Chapter 35

1.9K 55 16
                                    

"WHAT ARE YOU

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.

"WHAT ARE YOU... what?" I stutter. I couldn't even finish my sentences. My head is in a daze.

Tia sighed deeply before averting her gaze away from me. I was looking at her with confusion on my face, my lips parted and my eyes wide open.

"Si Hank ang tatay ni Evo." she repeated, tears cascading down her cheeks.

"H-How did that happen? Why, then, does Cash—"

"Hindi alam ni Cash. Hindi ko pa nasasabi sakaniya ang totoo." She paused for a second, wiping her tears away before inhaling.

"Nakunan ako sa anak namin ni Cash noon." Another batch of tears started automatically flowing down her cheek. And for the second time, I was rendered speechless. Hindi ko na napigilan iyong mga kamay ko na mapatakip sa bibig ko.

"Umpisa palang ayaw na sa'kin ng tatay niya, pero hindi kami nagpatinag ni Cash. Pinilit pa rin namin yung relasyon namin kahit na tutol ang tatay niya sa'kin. Hindi ko naman masisisi ang tatay niya na ayawan ako dahil sino nga ba ako? Isang mahirap at probinsiyana na nagkagusto sa anak niya."

"Mahigit tatlong taon din kami ni Cash noon at sa di inaasahan, nabuntis ako. Pero nalaman iyon ng tatay niya kaya mas lalo itong nagalit samin... saakin." My eyes were glued to Tia. I couldn't even blink while listening to her story.

"Magtatanan dapat kaming dalawa dahil pareho kaming desididong magpakalayo nalang sa pamilya niya, pero ipinadukot ako ni Sir VM. Tinakot nila ako at pinagbantaan na sasaktan nila ako kapag hindi ko nilayuan si Cash, pero nagmatigas ako." patuloy lang ang pag tulo ng mga luha sa mata ni Tia. My eyes were clouded with tears as well.

How could they do that to her?!

My chest tightens in pain by just listening to it. How much more does Tia feel right now? Bringing back all these dark memories of her.

"Dinugo ako ng kinagabihan dahil sa pagod at stress at si Hank ang nandoon na nagbabantay sa'kin. Nagmakaawa ako sakaniya kaya nadala pa ako sa hospital pero huli na nang makarating kami doon. Nakunan ako at namatay ang anak namin ni Cash."

"Walang alam si Cash sa buong nangyari. Sa sobrang takot ko na pati kay Cash ay may gawin silang masama kaya tinanggap ko ang alok ni Sir VM sa'kin na magpakalayo nalang. Ni hindi ko na nakita pa si Cash simula noon. Tanging isang sulat lang ang iniwan ko para sakaniya na nagsasabing nakunan ako at maghiwalay na kami."

I don't know what to say to comfort her because I'm sure no words can make her feel better. Ako na nakikinig lang sa kwento niya ay sobra nang nasasaktan, paano pa siya? Siguradong doble ang sakit na nararamdaman niya ngayon.

Sandali akong tumayo para ikuha ng tubig si Tia.

"Here. Drink some water." I said, handing her the glass of water.

"Salamat," she replied, with a small smile. She took a sip from the glass of water. Her eyes were bloodshot red. Mabuti nalang walang masyadong tao dito sa coffee shop.

Right Here, Right Now (Empire #3)Onde histórias criam vida. Descubra agora