bölüm 9
"Ne konuştunuz?" Yetişmek için resmen on adım attım.
Omzunun üstünden kısa bir bakış attı.
"Seni ilgilendirmez." Bu sözü en son Aryadan bana tirip atarken duymuştum. Boran bana tirip atmazdı değil mi?
kaşlarım çatıldı.
"neden?! Benim babamla konuştun sonuçta! Söylemelisin..." dedim dudaklarımı bükerek.
Aniden durduğunda sırtına çarpmamak için zar zor durmuştum. Gözlerim geniş sırtında gezinirken bana dönmüştü. Gözlerini bana diktiğinde perçemlerimi elimle ittirerek ferahlamamı sağladım.
"Benim de özelim olabilir Katy-"
"Hadi yağ!" Dedim gözlerimi devirerek. "Devlet sırrı mı bu?"
Sinirle gözlerini yumdu. Gözlerimi kaçırırken birkaç saniye gözlerini kapalı tutmuştu. Bana bağıracağını düşünerek birkaç adım geriledim.
"Hayır. Seni ilgilendirseydi söylerdim." Dedi sakin tutmaya çalıştığı sesiyle.
Sinirle gözlerimi büyülttüm.
"Keçi gibi inatçısın! Benim hakkımda konuştuğunuzu bilmiyorum he sanki." Dedim sinirle.
Boran benim dediklerimi salakmışım gibi duymazdan gelirken arabanın kapısını açmıştı.
"bu arada," dedi arkasına dönmeden. Üzüntüyle büzülen kaşlarım merakla havalandığında konuşmaya devam etti. "O dosyayla ne yapmayı planladığı bilmiyorum ama haberin olsun, tüm dosyaların kopyaları vardı."
şaşkınlıkla gözlerim açıldı.
"ben çalmadım ki..." diye mırıldandım gözlerimi kaçırırken. "Ödünç aldım bir kere."
Bana tamamen döndü.
"o zaman kopyalarını da ödünç alabilirsin çünkü bu saatten sonra bir işe yaramayacak." Dediğinde dişlediğim yanağımı serbest bırakmıştım.
"Of her neyse... unutalım gitsin, yüzükleri ne zaman alıyoruz?" Dedim daha fazla batmamak adına konuyu değiştirerek.
"almıyoruz. Sen almaya gidiyorsun." Dedi arabaya yaslanırken.
kaşlarım çatıldı.
"neden?"
"işlerim var-"
"tamam... düğünde de kesin işlerin olur senin! Evlenmeyelim biz." Dedim elime geçen bahaneyle.
Gözlerini boş boş gözlerimde gezdirdi.
"Fark etmez... seni zorlamıyorum Katya, ben hartürlü kız bulurum... abinin kurtulmasını istiyordun ve ben de sana bu şekilde şans verdim. Her defasında bunu olumsuz şekilde başıma çalmaktan vazgeç." Dedi.
Gözlerimi kaçırdım.
"şimdi ben vazgeçsem abim yine içeriye mi girecek?" Diye sordum.
başını salladı.
"peki ben sana kız bulsam... benden daha güzelleri de var vallaha, ama abimi bırakmasan olmaz mı?"
"olmaz." Dedi düz sesiyle.
"çok da güzel olurdu bir kerem." Diye mırıldandım duymazdan gelse de.
Derin bir nefes aldım.
"yüzükleri kendin seçersin." Dedi umursamaz sesiyle.
"Senin parmağının numarası bana gökten vahiy ile mi inecek Boran?" Diye sordum merakla gözlerimi kısarak.
Boran'ın kaşları çatılırken elini göz hizzasına getirdi ve gözlerini kıstı. Tahminen parmağını ölçümlüyordu.
Ben de onun gibi kendi parmağımı ölçmeye başlamıştım. Hiçbir sonuca varamayınca elimi geri indirdim.
"Volkan da seninle gelir." Dedi yaslandığı arabasından doğrulurken.
"niye? Mertle sen kardeşsin... seninle Mert'in parmakları daha çok aynı olmaz mı?" Diye sordum düşünceli sesimle.
