesiyle bu kitap yürümez. Oy verme, yorum yapma. Tamam, silah zoru yok.

Peki niye kardeşim?

Kötü mü yazıyorum? Söyle.

Beğenmiyo musun? Söyle.

Sinirlenmicem ya, söyle.

Niye oy yok? Niye yorum yok?

İnternet mi yok, sonra mı oy vercen? Onu da söyle.

İlk hikaye yazmaya başladığım zamanları hatırlıyorum. 1 Gb internetin megabyte hesabını yapıyordum. O kadar vahimdi durum. Bu yüzden anlarım seni. Yok mu internetin? Bu soruya cevabın internetim yok ise anlarım.

İkinci kez soruyorum, niye? İki üç kişi de olmazsa bu kitap devam edemez. Su götürmez bi' gerçek bu.

Kusuru kendimde arıyorum artık. 'Nerede hata yapıyorsun Gofrettin?' diyorum.

Söz verdiğimi hatırlıyorum size. Bu kitabı Allah'ın izniyle bitireceğime dair bir söz. Merak etmeyin. Devam edeceğim. Hatta bitireceğim. Motivasyonumu aranızdan şahsıma hakaret içerikli mesaj yazanlardan uzak tutarak yükseltmeliyim.

Senden ricam, internetin varsa ilk bölümü açıp son yazdığım bölüme kadar yıldızı parlatarak oy vermen.

Zorlama yok. Sınır yok. Benim için büyük bir rica...

Başka bir isteğim falan da yok.

Yeni bölümün ne zaman geleceğini kesin bir belirleyemem, bölüm bekleyen okurlarım. Ama bu bir iki gün kafa dinlemeliyim.

Sonra sizlerle bombalar gibi görüşeceğiz. Duduf duf duduf!

Şu zamana kadar, bilmeden kalbini kırdığım güzel insanlar varsa özür diliyorum.

Allah'a emanetsiniz.

Kırıldım ama sizi sefiyom🖤