Sweet Escape (Monte Casa Series 1)

Chapter 34

Chapter 34: Left

Hindi lalampas ng 10 minuto ang ligo ko dahil na rin sa pagmamadali. Mabuti na lang at may plantsado pa akong formal clothes na dapat ay sa Lunes ko pa susuotin.

Isang kulay puting illusion design na top ang sinuot ko kapares ang isang floral pencil skirt na above the knee. Tucked-in ang top kaya magandang tingnan.

Itinali ko lang sa isang clean bun ang buhok at isinuot ang isang maliit na bag.

Nagkakanda-dapa na ako dahil sa pagmamadali magsuot ng flat shoes, buti na lang at wala ako sa hagdag.

After ma-satisfied sa itsura, bumaba ako at nangiti ng maamoy ang sinangag na may kasamang halimuyak ng masarap na prinitong ham.

Alam kong si Mamita ang nagluluto. Every weekdays kasi ay siya ang naghahanda ng almusal dahil hindi ako gumigising ng maaga.

Nairita tuloy siya dahil morning person pa naman daw siya kaya siya na lang nagluto.

And it's perfectly fine for me.

"Goodmorning!" I happily chirped while walking down the stairs.

Nakita ko si Mamita na nakayellow na apron at nakatingin sa akin ng nakataas ang kilay. She even had curlers on her hair and a mask.

"Wow, ang aga mo naman?" She said but I know it's sarcastic.

Natatawa ko siyang inilingan. Kapagkuwan, bumaba naman ako at umupo sa lamesa.

"Oh, saan ka pupunta? Why are you all dressed up?" She eyes me from head to toe, I can feel her judgement flying around her mind.

I sought, "sa school Mamita. May aasikasuhin akong mga engineers para sa pinapagawang bago kong classroom." I said and snatched a toasted bread.

I coated it with peanut butter before eating it, "isang oras lang nga ay dapat nandoon na ako. Wala naman kasing ibang magaasikaso doon. Lahat busy."

"That's great. Just be thankful though. At least the authorities will give you a new classroom, right?" Si Mamita at nilapag sa harapan ko ang buong plato ng sinangag.

"Oo nga. Last two months pa ako nagrerequest n'on eh. Ngayong lang nabigyan ng pansin. Medyo suspicious nga ako dahil halos lahat ng stockholders ay ayaw dahil mababawasan day 'yung funds para sa high school." I stated grumpily before biting the toast.

"Maayos naman kasi talaga ang classroom mo ah? So what the deal?"

"Mamita," ngumuso ako at pinunasan ang bibig gamit ang napkin, "ayos nga pero ang layo layo mula pavilion! Saka made of nipa ang bubong, kaya pag naguulan ay grabe talagang dagok ang haharapin namin ng estudyante ko."

Umirap ako, "tapos ako pa 'yung nagaayos talaga ng classroom ko dahil wala namang pinapadalang worker sa classroom kahit anong pagmamakaawa ko. Nagmumukha lang akong tanga."

"Chill," Mamita laughed and put a fresh grape inside her mouth. Her body leaned on the table and she winked at me, "oo na. Don't be so mad. At least inaayos na di'ba? Just look at the present and don't dwell too much on the past."

Tumango na lang ako pero nakasalamapak pa rin ang mukha, inis na inis talaga.

Hindi makalipas ang limang minuto, dumating ang magaling kong kapatid na pupungas-pungas pa ang mata. Magulo ang buhok nito at nakasando lang at boxer.

"Goodmorning Calix." Nakangiting sambit ni Mamita pagdating ng kapatid ko at maupo katapat ko.

"Morning." He yawned and stretched. Then, he started puting rice and foods on his plate, ignoring my flaming stare at him.