Bölüm 31
"abi polis siren sesleri geliyor yakından, ne yapacağız?" Yüzümdeki gülümsemeye engel olamadım.
"şimdi görürsün." dedi Özgür.
Kaşlarım çatılırken bir anda deponun kapısı açıldı. Gözlerim elindeki silaha kayarken Sezgin arkasından gelip depo kapısını kapatmıştı.
Özgür saçlarıma asıldı. Saçlarımdan tutup çektiği için az da olsa alışmıştım, vuran ışıktan akşam olmak üzere olduğunu anladım.
Özgür saçlarımdan savurup beni fırlattı. Dengemi sağlayıp kafamı duvara çarpmayı engelledim.
Fakat, ateş etmesini engelleyecek gücüm kalmamıştı.
Elindeki silahı bana doğrulttu.
"abi..." dedi şaşkınlıkla Sezgin. "vurma."
Sezgin'e anlamsız gözlerle baktım. Adamın resmen bir ağzına sıçmadığım kalmıştı, hâlâ beni koruyordu.
Özgür onu dinlemeden tetiğe basmak için parmağını oynattı.
"abi kız daha küçük, atlatamaz." demişti Sezgin.
"korkuyor musun ufaklık?" diye sordu Özgür. Gözlerini gözlerime kenetlemişti.
"hayır." dedim.
Özgür sinirle gülüp Sezgin'e döndü.
"bu şeytan mı atlatamaz?" dedi.
Sezgin omuz silkti.
"abi vurmayı boşver, salalım kızı." dedi Sezgin. Neden beni koruyordu?
"ulan kız kocasını bile aramış!" dedi Özgür bağırarak. Sesi yankı yaparken yüzümü buruşturdum.
"onca senemiz çöp oldu!"
"ab-" Sezgin'in sözünü bölen silah sesiydi.
Acıyla attığım çığlık depoda yankı yaparken polis siren sesleri tam kapının önündeydi.
Bu kadar yakınlaşmışken, yaranmam hiç iyi olmamıştı.
Araba açıp kapa sesleri kulaklarıma dolarken Özgür hızla kurşunu tam olarak hissedemediğim kolumdan tuttu. Kan damlayan kolum sızlamaya başlarken peşinden gitmek zorunda kaldım.
Beni zorla dışarıya çıkardı. Acıyla yumduğum gözlerimi açmamla Boranla göz göze gelmem bir oldu.
Beni tutanın Özgür değil de Sezgin olduğunu fark ettim. Sezgin... Kolay lokma.
"sakın bir hata yapma," dedi kulağıma fısıldayarak. "vururum."
Daha demin beni vurmaması için yalvaran adam mı diyordu bunu?
Boran arkasından çıkardığı silahı Özgürle karşılıklı olarak birbirine doğrulttu.
Yanındaki Mert'in tüm dikkati üstümdeydi. Volkan da tam olarak Özgür'e uzattı silahını.
Özgür alayla gülmeye başlarken acıyan kolumu Sezgin'in elinden çekmeye çalışıyordum.
"indirin silahları..." dedi Sezgin.
Daha yeni fark ettiğim Ahsen ve Lal Sezgin'e doğrulttuğu silahları indirdiler.
Sezgin silahı başıma öyle sıkı bastırdı ki dişlerimi sıktım.
"indirin." dedi gözlerini benden ayırmayan Boran, teslim olur gibi.
"işte böyle... Adam olun." dedi Özgür.
Ateş ettikleri kolum zonklamaya başladı. Başımı eğdiğimde kolumu sıkıca tutan Sezgin'in ellerine doğru kanımın aktığını gördüm. Sanki koluma yüz tane bıçak saplanmış gibiydi.
Acıyla gözlerimi yumdum, fakat kimseye çaktırmadan nefes alırmış gibi yaptım.
"şimdi... Sen karını sapasağlam alacaksın, biz de hiçbir şey olmamış gibi gideceğiz." dedi Özgür.
