Bölüm 30
Arabada iki saattir bağırıyordum, birisi de beni siklemiyordu. Sinirle dişlerimi sıkarken arabayı süren adamın yanında duran adamın saçından tutup çektim.
"Hass siktir!" dedi adam acıyla bağırarak.
Elimi geri çeker çekmez sinirle arkasına döndü ve yanımdaki adama bağırdı.
"vursana lan şu kıza gevşek!"
Yanımda duran adam kaşlarını çattı.
"he, vurayım de Özgür abi siksin hepimizi." dedi sinirle.
Saçını çektiğim adam bana kötü bir bakış attı ve önüne döndü.
"nereye gidiyoruz dedim?!" dedim sinirle bağırarak.
"kes sesini," dedi saçını çektiğim adam. "çok konuşuyor ya."
Arabayı süren adam dikiz aynasından bir bana bir de yanımdaki dünyayı umursamayan adama baktı.
"sustursana şu kızı." dedi yanımdakine.
"he... Sonra da Özgür abi hepimizi sik-"
"şimdi seni bir sikerim!" dedi sinirle. Resmen yanımdaki adam Özgür'ü bahane ederek beni baştan salıyordu.
Araba durduğunda etrafa bakmama fırsat vermeden yanımdaki adam indi ve kolumdan tutup beni arabadan çıkardı.
Kolumu tutan elini kendime doğru çektim ve hiç düşünmeden sertçe ısırdım. Arabaya bindiğimden beri hiç rahat durmamıştım.
"siktir!" dedi adam acıyla elini çekerken.
Bu anı fırsat bildim ve arkama bile bakmadan koşmaya başladım.
"lan kız gitti!" dedi arkamdan arabayı süren adam.
Nereye gideceğimi bilemeden ufak kapıdan çıktım.
"ştt! Hop!" kulaklarıma Özgür denen adamın sesi doldu.
Sinirle dişlerimi sıkarken iki bileğimi de sıkıca kavradı.
"çok çabuk pes edip kaçtın ufaklık..." dedi eğlenen sesiyle.
"piç!" dedim sinirle bağırarak, yüzüne tükürür gibi.
Gülmeye başladı. Çok gevşek birisiydi.
"kocan..." dedi kısık sesiyle. Boran... "hemen algılamış olayı, her yere ekip salmış... Üzgünüm ufaklık ama dışarıya çıkamazsın."dedi ve beni depo gibi yere sürüklemeye başladı.
"neden beni kaçırdınız?" diye sordum.
"çünkü o kocanın bir cezaya ihtiyacı vardı." dedi sinirle.
"neden?!" Özgür'ün o Boran'ın anlattığı katil olmasından şüphelenmeye başlamıştım.
Deponun kapısını açtıklarında kolumdan bırakıp içeriye doğru fırlattı.
"çünkü bir türlü peşimizi bırakmadı!" dedi sinirle.
Nefes nefese ona bakarken deponun kapısını sertçe örttü ve beni karanlıkla yalnız bıraktı.
Sinirle dengemi kaybedip düştüğüm yerden kalktım ve tüm gücümle kapıyı yumruklayıp tekme atmaya başladım.
"gücün anca buna yetiyor değil mi şerefsiz?!" dedim sinirle bağırarak.
Cevap vermedi.
Sinirle tekme attım kapıya.
♡︎ ♡︎ ♡︎
"Cansuya haber verdin mi abi?" Cansu'nun lafını duymamla kulağımı kapıya dayadım.
"verdim..." dedi Özgür.
"e... Borandan haber varmıymış?" diye sordu merakla. Ben de merak ediyordum.
"her yerde bizi arıyormuş... Cansuyu bile perişan etmiş, az daha dövecekmiş de zor elinden almışlar kızı... Zar zor anlattı zaten bana da." dedi Özgür. Cansu kahpesi düşündüğüm gibiydi... Özgürle iş birliği yapıyordu!
